Toelichting bij COM(2013)552 - Opening en de wijze van beheer van autonome tariefcontingenten van de Unie voor de invoer van bepaalde visserijproducten op de Canarische Eilanden van 2014 tot en met 2020 - Hoofdinhoud
Dit is een beperkte versie
U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.
| dossier | COM(2013)552 - Opening en de wijze van beheer van autonome tariefcontingenten van de Unie voor de invoer van bepaalde visserijproducten op ... |
|---|---|
| bron | COM(2013)552   |
| datum | 26-07-2013 |
Motivering en doel van het voorstel
Artikel 2 van Verordening (EG) nr. 645/2008 van de Raad van 8 juli 2008 betreffende de opening en de wijze van beheer van autonome communautaire tariefcontingenten voor de invoer van bepaalde visserijproducten op de Canarische Eilanden. De regering van het Koninkrijk Spanje heeft om de verlenging van de maatregelen in het kader van bovenvermelde verordening verzocht.
De uitzonderlijke geografische ligging van de Canarische Eilanden ten opzichte van de bevoorradingsbronnen voor visserijproducten die van essentieel belang zijn voor de binnenlandse consumptie, brengt kosten met zich die zwaar op de sector wegen. De negatieve gevolgen van dit natuurlijke nadeel kunnen worden gecompenseerd door de douanerechten op de invoer van de betrokken producten uit derde landen tijdelijk te schorsen. De voorgestelde verlaging van invoerrechten zal de Canarische Eilanden, in combinatie met andere specifieke maatregelen voor ultraperifere gebieden, helpen het hoofd te bieden aan de structurele moeilijkheden waarmee ze te kampen hebben.
Algemene context
De Canarische Eilanden maken deel uit van de ultraperifere gebieden van de Europese Unie, waarvoor overeenkomstig artikel 349 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie specifieke maatregelen kunnen worden aangenomen om het hoofd te bieden aan de economische nadelen waarmee deze gebieden als gevolg van hun geografische ligging te kampen hebben.
Sinds 1991 heeft de Europese Unie de rechten van het gemeenschappelijk douanetarief op de invoer van bepaalde visserijproducten op de Canarische Eilanden geheel of gedeeltelijk geschorst. In het verleden werden de volgende verordeningen vastgesteld om de rechten op de invoer van visserijproducten op de Canarische Eilanden te schorsen:
a) Verordening (EEG) nr. 1911/91 van de Raad van 26 juni 1991 betreffende de toepassing van de bepalingen van het Gemeenschapsrecht op de Canarische eilanden;
b) Verordening (EEG) nr. 3621/92 van de Raad van 14 december 1992 houdende tijdelijke schorsing van de autonome rechten van het gemeenschappelijk douanetarief bij invoer van een aantal visserijproducten op de Canarische eilanden;
c) Verordening (EG) nr. 704/2002 van de Raad van 25 maart 2002 tot tijdelijke schorsing van de autonome rechten van het gemeenschappelijk douanetarief op de invoer van bepaalde industrieproducten en inzake de opening en het beheer van autonome communautaire tariefcontingenten voor de invoer van bepaalde visserijproducten op de Canarische Eilanden, en
d) Verordening (EG) nr. 645/2008 van de Raad van 8 juli 2008 betreffende de opening en de wijze van beheer van autonome communautaire tariefcontingenten voor de invoer van bepaalde visserijproducten op de Canarische eilanden.
Bestaande bepalingen inzake autonome tariefverlagingen
Verordening (EG) nr. 645/2008 van de Raad van 8 juli 2008 betreffende de opening en de wijze van beheer van autonome communautaire tariefcontingenten voor de invoer van bepaalde visserijproducten op de Canarische Eilanden verstrijkt op 31 december 2013.
Vergelijkbare tariefverlagingen (schorsingen) gelden voor de invoer van bepaalde industrieproducten op het grondgebied van de Canarische Eilanden. De tenuitvoerlegging ervan is vastgesteld bij Verordening (EU) nr. 1386/2011 van de Raad van 19 december 2011 houdende tijdelijke schorsing van de autonome rechten van het gemeenschappelijk douanetarief op de invoer van bepaalde industrieproducten in de Canarische Eilanden.
In Verordening (EU) nr. 228/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 13 maart 2013 houdende specifieke maatregelen op landbouwgebied ten behoeve van de ultraperifere gebieden van de Unie en tot intrekking van Verordening (EG) nr. 247/2006 van 30 januari 2006 (de zogenaamde POSEI-verordening) is een specifieke voorzieningsregeling opgenomen die bedoeld is ter verlichting van de extra kosten voor de voorziening met producten die van essentieel belang zijn voor de menselijke consumptie, voor de verwerking of voor gebruik als productiemiddel in de landbouw. In het kader van deze voorzieningsregeling is de invoer van een aantal landbouwproducten uit derde landen vrijgesteld van invoerrechten. Deze verordening is van toepassing op alle in artikel 349 VWEU vermelde gebieden, met inbegrip van de Canarische Eilanden.
Samenhang met andere beleidsgebieden en doelstellingen van de Unie
De voorgestelde rechtenvrije tariefcontingenten moeten in het kader van de steunverlening aan de visserijsector van de Canarische Eilanden worden beschouwd als een aanvulling op andere maatregelen, met name de regeling ter compensatie van de extra kosten voor de afzet van bepaalde visserijproducten van de ultraperifere gebieden (Verordening (EG) nr. 791/2007 van de Raad van 21 mei 2007).
Dit voorstel strookt eveneens met andere beleidsgebieden van de Unie, met name het gemeenschappelijk visserijbeleid.
Inhoudsopgave
Raadpleging van belanghebbenden
Krachtens artikel 2 van Verordening (EG) nr. 645/2008 van de Raad moesten de Spaanse autoriteiten twee verslagen (in mei 2010 en in mei 2012) indienen over de tenuitvoerlegging van de maatregelen en moest de Commissie, na ontvangst van deze verslagen, een onderzoek instellen naar het effect van deze maatregelen.
De Spaanse autoriteiten hebben de bovenvermelde rapporteringsverplichting nageleefd en hebben twee verslagen ingediend: in juli 2010 en in juni 2012. De Commissie heeft om aanvullende informatie verzocht die noodzakelijk was om het effect van deze maatregelen te onderzoeken, als vereist door de verordening. Aangezien de Spaanse autoriteiten de informatie waarom was verzocht, hebben verstrekt, kon de Commissie het onderzoek afronden.
Bijeenbrengen en benutten van deskundigheid
Bij de beoordeling werd eveneens gebruik gemaakt van het evaluatieverslag[1] over de compensatieregeling die ten uitvoer is gelegd in Verordening nr. 791/2007 van de Raad. Dit evaluatieverslag biedt relevante informatie over de Canarische Eilanden met betrekking tot domeinen die relevant zijn bij het onderzoek naar het effect van tariefcontingenten (bv. bevolking, structuur van de visserijsector, visproductie, -verwerking en -afzet). Het verslag behandelt ook de mogelijke interactie tussen tariefcontingenten voor visserijproducten en de toepassing van de compensatieregeling op de Canarische Eilanden aan de hand van Verordening (EG) nr. 791/2007 van de Raad.
Ook werd een beroep gedaan op het uit 2009 daterende evaluatieverslag over de POSEI-programma’s en de specifieke maatregelen ten behoeve van de kleinere eilanden in de Egeïsche Zee[2]. Dit verslag bevat niet enkel feitelijke informatie over de economie op de Canarische Eilanden, maar ook een analyse van de interactie tussen maatregelen voor rechtenvrije invoer van bepaalde landbouwproducten en de financiële steun van de EU aan plaatselijke landbouw.
Effectbeoordeling
Gezien het zeer beperkte toepassingsgebied van de maatregelen en aangezien het voorstel een voortzetting is van in het verleden toegepaste maatregelen, heeft een effectbeoordeling geen meerwaarde.
Het onderzoek van de verslagen van de Spaanse autoriteiten volstond als basis voor de voorbereiding van het voorstel van de Commissie.
Samenvatting van de voorgestelde maatregel
Verlenging van de bestaande autonome tariefcontingenten met 7 jaar, d.w.z. van 2014 tot en met 2020. Deze zevenjarige periode loopt gelijk met die van andere EU-maatregelen ten behoeve van de Canarische Eilanden, met name die welke zijn voorgesteld in het kader van het voorstel van de Commissie voor een Europees Fonds voor Maritieme Zaken en Visserij[3].
Rechtsgrondslag
Artikel 349 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.
Subsidiariteitsbeginsel
Het voorstel valt onder de exclusieve bevoegdheid van de Unie. Het subsidiariteitsbeginsel is derhalve niet van toepassing.
Evenredigheidsbeginsel
Het voorstel is om de volgende redenen in overeenstemming met het evenredigheidsbeginsel.
Met de voorgestelde tariefcontingenten zouden de behoeften van de binnenlandse markt van de Canarische Eilanden gedekt zijn en zou de invoer in de Unie tegen verminderde rechten voorspelbaar en duidelijk traceerbaar blijven.
De schorsing van rechten is enkel van toepassing op bepaalde visserijproducten, op een beperkt volume en gedurende een beperkte periode. Ook het effect van de maatregelen is beperkt aangezien de producten uitsluitend voor de markt van de Canarische Eilanden zijn bestemd.
De administratieve lasten voor de nationale en regionale autoriteiten van de lidstaten en voor de diensten van de Commissie zijn zeer gering, met name wat betreft de verslaglegging over de uitvoering van de maatregelen.
Keuze van instrumenten
Voorgesteld instrument: verordening.
Het verdrag staat geen andere instrumenten toe om dergelijke maatregelen ten uitvoer te leggen.
Het voorstel heeft gevolgen voor de begroting van de Unie, aangezien de tariefschorsingen tot een derving van eigen middelen van de Unie zullen leiden.
Het voorstel bevat een evaluatiebepaling.
Het voorstel bevat een vervalbepaling.