Verordening 2020/261 - Wijziging van Verordening (EU) nr. 389/2012 betreffende administratieve samenwerking op het gebied van de accijnzen wat betreft de inhoud van de elektronische registers - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 58/1

Artikel 19 van Verordening (EU) nr. 389/2012 van de Raad (3) voorziet in een verplichting voor de lidstaten om elektronische registers bij te houden van vergunningen betreffende marktdeelnemers en belastingentrepots die bij de overbrenging van accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling betrokken zijn.

Richtlijn (EU) 2020/262 van de Raad (4) breidt het gebruik van het geautomatiseerde systeem uit hoofde van Besluit (EU) 2020/263 van het Europees Parlement en de Raad (5), dat momenteel wordt gebruikt om toezicht te houden op overbrengingen van accijnsgoederen onder een accijnsschorsingsregeling, uit tot het toezicht op accijnsgoederen die tot verbruik zijn uitgeslagen op het grondgebied van de ene lidstaat en vervolgens naar het grondgebied van een andere lidstaat worden overgebracht om voor commerciële doeleinden te worden geleverd.

Om de goede werking van het geautomatiseerde systeem te waarborgen dankzij de opslag van volledige, actuele en nauwkeurige gegevens, is het noodzakelijk om het toepassingsgebied van artikel 19 van Verordening (EU) nr. 389/2012 uit te breiden tot twee nieuwe categorieën marktdeelnemers: gecertificeerde afzenders, die zijn geregistreerd als afzenders voor reeds tot verbruik uitgeslagen accijnsgoederen, en gecertificeerde geadresseerden, die zijn geregistreerd als geadresseerden voor reeds tot verbruik uitgeslagen accijnsgoederen.

In artikel 22 van Richtlijn (EU) 2020/262 is bepaald dat, indien energieproducten onder een accijnsschorsingsregeling over zee of via binnenwaterwegen worden overgebracht, de bevoegde autoriteiten van de lidstaat van verzending kunnen toestaan dat de afzender de gegevens van de geadresseerde op het ogenblik van de verzending niet invult in het voorlopige elektronische administratieve document als bedoeld in artikel 20, lid 2, van die richtlijn. Overeenkomstig Verordening (EU) nr. 389/2012 moet alleen een erkende entrepothouder die informatie opnemen in het elektronische register. Het is van essentieel belang dat ook de geregistreerde afzender de informatie over zijn recht om de gegevens van de geadresseerde niet in te vullen op het ogenblik van de verzending, kan opnemen in het elektronische register.

Daar de doelstelling van deze verordening, namelijk de uitbreiding van het elektronische register tot marktdeelnemers die tot verbruik uitgeslagen accijnsgoederen overbrengen, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve, teneinde de geharmoniseerde werking van het geautomatiseerde systeem te waarborgen en de strijd tegen fraude te vergemakkelijken, beter door de Unie kan worden verwezenlijkt, kan de Unie, overeenkomstig het in artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie neergelegde subsidiariteitsbeginsel, maatregelen nemen. Overeenkomstig het in hetzelfde artikel neergelegde evenredigheidsbeginsel gaat deze verordening niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

Deze verordening eerbiedigt de grondrechten en neemt de beginselen in acht die in het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie zijn erkend, met name het recht op bescherming van persoonsgegevens. Gelet op de in deze verordening vastgestelde grenzen gaat de verwerking van dergelijke gegevens in het kader van deze verordening niet verder dan nodig en evenredig is voor de bescherming van de legitieme budgettaire belangen van de lidstaten.

De Europese Toezichthouder voor gegevensbescherming is geraadpleegd overeenkomstig artikel 28, lid 2, van Verordening (EG) nr. 45/2001 van het Europees Parlement en de Raad (6).

Om de toepassingsdatum van deze verordening af te stemmen op de toepassingsdatum van de bepalingen van Richtlijn (EU) 2020/262 inzake de automatisering van overbrengingen van accijnsgoederen die tot verbruik zijn uitgeslagen op het grondgebied van de ene lidstaat en vervolgens naar het grondgebied van een andere lidstaat worden overgebracht om voor commerciële doeleinden te worden geleverd op het grondgebied van die andere lidstaat, en om de lidstaten voldoende tijd te geven om zich voor te bereiden op de uit deze verordening voortvloeiende wijzigingen, moet zij met ingang van 13 februari 2023 van toepassing zijn.

Verordening (EU) nr. 389/2012 dient daarom dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

Aan lid 1, punt a), worden de volgende subpunten iv) en v) toegevoegd:

(*1)  Richtlijn (EU) 2020/262 van de Raad van 19 december 2019 houdende een algemene regeling inzake accijns (PB L 58 van 27.2.2020, blz. 4).”."

Lid 2 wordt als volgt gewijzigd: