Verordening 2019/503 - Aspecten van spoorwegveiligheid en spoorverbindingen in verband met de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de EU - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

LI 85/60

Op 29 maart 2017 heeft het Verenigd Koninkrijk kennisgegeven van zijn voornemen om zich uit de Unie terug te trekken krachtens artikel 50 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. De Verdragen zijn niet meer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk met ingang van de datum van inwerkingtreding van een terugtrekkingsakkoord of, bij gebreke daarvan, na verloop van twee jaar na die kennisgeving, namelijk met ingang van 30 maart 2019, tenzij de Europese Raad met instemming van het Verenigd Koninkrijk en met eenparigheid van stemmen tot verlenging van deze termijn besluit.

Op het vlak van het spoorvervoer kunnen de betrokken exploitanten de gevolgen van de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie voor certificaten en vergunningen verhelpen door diverse maatregelen. Die maatregelen omvatten het zich vestigen in een van de resterende lidstaten en daar de geschikte vergunningen en certificaten aanvragen.

Specifieke overeenkomsten, zoals bedoeld in artikel 14 van Richtlijn 2012/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (2), zouden nodig zijn om problemen die rechtstreeks betrekking hebben op grensoverschrijdende spoorwegdiensten en infrastructuur aan te pakken, zodat de continuïteit van dergelijke diensten wordt gewaarborgd en de verstoringen tot een minimum worden beperkt. Overeenkomstig die richtlijn, zouden dergelijke overeenkomsten ook zorgen voor een wederkerige behandeling van Unieondernemingen en in het Verenigd Koninkrijk gevestigde ondernemingen die gebruikmaken van grensoverschrijdende infrastructuur.

De sluiting van dergelijke overeenkomsten tussen de betrokken lidstaten en het Verenigd Koninkrijk is pas mogelijk nadat het Verenigd Koninkrijk een derde land is geworden. Meer bepaald wordt de toepassing van veiligheidsvoorschriften van de Unie op de Kanaaltunnel momenteel opgedragen aan een Intergouvernementele Commissie die is opgericht krachtens het op 12 februari 1986 ondertekende Verdrag van Canterbury, dat op veiligheidsgebied advies krijgt van de Channel Tunnel Safety Authority. Het bij dat verdrag ingestelde systeem moet worden aangepast aan de status van het Verenigd Koninkrijk als een derde land. Meer in het bijzonder moet het op Frans grondgebied gelegen gedeelte van de Kanaaltunnel onder de uitsluitende controle van een bevoegde autoriteit zoals gedefinieerd in artikel 3, punt 7, van Richtlijn (EU) 2016/798 van het Europees Parlement en de Raad (3) vallen, teneinde te verzekeren dat het Unierecht als dusdanig wordt toegepast op dat gedeelte van de tunnel. Om haar taken zo optimaal mogelijk te vervullen en de consistentie van beslissingen mogelijk te maken, kan die bevoegde autoriteit met betrekking tot de gemeenschappelijke kenmerken van de tunnel aan beide kanten van de grens rekening houden met de adviezen van een binationaal orgaan dat wordt opgericht bij een overeenkomst tussen de twee landen, zoals de krachtens het Verdrag van Canterbury opgerichte Channel Tunnel Safety Authority, die de Intergouvernementele Commissie adviseert, of andere manieren...