Overwegingen bij COM(2010)738 - Wijziging van Verordening 1234/2007 wat de handelsnormen betreft

Dit is een beperkte versie

U kijkt naar een beperkte versie van dit dossier in de EU Monitor.

 
dossier COM(2010)738 - Wijziging van Verordening 1234/2007 wat de handelsnormen betreft.
document COM(2010)738 NLEN
datum 10 december 2010
 
1. De “Mededeling over het kwaliteitsbeleid ten aanzien van landbouwproducten” die de Commissie op 28 mei 2009 heeft ingediend, omvat strategische richtsnoeren die erop gericht zijn het kwaliteitsbeleid van de Unie ten aanzien van landbouwproducten te verbeteren[19]. Met die mededeling, de daaropvolgende besprekingen van de belangrijkste elementen daarvan in het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Comité van de Regio's en de talrijke bijdragen in het kader van de openbare raadpleging moet rekening worden gehouden. Met name wordt het dienstig geacht sector- of productspecifieke handelsnormen te behouden om rekening te houden met de verwachtingen van de consument en bij te dragen tot de verbetering van de economische productie- en afzetvoorwaarden voor landbouwproducten en tot de kwaliteit van die producten.

2. In Verordening (EG) nr. 1234/2007 van de Raad van 22 oktober 2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten (“Integrale-GMO-verordening”)[20] is de sectorale aanpak voor handelsnormen behouden die werd gehanteerd in de aan die verordening voorafgaande gemeenschappelijke marktordeningen. De handelsnormen zijn stukje bij beetje geëvolueerd, instrument per instrument of product per product. Een coherentere aanpak zou ze begrijpbaarder helpen maken voor de consument en zou het de producenten gemakkelijker maken om informatie te verstrekken over de kenmerken en de eigenschappen van hun producten. Het is dan ook passend horizontale bepalingen in die verordening op te nemen.

3. Bij Verordening (EG) nr. 1234/2007 zijn aan de Commissie bevoegdheden verleend om voor een aantal bepalingen inzake handelsnormen uitvoeringsbepalingen vast te stellen.

4. Als gevolg van de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon moeten de bevoegdheden die aan de Commissie zijn overgedragen voor de uitvoering van de bij Verordening (EG) nr. 1234/2007 vastgestelde bepalingen inzake handelsnormen, worden aangepast aan de artikelen 290 en 291 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU).

5. De Commissie moet de bevoegdheid krijgen om overeenkomstig artikel 290 VWEU gedelegeerde handelingen vast te stellen om bepaalde niet-essentiële onderdelen van deel II, titel II, hoofdstuk I, sectie I, van Verordening (EG) nr. 1234/2007 aan te vullen of te wijzigen. De onderdelen waarvoor deze bevoegdheid mag worden uitgeoefend, en de voorwaarden waaraan deze delegatie moet worden onderworpen, moeten worden vastgesteld.

6. Om een uniforme toepassing van de handelsnormen in alle lidstaten te waarborgen, moet de Commissie de bevoegdheid krijgen om uitvoeringshandelingen overeenkomstig artikel 291 VWEU vast te stellen. Tenzij uitdrukkelijk anders bepaald, moet de Commissie deze uitvoeringshandelingen vaststellen overeenkomstig Verordening (EU) nr. [xxxx/yyyy] van het Europees Parlement en de Raad … [ Moet worden aangevuld na de goedkeuring van de in artikel 291, lid 2, VWEU bedoelde verordening betreffende de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren; deze verordening wordt momenteel in het Europees Parlement en de Raad besproken] .

7. De toepassing van normen voor het in de handel brengen van landbouwproducten kan de economische productie- en afzetvoorwaarden voor die producten en de kwaliteit ervan helpen verbeteren. De toepassing van dergelijke normen is dan ook in het belang van producenten, handelaren en consumenten.

8. Om te garanderen dat alle producten van deugdelijke handelskwaliteit zijn, zou het, onverminderd de in de levensmiddelensector vastgestelde bepalingen en met name de algemene levensmiddelenwetgeving die is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 178/2002 van het Europees Parlement en de Raad van 28 januari 2002 tot vaststelling van de algemene beginselen en voorschriften van de levensmiddelenwetgeving, tot oprichting van een Europese Autoriteit voor voedselveiligheid en tot vaststelling van procedures voor voedselveiligheidsaangelegenheden[21] en de beginselen en voorschriften daarvan, dienstig zijn een algemene basishandelsnorm, als overwogen in de genoemde mededeling van de Commissie, in te stellen voor producten waarvoor geen sector- of productspecifieke handelsnormen bestaan. Als die producten in voorkomend geval aan een toepasselijke internationale norm voldoen, moeten die producten worden geacht aan de algemene handelsnorm te voldoen.

9. Voor sommige sectoren en/of producten zijn definities, aanduidingen en/of verkoopsbenamingen een belangrijk element voor de vaststelling van de mededingingsvoorwaarden. Het is dan ook dienstig voor die sectoren en/of producten definities, aanduidingen en verkoopsbenamingen vast te stellen die in de Unie uitsluitend mogen worden gebruikt voor het in de handel brengen van producten die aan de overeenkomstige voorschriften voldoen.

10. Tot dusver was de Commissie krachtens Verordening (EG) nr. 1234/2007 belast met het vaststellen van bepalingen inzake handelsnormen voor bepaalde sectoren. Gezien de gedetailleerde, technische aard van deze normen en de noodzaak om voortdurend de efficiëntie ervan te verbeteren en ze aan de evoluerende handelspraktijken aan te passen, is het dienstig deze aanpak uit te breiden tot alle handelsnormen, en daarbij de criteria aan te geven waarmee bij de vaststelling van de betrokken regels rekening moet worden gehouden.

11. Er moeten handelsnormen worden toegepast om ervoor te zorgen dat de markt met gestandaardiseerde producten van toereikende kwaliteit wordt bevoorraad. Deze normen moeten met name betrekking hebben op de definities, de indeling in klassen, de aanbiedingsvorm en de etikettering, de verpakking, de productiemethode, de bewaring, het vervoer, de producentengegevens, het gehalte aan bepaalde stoffen, de betrokken administratieve documenten, de opslag, de certificering, de afzet en de termijnen.

12. Met name moet het, rekening houdend met het belang dat de consument erbij heeft adequate en transparante productinformatie te ontvangen, mogelijk zijn passende aanduidingen met betrekking tot de ligging van het landbouwbedrijf geval per geval op het geschikte geografische niveau vast te stellen, rekening houdend met de specifieke kenmerken van bepaalde sectoren, met name wat verwerkte landbouwproducten betreft.

13. Het is dienstig bepaalde oenologische procedés en beperkingen voor de wijnbereiding vast te stellen.

14. Bij de vaststelling van sector- of productspecifieke handelsnormen moet de Commissie rekening houden met de verwachtingen van de consument, de specifieke kenmerken van elke sector en de aanbevelingen van internationale instanties. Om te voldoen aan de internationale normen moet de Commissie zich voor verdere oenologische procedés in de regel baseren op de oenologische procedés die worden aanbevolen door de Internationale Organisatie voor wijnbouw en wijnbereiding (OIV).

15. Om misbruik met betrekking tot de kwaliteit en de authenticiteit van de aan de consument aangeboden producten te voorkomen, kan het nodig zijn specifieke maatregelen te nemen, en met name analysemethoden vast te stellen. Om te garanderen dat aan de handelsnormen wordt voldaan, moeten controles worden verricht en moeten in geval van niet-nakoming van de verplichtingen sancties worden opgelegd. De lidstaten moeten de verantwoordelijkheid voor die controles op zich nemen.

16. In de regel zouden de handelsnormen moeten gelden voor alle producten die in de Unie worden verhandeld. Voor producten die uit derde landen worden ingevoerd, is het dienstig bijzondere voorschriften vast te stellen volgens welke het op grond van bijzondere bepalingen die in bepaalde derde landen gelden, verantwoord kan zijn van de handelsnormen af te wijken als de gelijkwaardigheid van die bepalingen met de wetgeving van de Unie wordt gegarandeerd. De voorschriften voor wijn moeten worden toegepast in het licht van de overeenkomsten die op grond van artikel 218 VWEU worden gesloten.

17. Het is dienstig voorschriften voor de indeling van wijndruivenrassen vast te stellen op grond waarvan de lidstaten die meer dan 50 000 hectoliter per jaar produceren, verantwoordelijk blijven voor de indeling van de wijndruivenrassen waarvan op hun grondgebied wijn mag worden gemaakt. Sommige wijndruivenrassen moeten worden uitgesloten.

18. Voor smeerbare vetproducten is het dienstig de lidstaten de mogelijkheid te bieden bepaalde nationale voorschriften met betrekking tot de kwaliteitsniveaus te behouden of vast te stellen.

19. In de wijnsector moeten de lidstaten worden gemachtigd de toepassing van bepaalde oenologische procedés te beperken of uit te sluiten, stringentere beperkingen voor op hun grondgebied geproduceerde wijnen te behouden en het experimentele gebruik van niet-toegestane oenologische procedés onder vast te stellen voorwaarden toe te staan.

20. Verordening (EG) nr. 1234/2007 moet bijgevolg dienovereenkomstig worden gewijzigd.