Richtlijn 2009/90 - Technische specificaties voor de chemische analyse en monitoring van de watertoestand krachtens Richtlijn 2000/60/EG - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 201/36

De kwaliteit en vergelijkbaarheid van de analyseresultaten van laboratoria die door de bevoegde instanties van de lidstaten zijn aangewezen voor de uitvoering van de chemische monitoring van water overeenkomstig artikel 8 van Richtlijn 2000/60/EG, dienen te worden gewaarborgd. De norm EN ISO/IEC 17025 inzake algemene eisen voor de bekwaamheid van beproevings- en kalibratielaboratoria bevat geschikte internationale maatstaven voor de validatie van de gebruikte analysemethoden.

Om aan de validatieeisen te voldoen moeten alle analysemethoden die door de lidstaten worden toegepast met het oog op de programma’s voor de chemische monitoring van de watertoestand aan bepaalde minimale prestatiekenmerken voldoen, met inbegrip van voorschriften inzake de meetonzekerheid en de bepalingsgrens van de methoden. Om de vergelijkbaarheid van de resultaten van chemische monitoring te waarborgen, dient de bepalingsgrens volgens een gemeenschappelijk overeengekomen definitie te worden vastgesteld.

Wanneer er geen methoden zijn die aan de minimale prestatiekenmerken voldoen, dient de monitoring te worden gebaseerd op de beste beschikbare technieken die geen buitensporige kosten met zich brengen.

Bij de berekening van gemiddelde waarden dient rekening te worden gehouden met meetresultaten die onder de bepalingsgrens van de analysemethode liggen. Er dienen regels te worden vastgesteld die hierbij moeten worden gebruikt.

Bij de technische werkzaamheden om de kwaliteit en vergelijkbaarheid van analyseresultaten te waarborgen dienen op internationaal niveau erkende methoden voor kwaliteitszorgsystemen te worden gevolgd. De in EN ISO/IEC 17025 opgenomen methoden zijn daarvoor geschikt. Er dient voor te worden gezorgd dat laboratoria die chemische analysen uitvoeren, hun bekwaamheid via de deelname aan internationaal of nationaal erkende programma’s voor geschiktheidsbeproeving en via het gebruik van beschikbare referentiematerialen aantonen. Gelet op de harmonisatiegebruiken op communautair niveau dient de organisatie van programma’s voor geschiktheidsbeproeving op relevante internationale normen te worden gebaseerd. Daarbij zorgt ISO/IEC-leidraad 43-1 inzake geschiktheidsbeproeving door onderlinge vergelijking van laboratoria (Deel 1: Ontwikkeling en uitvoering van regelingen voor geschiktheidsbeproeving) voor een geschikt richtsnoer. De resultaten van deze programma’s dienen op basis van de internationaal erkende scoringsystemen te worden beoordeeld. Daarbij levert ISO 13528 inzake statistische methoden die bij geschiktheidsbeproeving door onderlinge vergelijking van laboratoria kunnen worden gebruikt, geschikte normen.

Het in artikel 21, lid 1, van Richtlijn 2000/60/EG bedoelde comité is op 15 mei 2008 geraadpleegd en heeft een positief advies uitgebracht over de ontwerprichtlijn van de Commissie tot vaststelling van technische specificaties voor de chemische analyse en monitoring van de watertoestand krachtens Richtlijn 2000/60/EG. Op 6 juni 2008 heeft de Commissie genoemd ontwerp ter toetsing voorgelegd aan het Europees Parlement en aan de Raad. Het Europees Parlement heeft binnen de gestelde termijn geen bezwaar gemaakt tegen het ontwerp van maatregelen. De Raad heeft bezwaar gemaakt tegen de aanneming door de Commissie en daarbij als argument naar voren gebracht dat het ontwerp van maatregelen de uitvoeringsbevoegdheden waarin Richtlijn 2000/60/EG voorziet, overschrijdt. De Commissie heeft het ontwerp van maatregelen derhalve niet vastgesteld en een gewijzigd ontwerp van de betrokken richtlijn aan het in artikel 21, lid 1, van Richtlijn 2000/60/EG bedoelde comité voorgelegd. Het comité is via een op 28 januari 2009 ingeleide schriftelijke procedure over genoemd ontwerp geraadpleegd en heeft een positief advies uitgebracht.

De in deze richtlijn vervatte maatregelen zijn in overeenstemming met het advies van het in artikel 21, lid 1, van Richtlijn 2000/60/EG bedoelde comité,

onder „aantoonbaarheidsgrens” wordt verstaan het uitgangssignaal of de concentratie waarboven met een vermeld betrouwbaarheidsniveau kan worden gesteld dat een monster verschilt van een blanco monster dat geen relevante te bepalen grootheid bevat;

onder „bepalingsgrens” wordt verstaan een vermeld veelvoud van de aantoonbaarheidsgrens bij een concentratie van de te bepalen grootheid die redelijkerwijs met een aanvaardbaar nauwkeurigheids- en precisieniveau kan worden bepaald. De bepalingsgrens kan met behulp van een geschikte standaard of een geschikt monster worden berekend en kan vanaf het laagste kalibratiepunt op de kalibratiecurve, met uitzondering van de blanco, worden verkregen;

onder „meetonzekerheid” wordt verstaan een niet-negatieve parameter die de spreiding karakteriseert van de kwantitatieve waarden die aan een te meten grootheid worden toegekend, gebaseerd op de gebruikte informatie.

deel te nemen aan programma’s voor geschiktheidsbeproeving waarin de in artikel 3 van deze richtlijn bedoelde analysemethoden worden bestreken van te meten grootheden op concentratieniveaus die representatief zijn voor de uit hoofde van Richtlijn 2000/60/EG uitgevoerde programma’s voor chemische monitoring, en

beschikbare referentiematerialen te analyseren die representatief zijn voor verzamelde monsters die adequate concentratieniveaus bevatten in vergelijking met de in artikel 4, lid 1, bedoelde relevante milieukwaliteitsnormen.