Uitvoeringsbesluit 2016/358 - 8 maart 2016 Machtiging van Frankrijk overeenkomstig artikel 19 van Richtlijn 2003/96/EG een verlaagd belastingniveau toe te passen op benzine en gasolie gebruikt als motorbrandstof - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 67/35

Bij Uitvoeringsbesluit 2013/193/EU van de Raad (2) wordt de Franse Republiek (hierna „Frankrijk” genoemd) in het kader van een staatshervorming en met name de decentralisatie van bepaalde specifieke bevoegdheden die voorheen door de centrale overheid werden uitgeoefend, gemachtigd om gedurende een termijn van drie jaar een verlaagd belastingniveau toe te passen op gasolie en loodvrije benzine gebruikt als motorbrandstof. Besluit 2013/193/EU is op 31 december 2015 vervallen.

Bij brief van 20 oktober 2015 heeft Frankrijk verzocht om de Franse regio's na 31 december 2015 voor nog eens een termijn van twee jaar toe te laten verlaagde belastingtarieven van niet meer dan 17,7 EUR per 1 000 liter loodvrije benzine en 11,5 EUR per 1 000 liter gasolie toe te passen.

Uitvoeringsbesluit 2013/193/EU werd aangenomen omdat de door Frankrijk gevraagde maatregel werd geacht aan de in artikel 19 van Richtlijn 2003/96/EG gestelde voorwaarden te voldoen, op grond waarvan belastingvrijstellingen of -verlagingen uitsluitend mogen worden ingevoerd uit specifieke beleidsoverwegingen. De maatregel werd met name geacht de goede werking van de interne markt niet te belemmeren. Hij werd ook geacht in overeenstemming te zijn met het beleid van de Unie op de relevante gebieden.

De nationale maatregel maakt deel uit van een beleid dat tot doel heeft de overheid door kwaliteitsverbetering en kostenverlaging efficiënter te laten functioneren, en van een beleid dat gericht is op decentralisatie. Frankrijk wil zijn regio's een extra stimulans bieden om de kwaliteit van hun bestuur op transparante wijze te verbeteren. In dit opzicht vereist Uitvoeringsbesluit 2013/193/EU dat de verlagingen verband houden met de objectieve sociaal-economische omstandigheden in de regio's waar zij worden toegepast. Dienovereenkomstig heeft een aantal regio's met een lager bruto binnenlands product dan het gemiddelde dan wel een hogere werkloosheid dan het gemiddelde, lagere tarieven toegepast. In het algemeen is de nationale maatregel op specifieke beleidsoverwegingen gebaseerd.

Door de strikte marges voor de regionale verlaging van de tarieven en de uitsluiting van voor voortbeweging gebruikte commerciële gasolie is het risico op verstoring van de mededinging op de interne markt zeer klein.

Er is geen melding gemaakt van belemmeringen voor de goede werking van de interne markt, met name met betrekking tot het verkeer van de producten in kwestie als accijnsgoederen.

De maatregel wordt voorafgegaan door een belastingverhoging. Tegen deze achtergrond en rekening houdende met de aan de machtiging verbonden voorwaarden en de opgedane ervaringen lijkt de nationale maatregel in dit stadium niet in strijd te zijn met het energie- en klimaatveranderingsbeleid van de Unie.

Uit artikel 19, lid 2, van Richtlijn 2003/96/EG volgt dat iedere uit hoofde daarvan verleende machtiging in de tijd beperkt moet zijn. Frankrijk heeft gevraagd de machtiging voor een termijn van twee jaar te verlenen. Het is daarom passend de geldigheidsduur van dit besluit tot twee jaar te beperken.

Er moet zorg voor worden gedragen dat de toepassing van de specifieke verlaging door Frankrijk waarop dit besluit betrekking heeft, naadloos aansluit bij de regeling die bestond vóór 1 januari 2016 in het kader van Uitvoeringsbesluit 2013/193/EU. De gevraagde machtiging moet daarom met ingang van 1 januari 2016 worden verleend.

Dit besluit laat de toepassing van de Unieregels betreffende staatssteun onverlet,

de verlagingen zijn niet hoger dan 17,7 EUR per 1 000 liter loodvrije benzine en 11,5 EUR per 1 000 liter gasolie;

de verlagingen zijn niet hoger dan het verschil tussen de belastingniveaus voor niet-commerciële gasolie gebruikt voor voortbeweging en commerciële gasolie gebruikt voor voortbeweging;

de verlagingen houden verband met objectieve sociaal-economische omstandigheden in de regio's waar zij worden toegepast;

de toepassing van regionale verlagingen leidt er niet toe dat een bepaalde regio concurrentievoorsprong krijgt in de handel binnen de Unie.