Besluit 2011/314 - Technische specificaties inzake interoperabiliteit van het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” van het conventionele trans-Europese spoorwegsysteem - Hoofdinhoud

BESLUIT VAN DE COMMISSIE

van 12 mei 2011

betreffende de technische specificaties inzake interoperabiliteit van het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” van het conventionele trans-Europese spoorwegsysteem

(Kennisgeving geschied onder nummer C(2011) 3099)

(Voor de EER relevante tekst)

(2011/314/EU)

DE EUROPESE COMMISSIE,

Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie,

Gezien Richtlijn 2008/57/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 betreffende de interoperabiliteit van het spoorwegsysteem in de Gemeenschap (1), en met name artikel 6, lid 1,

Overwegende hetgeen volgt:

HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD:

Artikel 1

• 1. 

  De technische specificatie inzake interoperabiliteit („TSI”) betreffende het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” van het conventionele trans-Europese spoorwegsysteem zoals uiteengezet in bijlage, wordt vastgesteld.

• 2. 

  De in de bijlage bij dit besluit besproken TSI is van toepassing op het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” zoals beschreven in punt 2.4 van bijlage II bij Richtlijn 2008/57/EG.

Artikel 2

• 1. 

  Het Bureau publiceert de lijst met codes als bedoeld in delen 9, 10, 11, 12 en 13 van bijlage Pa op zijn website.

• 2. 

  Het Bureau werkt de lijst waarvan sprake is in lid 1 regelmatig bij en stelt de Commissie in kennis van de wijzigingen van die lijst.

De Commissie deelt wijzigingen aan deze codes aan de lidstaten mee via het overeenkomstig artikel 29 van Richtlijn 2008/57/EG ingestelde comité.

Artikel 3

Indien een voertuig als bedoeld in artikel 2, onder c), van Richtlijn 2008/57/EG is verkocht of doorlopend is verhuurd voor meer dan zes maanden en indien er geen wijzigingen zijn aan de technische eigenschappen op basis waarvan het voertuig een vergunning tot indienststelling heeft ontvangen, mag, tot 31 december 2013, het Europese voertuignummer worden gewijzigd door dat voertuig opnieuw te registreren en de eerste registratie in te trekken.

Indien het voertuig in een andere lidstaat dan die van de eerste registratie wordt geregistreerd, kan de voor de nieuwe registratie bevoegde instantie een kopie van de documenten van de vorige registratie vragen.

Bij een dergelijke wijziging van het Europese voertuignummer zijn de artikelen 21 tot en met 26 van Richtlijn 2008/57/EG inzake de vergunningsprocedures onverminderd van toepassing.

De administratieve kosten die voortvloeien uit de wijziging van het Europese voertuignummer worden gedragen door de aanvrager van de wijziging.

Artikel 4

Indien zij dat nog niet eerder hebben gedaan op grond van Beschikking 2006/920/EG, stellen De lidstaten de Commissie binnen zes maanden na de inwerkingtreding van de in de bijlage uiteengezette TSI in kennis van de bestaande overeenkomsten inzake:

Artikel 5

Elke lidstaat werkt het overeenkomstig artikel 4 van Beschikking 2006/920/EG opgestelde nationale plan voor de uitvoering van de TSI bij. Het uitvoeringsplan moet in overeenstemming met hoofdstuk 7 van de bijlage bij dit besluit worden bijgewerkt.

De lidstaten doen het bijgewerkte uitvoeringsplan aan de overige lidstaten en de Commissie toekomen uiterlijk 31 december 2012.

Artikel 6

Beschikking 2006/920/EG van de Commissie wordt met ingang van 1 januari 2012 ingetrokken.

Artikel 7

Dit besluit geldt met ingang van 1 januari 2012.

Evenwel:

Artikel 8

Dit besluit is gericht tot de lidstaten.

Gedaan te Brussel, 12 mei 2011.

Voor de Commissie

Siim KALLAS

Vicevoorzitter

• (1) 

  PB L 191 van 18.7.2008, blz. 1.

• (2) 

  PB L 164 van 30.4.2004, blz. 1.

• (3) 

  PB L 235 van 17.9.1996, blz. 6.

• (4) 

  PB L 110 van 20.4.2001, blz. 1.

• (5) 

  PB L 359 van 18.12.2006, blz. 1.

• (6) 

  PB L 164 van 30.4.2004, blz. 44.

BIJLAGE

TECHNISCHE SPECIFICATIE INZAKE INTEROPERABILITEIT VAN HET SUBSYSTEEM „EXPLOITATIE EN VERKEERSLEIDING”

INHOUDSOPGAVE

• 1. 

  INLEIDING

1.1.   Technisch toepassingsgebied

Deze technische specificatie voor interoperabiliteit (hierna „TSI” genoemd) is van toepassing op het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” dat is opgenomen in de lijst van subsystemen in bijlage II, punt 1, van Richtlijn 2008/57/EG. Nadere gegevens omtrent het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” zijn te vinden in hoofdstuk 2.

1.2.   Geografisch toepassingsgebied

Het geografische toepassingsgebied van deze TSI is het conventionele trans-Europese spoorwegsysteem als bepaald in bijlage I van Richtlijn 2008/57/EG.

1.3.   Inhoud van deze TSI

Als bepaald in artikel 5, lid 3, van Richtlijn 2008/57/EG legt deze TSI het volgende vast:

Bovendien kan overeenkomstig Artikel 5, lid 5, van Richtlijn 2008/57/EG in elke TSI rekening worden gehouden met specifieke gevallen; die zijn vermeld in hoofdstuk 7.

In hoofdstuk 4 van deze TSI zijn ten slotte de specifieke exploitatie- en onderhoudsregels vastgesteld voor het toepassingsgebied als vermeld in de punten 1.1 en 1.2 van deze bijlage.

• 2. 

  BESCHRIJVING VAN SUBSYSTEEM/TOEPASSINGSGEBIED

2.1.   Subsysteem

Het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” is beschreven in punt 2.4 van bijlage II van Richtlijn 2008/57/EG als:

„De procedures en bijbehorende uitrusting die zorgen voor een coherente exploitatie van de verschillende structurele subsystemen, zowel bij normaal functioneren als bij uitwijkprocedures, onder andere ten aanzien van de treinsamenstelling en -besturing, de planning en de verkeersleiding.

Het geheel van vereiste beroepskwalificaties voor grensoverschrijdende diensten”.

2.2.   Toepassingsgebied

Deze TSI is van toepassing op het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” van infrastructuurbeheerders en spoorwegondernemingen voor zover het de exploitatie van treinen op conventionele TEN-lijnen betreft.

De specificaties in de TSI „Exploitatie en verkeersleiding” mogen als referentie voor treinexploitatie worden gebruikt ook als deze buiten het toepassingsgebied van deze TSI vallen.

2.2.1.   Treinpersoneel en treinen

De punten 4.6. en 4.7. zijn van toepassing op treinpersoneel dat belast is met veiligheidskritische taken als treinbegeleiding wanneer hierbij een of meer lidstaatgrenzen worden overschreden of wanneer verder landinwaarts wordt gewerkt dan de plaats of plaatsen die in de netverklaring van een infrastructuurbeheerder als de „grens” is/zijn aangeduid en opgenomen is/zijn in zijn veiligheidscertificering.

Punt 4.6.2. is ook van toepassing op machinisten als is bepaald in bijlage VI, punt 8, van Richtlijn 2007/59/EG. Er is geen sprake van de overschrijding van een lidstaatgrens wanneer een lid van het treinpersoneel slechts werkzaamheden uitvoert tot aan de in de eerste alinea van dit punt beschreven grensplaats of -plaatsen.

Voor spoorwegpersoneel dat belast is met de veiligheidskritische taak van verkeersleiding is tussen de lidstaten wederzijdse erkenning van beroepskwalificaties van toepassing.

Voor spoorwegpersoneel dat belast is met de veiligheidskritische taken in verband met de laatste voorbereidingen van treinen voor deze een grens of grenzen overschrijden en verder landinwaarts rijden dan de in de eerste alinea van dit punt beschreven grensplaatsen is tussen de lidstaten punt 4.6 van toepassing met wederzijdse erkenning van gezondheids- en veiligheidsvoorwaarden. Een trein wordt niet als grensoverschrijdend beschouwd wanneer de rijtuigen van die trein niet verder landinwaarts gaan dan de in de eerste alinea van dit punt beschreven grensplaatsen.

Dit kan schematisch worden voorgesteld in de onderstaande tabel:

Spoorwegpersoneel dat is betrokken bij treinen die landsgrenzen overschrijden en verder landinwaarts rijden dan de grensplaats

Spoorwegpersoneel dat is betrokken bij treinen die geen landsgrenzen overschrijden of niet verder rijden dan de grensplaatsen

2.2.2.   Principes

Deze TSI dekt die elementen (beschreven in hoofdstuk 4) van het conventionele subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” voor operationele raakvlakken tussen spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders of waar deze van bijzonder belang voor interoperabiliteit waren.

Spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders moeten ervoor zorgen dat aan alle eisen op het gebied van regels en procedures, alsook op het gebied van documentatie wordt voldaan door passende methoden in te voeren. Het opstellen van deze methoden is een relevant onderdeel van het bij Richtlijn 2004/49/EG vereiste veiligheidsbeheersysteem (SMS) dat spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders moeten implementeren. Het SMS wordt door de relevante nationale veiligheidsinstantie beoordeeld vóór het toekennen van het veiligheidscertificaat en het verlenen van de vergunning.

2.2.3.   Toepasbaarheid op huidig rollend materieel en infrastructuur

Het merendeel van de eisen in deze TSI betreft methoden en procedures. Een aantal betreft evenwel tevens fysieke elementen, d.w.z. treinen en voertuigen, die van belang zijn voor de exploitatie.

De ontwerpcriteria voor deze elementen zijn uiteengezet in de TSI's voor andere subsystemen, zoals de TSI „Rollend materieel”. In de context van deze TSI wordt hun functie in de exploitatie in beschouwing genomen.

• 3. 

  ESSENTIËLE EISEN

3.1.   Naleving van essentiële eisen

Op grond van artikel 4, lid 1, van Richtlijn 2008/57/EG dienen het conventionele trans-Europese spoorwegsysteem, de subsystemen alsmede de interoperabiliteit daarvan te voldoen aan de in algemene termen omschreven essentiële eisen van bijlage III van die richtlijn.

3.2.   Overzicht van essentiële eisen

De essentiële eisen betreffen:

Op grond van Richtlijn 2008/57/EG mogen de essentiële eisen op het gehele conventionele trans-Europese spoorwegsysteem of op elk specifiek subsysteem en de daartoe behorende interoperabiliteitsonderdelen worden toegepast.

De volgende tabel is een samenvatting van de overeenstemming tussen de essentiële eisen die in bijlage III van Richtlijn 2008/57/EG zijn opgenomen, en de huidige TSI.

• 4. 

  EIGENSCHAPPEN VAN HET SUBSYSTEEM

4.1.   Inleiding

Met inachtneming van alle relevante essentiële eisen dekt het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding”, als beschreven in punt 2.2, uitsluitend de in dit hoofdstuk gespecificeerde elementen.

Overeenkomstig Richtlijn 2001/14/EG is het de algemene verantwoordelijkheid van de infrastructuurbeheerder om alle eisen bekend te maken waaraan de treinen moeten voldoen die vergunning hebben om op zijn spoorwegnet te rijden, rekening houdend met de omgevingsomstandigheden van individuele lijnen en de in dit hoofdstuk vermelde functionele of technische specificaties.

4.2.   Functionele en technische specificaties van het subsysteem

De functionele en technische specificaties van het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” zijn:

4.2.1.   specificaties inzake spoorwegpersoneel

4.2.1.1.   Algemene eisen

Dit punt betreft het spoorwegpersoneel dat betrokken is bij de exploitatie van het subsysteem door het uitvoeren van veiligheidskritische werkzaamheden in het raakvlak tussen een spoorwegonderneming en een infrastructuurbeheerder.

De betreffende gebieden zijn:

Bovendien bevat deze TSI voor het in punt 2.2.1. beschreven personeel eisen met betrekking tot:

4.2.1.2.   Documentatie voor machinisten

De spoorwegonderneming die de trein exploiteert, moet de machinist alle informatie en documentatie verstrekken die nodig zijn om zijn werkzaamheden te verrichten.

Deze informatie moet de machinist in staat stellen onder normale bedrijfsomstandigheden en bij gestoord bedrijf het rollend materieel te besturen op de te berijden lijnen en het hoofd te bieden aan noodsituaties.

4.2.1.2.1.   Handboek machinist

Alle noodzakelijke procedures betreffende de machinist moeten vervat zijn in een papieren of digitaal document „handboek machinist”.

Het handboek machinist moet de eisen bevatten voor alle te berijden lijnen en het daarop ingezette rollend materieel en wel onder normale bedrijfsomstandigheden, bij gestoord bedrijf en in noodsituaties.

Het handboek machinist moet twee afzonderlijke aspecten behandelen:

Het handboek dient minimaal procedures te bevatten die het volgende afdekken:

Het handboek machinist moet worden opgesteld door de spoorwegonderneming.

De vormgeving van het handboek machinist moet voor de gehele infrastructuur waarmee de machinisten te maken krijgen dezelfde zijn.

De spoorwegonderneming moet het handboek machinist zo samenstellen dat de machinist alle regels kan toepassen.

Het handboek moet twee aanhangsels hebben:

Berichten en formulieren moeten zijn geschreven in de „voertaal” van de infrastructuurbeheerder(s).

De methode om het handboek machinist op te stellen en bij te werken moet de onderstaande stappen bevatten:

De infrastructuurbeheerder moet de volledigheid en nauwkeurigheid van de aan de spoorwegonderneming(en) verstrekte informatie waarborgen.

De spoorwegonderneming moet de volledigheid en nauwkeurigheid van het handboek machinist waarborgen.

4.2.1.2.2.   Beschrijving van de te berijden lijn en relevante baanapparatuur

Treinbestuurders moeten een beschrijving krijgen van de te berijden lijnen en de relevante baanapparatuur die zij tijdens het rijden moeten bedienen. Deze informatie moet worden gepresenteerd in een (papieren of digitaal) document dat Routebeschrijving wordt genoemd.

Hieronder volgt een lijst van de minimaal te verstrekken informatie:

4.2.1.2.2.1.   Routebeschrijving opstellen

De opmaak van de routebeschrijving moet identiek zijn voor alle infrastructuur waarop de treinen van de spoorwegmaatschappij worden ingezet.

De spoorwegonderneming is verantwoordelijk voor de deskundige en correcte samenstelling van de routebeschrijving (bijvoorbeeld desgevallend zorgen voor een vertaling en/of toelichting) en gebruikt daartoe door infrastructuurbeheerders verstrekte gegevens.

De routebeschrijving moet minimaal de volgende informatie bevatten:

De infrastructuurbeheerder moet de volledigheid en nauwkeurigheid van de aan de spoorwegonderneming(en) verstrekte informatie waarborgen.

De spoorwegonderneming moet de volledigheid en nauwkeurigheid van de routebeschrijving waarborgen.

4.2.1.2.2.2.   Wijzigingen aan informatie in de routebeschrijving

De infrastructuurbeheerder moet de spoorwegonderneming inlichten over permanente of tijdelijke wijzigingen van de overeenkomstig punt 4.2.1.2.2.1. verstrekte informatie.

De spoorwegondernemingen moeten deze wijzigingen opnemen in een speciaal papieren of digitaal document met voor alle spoorlijnen waarop de spoorwegonderneming treinen inzet dezelfde opmaak.

De infrastructuurbeheerder moet de volledigheid en nauwkeurigheid van de aan de spoorwegonderneming(en) verstrekte informatie waarborgen.

De spoorwegonderneming moet de volledigheid en nauwkeurigheid van het document met deze wijzigingen aan de Routebeschrijving waarborgen.

4.2.1.2.2.3.   In real time informeren van machinisten

De infrastructuurbeheerder moet de machinisten inlichten over veranderingen op de lijn of aan relevante baanapparatuur die niet, zoals bepaald in punt 4.2.1.2.2.2., als wijzigingen aan de routebeschrijving werden doorgegeven.

4.2.1.2.3.   Dienstregelingen

Het verstrekken van dienstregelingen bevordert het op tijd rijden van de treinen en de kwaliteit van de dienstverlening.

De spoorwegonderneming moet de machinisten de nodige informatie verstrekken voor de normale dienst, met als minimum:

Al deze door de infrastructuurbeheerder te verstrekken gegevens mogen op papier of digitaal worden verstrekt.

De exemplaren voor de machinist moeten voor alle door de spoorwegonderneming geëxploiteerde lijnen gelijkvormig zijn.

4.2.1.2.4.   Rollend materieel

De spoorwegonderneming moet de machinist alle informatie verstrekken betreffende het gebruik van rollend materieel bij gestoord bedrijf (hulplocomotieven e.d.). Deze informatie moet instructies bevatten voor het contact met het personeel van de infrastructuurbeheerder.

4.2.1.3.   Documentatie voor niet-rijdend personeel

De spoorwegonderneming moet haar personeel (trein- of ander personeel) dat veiligheidskritische werkzaamheden uitvoert in het directe raakvlak met het personeel, de apparatuur of de systemen van de infrastructuurbeheerder in kennis stellen van de nodige voorschriften, procedures, gegevens betreffend rollend materieel en routebeschrijvingen voor het uitvoeren van die werkzaamheden. Deze informatie moet van toepassing zijn op zowel normaal als gestoord bedrijf.

De indeling, uitvoering en inhoud alsmede het opstellen en bijwerken van deze informatie moet gebaseerd zijn op de specificatie van subparagraaf 4.2.1.2 van deze TSI.

4.2.1.4.   Documentatie voor de treindienstleiding van de infrastructuurbeheerder

De voorschriften die de communicatie van veiligheidsberichten tussen de treindienstleiding en het treinpersoneel mogelijk moeten maken, moeten vervat worden in:

De infrastructuurbeheerder moet deze documenten opstellen in zijn voertaal.

4.2.1.5.   Communicatie van veiligheidsberichten tussen treinpersoneel, ander personeel van de spoorwegonderneming en de treindienstleiding

De voor de communicatie van veiligheidsberichten te gebruiken taal tussen treinpersoneel, ander personeel van de spoorwegonderneming (als gedefinieerd in aanhangsel L) en de treindienstleiding moet de voertaal zijn (zie woordenlijst) van de infrastructuurbeheerder van de betreffende lijn.

De principes inzake de communicatie van veiligheidsberichten tussen het treinpersoneel en de treindienstleiding zijn vervat in aanhangsel C.

In overeenstemming met Richtlijn 2001/14/EG is de infrastructuurbeheerder verantwoordelijk voor het bekendmaken van de „voertaal” die zijn personeel tijdens de dagelijkse dienst gebruikt.

Waar plaatselijk gebruik evenwel vereist ook een tweede taal wordt gebruikt, dient de infrastructuurbeheerder het geografische toepassingsgebied voor het gebruik daarvan af te bakenen.

4.2.2.   Specificaties inzake treinen

4.2.2.1.   Zichtbaarheid van treinen

4.2.2.1.1.   Algemene eisen

De spoorwegonderneming moet de treinen voorzien van front- en sluitseinen om de voor- en achterkant aan te geven.

4.2.2.1.2.   Frontseinen

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen dat een aankomende trein duidelijk zichtbaar is en als zodanig herkend kan worden door de aanwezigheid en de plaatsing van witte, ontstoken frontseinen.

Het eerste voertuig van een trein moet in de rijrichting drie lichten hebben in een gelijkbenige driehoek zoals hieronder getoond. Deze lichten moeten te allen tijde ontstoken zijn wanneer de trein met die kant naar voren bestuurd wordt.

De frontlichten moeten de zichtbaarheid van de trein optimaliseren (bijvoorbeeld voor baanwerkers en gebruikers van overwegen) (markeerverlichting), de machinist 's nachts voldoende zicht verschaffen (verlichting van het spoor, baanborden e.d.) en mogen de machinisten van tegemoetkomende treinen niet verblinden.

De afstand tussen de lampen, de hoogte boven de spoorstaven, de diameter, de lichtsterkte, de afmetingen en de vorm van de lichtstraal overdag en 's nachts zijn beschreven in de TSI Rollend materieel (RST).

4.2.2.1.3.   Sluitseinen

De spoorwegonderneming moet sluitseinen aanbrengen om de achterkant van de trein aan te geven. Enkel op de achterkant van de laatste wagon van de trein moet een sluitsein aanwezig zijn. Het sluitsein moet op de volgende wijze zijn aangebracht:

4.2.2.1.3.1.   Reizigerstreinen

Het sluitsein van een reizigerstrein moet bestaan uit 2 permanent oplichtende rode lichten die op de transversale as op dezelfde hoogte boven de buffer zijn aangebracht.

4.2.2.1.3.2.   Goederentreinen voor internationaal verkeer

De lidstaat moet melden welke van de volgende eisen van toepassing zijn op het netwerk op zijn grondgebied voor treinen die uit een andere lidstaat komen:

Ofwel

De lampen of platen moeten op dezelfde hoogte boven de buffer op de transversale as zijn aangebracht. Lidstaten die 2 reflecterende platen vereisen, moeten ook 2 permanent oplichtende rode lichten als sluitsein voor een trein aanvaarden.

4.2.2.1.3.3.   Goederentreinen die geen grenzen tussen lidstaten overschrijden

Voor goederentreinen die geen grenzen tussen lidstaten overschrijden, is het sluitsein nog een open punt (zie aanhangsel U).

4.2.2.2.   Hoorbaarheid van treinen

4.2.2.2.1.   Algemene eisen

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen dat treinen uitgevoerd zijn met een toestel voor het afgeven van akoestische waarschuwingssignalen.

4.2.2.2.2.   Bediening

De machinist moet het toestel voor het afgeven van akoestische waarschuwingssignalen te allen tijde kunnen activeren.

4.2.2.3.   Voertuigidentificatie

Elk voertuig moet een nummer hebben dat het onderscheidt van enig ander spoorvoertuig. Dit nummer moet duidelijk zichtbaar op ten minste elke zijkant van het voertuig zijn aangebracht.

Tevens moet het mogelijk zijn eventuele gebruiksbeperkingen voor dat voertuig af te lezen.

De overige eisen zijn vervat in aanhangsel P.

4.2.2.4.   Veiligheid van reizigers en lading

4.2.2.4.1.   Veiligheid van lading

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen dat vrachtvoertuigen veilig beladen worden en tijdens het vervoer geen veiligheidsrisico kunnen opleveren.

4.2.2.4.2.   Veiligheid van reizigers

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen het reizigersvervoer veilig verloopt op het moment van het vertrek en tijdens het vervoer.

4.2.2.5.   Treinsamenstelling

De spoorwegonderneming moet de voorschriften en procedures opstellen opdat haar personeel kan waarborgen dat de trein in overeenstemming met het toegewezen pad is.

De eisen ten aanzien van de treinsamenstelling moeten rekening houden met de volgende elementen:

Verdere beperkingen kunnen nodig zijn of opgelegd worden vanwege de remkarakteristieken of het tractietype van een bepaalde trein.

4.2.2.6.   Remkarakteristieken

4.2.2.6.1.   Aan het remsysteem te stellen minimumeisen

Alle voertuigen van een trein moeten aangesloten zijn op het zelfwerkende doorgaande luchtdrukremsysteem als gedefinieerd in de TSI RST.

De automatische rem van het eerste en het laatste voertuig (met inbegrip van tractievoertuigen) van een trein moet ingeschakeld zijn.

Wanneer een trein onbedoeld in twee delen gescheiden raakt, moeten beide delen bij volremming automatisch tot stilstand worden gebracht.

4.2.2.6.2.   Remvermogen

De infrastructuurbeheerder moet aan de spoorwegonderneming meedelen welk remvermogen werkelijk is vereist en, indien nodig, de voorwaarden voor het gebruik van remsystemen die aan de infrastructuur schade kunnen aanbrengen, zoals magneetremmen, recuperatieremmen en wervelstroomremmen.

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen dat haar personeel voldoende geïnstrueerd is om de remmen naar eisen en behoefte te bedienen.

Het beheer van de regels inzake het remvermogen maakt deel uit van het veiligheidsbeheersysteem van de infrastructuurbeheerder en spoorwegonderneming.

De overige eisen zijn vervat in aanhangsel T.

4.2.2.7.   Rijvaardigheidsborging

4.2.2.7.1.   Algemene eisen

De spoorwegonderneming moet de methode definiëren die moet waarborgen dat alle veiligheidsapparatuur op de trein volledig functioneel is en de trein dus veilig kan vertrekken.

De spoorwegonderneming moet de infrastructuurbeheerder verwittigen van alle wijzigingen van de karakteristieken die het loopgedrag van de trein nadelig kunnen beïnvloeden of van alle wijzigingen die deze incompatibel kunnen maken met het toegewezen pad.

De infrastructuurbeheerder en de spoorwegonderneming moeten de voorwaarden en procedures definiëren en bijwerken voor het rijden van treinen bij gestoord bedrijf.

4.2.2.7.2.   Vereiste gegevens

De gegevens vereist voor een veilige en efficiënte exploitatie en de methode voor het verzenden van deze gegevens moeten omvatten:

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen dat deze gegevens ter beschikking van de infrastructuurbeheerder(s) worden gesteld voor de trein vertrekt.

De spoorwegonderneming moet de infrastructuurbeheerder(s) melden wanneer een trein geen gebruik kan maken van het toegewezen pad of geschrapt is.

4.2.2.8.   Eisen voor waarneembaarheid van seinen en borden

De machinist moet de seinen en borden kunnen waarnemen. Ditzelfde geldt voor andere soorten seinen en borden die betrekking hebben op de veiligheid.

Seinen, borden, tekens en informatiepanelen moeten daarom te allen tijde met dit doel voor ogen worden ontworpen en geplaatst. Hierbij moet rekening worden gehouden met:

Bestuurderscabines moeten zodanig worden ontworpen dat de machinist de voor hem bestemde signalen zonder moeite kan waarnemen.

4.2.2.9.   Waakzaamheid machinist

In de trein moet een middel aanwezig zijn om de waakzaamheid van de machinist te controleren. Dit middel treedt in werking en brengt de trein tot stilstand wanneer de treinbestuurder binnen een bepaalde tijd niet reageert. De tijdsspanne wordt gespecificeerd in de TSI Rollend materieel.

4.2.3.   Specificaties inzake treinexploitatie

4.2.3.1.   Treinplanning

In overeenstemming met Richtlijn 2001/14/EG moet de infrastructuurbeheerder meedelen welke gegevens nodig zijn voor de aanvraag van een treinpad.

4.2.3.2.   Nummer van de trein

Elke trein moet een treinnummer hebben. De infrastructuurbeheerder bepaalt het treinnummer bij het toewijzen van een treinpad. De spoorwegonderneming en alle infrastructuurbeheerders die de trein exploiteren, moeten dit nummer kennen. Het treinnummer moet per netwerk uniek zijn. Het moet worden vermeden dat een treinnummer tijdens een treinreis verandert.

4.2.3.2.1.   Vormgeving treinnummer

De vormgeving van het treinnummer is bepaald in de TSI „Besturing en seingeving”.

4.2.3.3.   Gereedmaken voor vertrek

4.2.3.3.1.   Controles en beproevingen voorafgaand aan het vertrek

De spoorwegonderneming moet bepalen welke controles en proeven moeten worden uitgevoerd om te waarborgen dat elk vertrek veilig verloopt (bv. deuren, lading, remmen).

4.2.3.3.2.   Infrastructuurbeheerder verwittigen van de bedrijfsvaardigheid van de trein

De spoorwegonderneming informeert de infrastructuurbeheerder wanneer een trein klaar is om op het netwerk te rijden.

Voor en tijdens de rit moet de spoorwegonderneming de infrastructuurbeheerder verwittigen van elke storing die een nadelige invloed kan hebben op de trein of het loopgedrag van de trein.

4.2.3.4.   Treindienstleiding

4.2.3.4.1.   Algemene eisen

De treindienstleiding moet zorgen voor een veilig, efficiënt en stipt treinverkeer, met inbegrip van het opheffen van ontregelingen.

De infrastructuurbeheerder moet de procedures en middelen bepalen om:

Wanneer de spoorwegonderneming aanvullende methoden vereist die het raakvlak met de infrastructuurbeheerder(s) beïnvloeden, dan mogen deze met instemming van de infrastructuurbeheerder worden ingevoerd.

4.2.3.4.2.   Treinrapportage

4.2.3.4.2.1.   Voor treinrapportage benodigde gegevens

De infrastructuurbeheerder moet:

4.2.3.4.2.2.   Verwachte overdracht

De infrastructuurbeheerder moet een methode hanteren voor het schatten van het aantal minuten afwijking van de geplande overdrachttijd tussen infrastructuurbeheerders.

Hierbij moeten gegevens omtrent eventuele ontregelingen (beschrijving en plaats) worden verschaft.

4.2.3.4.3.   Gevaarlijke goederen

De spoorwegonderneming moet de procedures bepalen voor de uitoefening van toezicht op het vervoer van gevaarlijke goederen.

Deze procedures moeten het volgende omvatten:

4.2.3.4.4.   Vervoerskwaliteit

De infrastructuurbeheerder en de spoorwegonderneming moeten methoden hanteren waarmee de doelmatigheid van de betrokken diensten wordt bewaakt.

Bewakingsmethoden moeten gegevens analyseren en onderliggende tendensen detecteren, zowel voor het falen van mensen als het falen van systemen. De resultaten van deze analyses moeten gebruikt worden om acties te ontwikkelen omvoorvallen die het efficiënt functioneren van het netwerk in gevaar zouden kunnen brengen te elimineren of te beperken.

Waar zulke verbeteringen het volledige spoorwegnet ten goede zou kunnen komen en derhalve andere infrastructuurbeheerders en spoorwegondernemingen zouden kunnen betreffen, moeten deze bekend worden gemaakt tenzij commerciële vertrouwelijkheid zulks belet.

Ernstige ontregelingen moeten zo spoedig mogelijk door de infrastructuurbeheerder geanalyseerd worden. Waar zulks van toepassing en met name wanneer bij deze ontregelingen personeel van een spoorwegonderneming betrokken is, moet de infrastructuurbeheerder deze spoorwegonderneming(en) uitnodigen aan de analyse deel te nemen. Resultaten van de analyse die leiden tot verbetering van het spoorwegnet door het elimineren of beperken van de oorzaken van ongevallen of incidenten, moeten aan alle betrokken infrastructuurbeheerders en spoorwegondernemingen worden medegedeeld.

Deze methoden moeten worden gestaafd en door interne audits gecontroleerd worden.

4.2.3.5.   Registratie van gegevens

Gegevens met betrekking tot de loop van een trein moeten worden geregistreerd en bewaard voor:

De opgeslagen gegevens moeten gerelateerd kunnen worden aan:

Eisen ten aanzien van opslag, periodieke evaluatie van en toegang tot deze gegevens zijn vervat in de nationale wetgeving van:

4.2.3.5.1.   Registratie van gegevens buiten de trein

De infrastructuurbeheerder moet minstens de volgende gegevens registreren:

4.2.3.5.2.   Registratie van gegevens op de trein

De spoorwegonderneming moet minstens de volgende gegevens registreren:

4.2.3.6.   Gestoord bedrijf

4.2.3.6.1.   Waarschuwen van andere gebruikers

De infrastructuurbeheerder moet samen met de spoorwegonderneming(en) een methode definiëren om elkaar onmiddellijk op de hoogte te brengen van situaties die de veiligheid, de prestaties en/of de beschikbaarheid van het spoorwegnet of het rollend materieel in gevaar brengen.

4.2.3.6.2.   Waarschuwingen aan machinisten

In gevallen van gestoord bedrijf in het gebied van de infrastructuurbeheerder moet deze de machinisten formele instructies geven over de te nemen maatregelen om aan deze situatie in alle veiligheid het hoofd te bieden.

4.2.3.6.3.   Noodvoorzieningen

De infrastructuurbeheerder(s) en de spoorwegondernemingen die gebruikmaken van zijn/hun infrastructuur, en desgevallend de aangrenzende infrastructuurbeheerders, moet(en) geëigende noodvoorzieningen instellen, publiceren en beschikbaar maken alsmede verantwoordelijkheden toewijzen om de gevolgen van bedrijfsstoringen te beperken.

De voorzieningen en maatregelen in geval van bedrijfsstoring moeten evenredig zijn met de aard en de ernst van de storing.

Zulke maatregelen, die minimaal het herstel van de normale status van het spoorwegnet moeten beogen, kunnen ook betrekking hebben op:

De infrastructuurbeheerder moet bij ontregelingen die tot bedrijfsstoringen kunnen leiden te allen tijde in staat zijn sleutelfiguren bij het eigen personeel en dat van de spoorwegonderneming te bereiken. Dit geldt voor de uren in en buiten dienst.

De spoorwegonderneming moet de infrastructuurbeheerder deze gegevens ter beschikking stellen en deze van eventuele veranderingen verwittigen.

De infrastructuurbeheerder moet zijnerzijds alle spoorwegondernemingen verwittigen van enigerlei veranderingen ten aanzien van de bereikbaarheid van zijn personeel.

4.2.3.7.   Calamiteitenbestrijding

De infrastructuurbeheerder moet, in overleg met:

geëigende maatregelen voor het bestrijden van calamiteiten en het herstellen van de normale bedrijfstoestand van de lijn bepalen, publiceren en beschikbaar stellen.

Deze maatregelen moeten zich met name uitstrekken tot:

De spoorwegonderneming moet de infrastructuurbeheerder de nodige gegevens verstrekken in verband met dit soort omstandigheden en met name inzake het bergen of hersporen van hun treinen.

Tevens moet de spoorwegonderneming beschikken over methoden om de reizigers in kennis te stellen van de nood- en veiligheidsprocedures op de trein.

4.2.3.8.   Hulpverlening aan treinpersoneel bij incidenten of ernstige defecten aan rollend materieel

De spoorwegonderneming moet passende procedures vaststellen voor de hulpverlening aan treinpersoneel bij gestoord bedrijf om vertragingen door technische of andere defecten aan rollend materieel te voorkomen of te beperken (bijvoorbeeld communicatielijnen of maatregelen bij evacuatie van treinen).

4.3.   Functionele en technische specificaties van de raakvlakken

In het licht van de essentiële eisen in hoofdstuk 3 luiden de functionele en technische specificaties van de raakvlakken als volgt:

4.3.1.   Raakvlakken met de TSI „Infrastructuur”

4.3.2.   Raakvlakken met de TSI „Besturing en seingeving”

4.3.3.   Raakvlakken met de TSI „Rollend materieel”

4.3.3.1.   Raakvlakken met de TSI's „Locomotieven en reizigerstreinen”

4.3.3.2.   Raakvlakken met de TSI „Goederenwagens”

4.3.4.   Raakvlakken met de TSI „Energie”

4.4.   Exploitatievoorschriften

De voorschriften en procedures die een coherente exploitatie van de nieuwe en andere structurele subsystemen op TEN-lijnen mogelijk moeten maken en met name die, welke rechtstreeks aansluiten op de exploitatie van een nieuw treinbesturings- en seingevingssysteem, moeten identiek zijn waar ook de situaties dat zijn.

Te dien einde zijn de exploitatievoorschriften voor het European Traffic Management System (ERTMS/ETCS) en voor het ERTMS/GSM-R-radiosysteem vervat in aanhangsel A.

Andere exploitatievoorschriften die op TEN-lijnen genormaliseerd kunnen worden, zijn vervat in aanhangsel B.

4.5.   Regels voor onderhoud

Niet van toepassing

4.6.   Beroepskwalificaties

In overeenstemming met punt 2.2.1. van deze TSI worden in dit punt de vakbekwaamheid en de taalkundige vaardigheden van het spoorwegpersoneel alsmede de beoordeling en het verwerven daarvan behandeld.

4.6.1.   Vakbekwaamheid

Het personeel (met inbegrip van onderaannemers) van de spoorwegondernemingen en de infrastructuurbeheerders moet de nodige vakbekwaamheid bezitten om de veiligheidstaken te verrichten in normale omstandigheden, bij gestoord bedrijf en in noodsituaties. Deze vakbekwaamheid omvat vakkennis en het vermogen, deze kennis in praktijk te brengen.

Minimum taakvereisten zijn vervat in de aanhangsels J en L.

4.6.1.1.   Vakkennis

Rekening houdende met deze aanhangsels en afhankelijk van de taken van het betrokken spoorwegpersoneel omvat de vereiste kennis:

4.6.1.2.   Het vermogen kennis in praktijk te brengen

Om deze kennis onder omstandigheden van normaal en gestoord bedrijf alsmede in noodsituaties in praktijk te brengen moet het personeel volledig bekend zijn met:

Het personeel moet ook beschikken over het vermogen zich aan wisselende omstandigheden aan te passen.

De spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders moeten een bekwaamheidsbeheerssysteem instellen dat zorg draagt voor het beoordelen en in stand houden van de vakbekwaamheid van hun personeel. Hiernaast moet nascholing kennis en vaardigheden op peil houden, met name waar zwakten of leemten in de prestaties van systemen of personen worden geconstateerd.

4.6.2.   Talenkennis

4.6.2.1.   Principes

De infrastructuurbeheerders en de spoorwegondernemingen moeten erop toezien dat het betreffende personeel bekwaam is in het gebruik van de in deze TSI beschreven communicatieprotocollen en -principes.

Waar de voertaal van de infrastructuurbeheerder verschilt van de taal van het personeel van de spoorwegonderneming moet talenonderwijs en communicatie een kritiek deel uitmaken van het bekwaamheidsbeheersysteem van de spoorwegonderneming.

Het personeel van de spoorwegonderneming dat in dienstverband onder omstandigheden van normaal en gestoord bedrijf dan wel in noodsituaties met het personeel van de infrastructuurbeheerder contact heeft omtrent veiligheidskritieke aangelegenheden moet hiertoe voldoende kennis van de voertaal van de infrastructuurbeheerder bezitten.

4.6.2.2.   Kennisniveau

De kennis van de taal van de infrastructuurbeheerder moet voor veiligheidsdoeleinden voldoende zijn.

Een toelichting bij deze bekwaamheden is vervat in aanhangsel E. Machinisten moeten minimaal kennisniveau 3 bezitten. Treinbegeleidend personeel moet minimaal kennisniveau 2 bezitten.

4.6.3.   Eerste en periodieke personeelstoetsen

4.6.3.1.   Basiselementen

De spoorwegondernemingen en de infrastructuurbeheerders moeten de toetsingsprocedures voor hun personeel opstellen.

Het verdient aanbeveling met elk van de onderstaande punten rekening te houden:

• A. 

  Personeelsselectie:

• B. 

  Beroepsopleiding:

• C. 

  Toelatingsproef:

• D. 

  Instandhouding bekwaamheden:

• E. 

  Nascholing:

4.6.3.2.   Analyse van scholingsbehoeften

4.6.3.2.1.   Ontwikkeling van een scholingsbehoeftenanalyse

De spoorwegondernemingen en de infrastructuurbeheerders moeten de scholingsbehoeften van hun personeel analyseren.

De analyse moet zowel toepassingsgebied als diepgang vermelden en rekening houden met de risico's verbonden aan het doen rijden van treinen op TEN-lijnen, in het bijzonder met betrekking tot de menselijke factoren die in het spel komen bij:

Toelichtingen bij de elementen die in aanmerking moeten worden genomen, zijn vervat in de aanhangsels als bedoeld in punt 4.6.1. Waar nodig moeten elementen aan de personeelsopleiding worden toegevoegd teneinde met de bovenstaande punten rekening te houden.

In sommige gevallen komen bepaalde elementen, gelet op de door de spoorwegonderneming beoogde dienst of de aard van het net van een infrastructuurbeheerder, niet in aanmerking. De analyse van de scholingsbehoeften moet vermelden welke elementen niet in aanmerking komen en waarom niet.

4.6.3.2.2.   Bijwerken van de scholingsbehoeftenanalyse

De spoorwegondernemingen en de infrastructuurbeheerders moeten de scholingsbehoeften toetsen en bijwerken en daarbij voorgaande audits, feedback uit het systeem en veranderingen in voorschriften en procedures, infrastructuur en technologie in aanmerking nemen.

4.6.3.2.3.   Specifieke elementen voor trein- en hulppersoneel

4.6.3.2.3.1.   Kennis van de infrastructuur

De spoorwegonderneming moet erop toezien dat het treinpersoneel over de juiste kennis voor de relevante infrastructuur beschikt.

De spoorwegonderneming moet de methode bepalen voor het verwerven en in stand houden van de routekennis van het treinpersoneel. Deze methode moet:

4.6.3.2.3.2.   Kennis van rollend materieel

De spoorwegonderneming moet de methode bepalen voor het verwerven en in stand houden van de materieelkennis van haar treinpersoneel.

4.6.3.2.3.3.   Hulppersoneel

De spoorwegonderneming moet ervoor zorgen dat hulppersoneel (bijvoorbeeld restauratie- en reinigingspersoneel) dat geen deel uitmaakt van het treinpersoneel niet alleen zijn eigen taak begrijpt maar tevens geleerd heeft de instructies van het volledig geschoolde treinpersoneel op te volgen.

4.7.   Gezondheid en veiligheid

4.7.1.   Inleiding

Personeel genoemd in punt 4.2.1. als zijnde belast met veiligheidskritieke taken overeenkomstig punt 2.2. moet van een dergelijke lichamelijke gesteldheid blijk geven dat aan de operationele en veiligheidsnormen kan worden voldaan.

Spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders moeten binnen hun veiligheidsbeheersysteem een proces ter voldoening aan de medische, psychologische en gezondheidseisen van hun personeel instellen en documenteren.

Medisch onderzoek als voorgeschreven in punt 4.7.4. en aan lichamelijke geschiktheid gerelateerde beslissingen moeten worden verricht en genomen door een erkend arbeidsgeneeskundige.

Personeel mag geen veiligheidskritieke werkzaamheden uitvoeren onder de invloed van alcohol, drugs of psychotropische medicijnen. Dientengevolge moeten de spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders procedures hebben die het risico beheersen van personeel dat onder de invloed van dergelijke stoffen in dienst komt dan wel deze tijdens de dienst gebruikt.

Ter zake gelden de wettelijke minima van de lidstaat waarin de betreffende lijnen geëxploiteerd worden.

4.7.2.   (Verwijderd)

4.7.3.   (Verwijderd)

4.7.4.   Medische en psychologische keuringen

4.7.4.1.   Aan aanstelling voorafgaande keuringen

4.7.4.1.1.   Minimumomvang van de medische keuring

Medische keuringen moeten:

4.7.4.1.2.   Psychologische keuring

Het doel van de psychologische keuring is de spoorwegonderneming inzicht te geven in de mate waarin het personeel uit cognitief, psychomotorisch, gedragsmatig en persoonlijkheidsoogpunt in staat is zijn taak veilig te vervullen.

Bij het samenstellen van de psychologische keuring moet de psycholoog bij elke veiligheidstaak minimaal de volgende criteria betrekken:

Het weglaten van een of meer van deze criteria moet gerechtvaardigd en met redenen worden omkleed.

4.7.4.2.   Keuringen na aanstelling

4.7.4.2.1.   Periodieke medische keuringen

Minimaal moet één systematisch medisch onderzoek plaatsvinden:

Tussenpozen moeten kleiner worden genomen wanneer de arbeidsgeneeskundige dit gezien de gezondheidstoestand van een personeelslid nodig acht.

4.7.4.2.2.   Minimumomvang van periodieke medische keuringen

Wanneer de kandidaat voldoet aan de keuringseisen voor aanstelling moeten de periodieke gespecialiseerde keuringen minimaal de onderstaande criteria omvatten:

4.7.4.2.3.   Aanvullende medische en/of psychologische keuringen

Naast de periodieke medische keuring moet een aanvullende, specifieke medische en/of psychologische keuring worden verricht wanneer er redelijke twijfel bestaat over de medische of psychologische geschiktheid dan wel op redelijke gronden aanleiding bestaat drugs- of alcoholmisbruik te vermoeden. Dit kan met name nodig zijn na een incident of ongeval dat aan menselijk falen toe te schrijven valt.

De werkgever moet een medische keuring aanvragen na ziekenverlof van langer dan 30 dagen. Waar de medische gegevens erop duiden dat de werknemer zijn taak normaal kan vervullen is een keuring door een arbeidsgeneeskundige voldoende.

De spoorwegondernemingen en de infrastructuurbeheerders moeten ervoor zorgen dat zulke aanvullende keuringen in voorkomend geval uitgevoerd kunnen worden.

4.7.5.   Medische eisen

4.7.5.1.   Algemene eisen

Personeel mag niet lijden aan verschijnselen of medische behandelingen ondergaan die de volgende incidenten kunnen veroorzaken:

Ten aanzien van gezicht en gehoor moet aan de volgende eisen worden voldaan:

4.7.5.2.   Gezicht

4.7.5.3.   Gehoor

Het hoorvermogen aangetoond met een toon-audiogram moet voldoende zijn:

4.8.   Infrastructuur- en voertuigenregisters

De infrastructuur- en voertuigenregisters die in artikels 33, 34 en 35 van Richtlijn 2008/57/EG zijn bepaald, zijn niet geschikt voor de bijzondere eisen van het subsysteem exploitatie en verkeersleiding. Dientengevolge bevat deze TSI geen voorschriften betreffende deze registers.

Niettemin moeten bepaalde op de infrastructuur betrekking hebbende gegevens ter beschikking van de spoorwegonderneming worden gesteld en moeten bepaalde op het rollend materieel betrekking hebbende gegevens ter beschikking van de infrastructuurbeheerder worden gesteld, zoals bepaald in punten 4.8.1. en 4.8.2. In beide gevallen moeten deze gegevens volledig en accuraat zijn.

4.8.1.   Infrastructuur

De eisen inzake de gegevens betreffende de infrastructuur van het conventionele spoorwegsysteem die ter beschikking van de spoorwegondernemingen moeten worden gesteld, zijn vermeld in aanhangsel D. De infrastructuurbeheerder is verantwoordelijkheid voor de juistheid van deze gegevens.

4.8.2.   Rollend materieel

De volgende op rollend materieel betrekking hebbende gegevens moeten ter beschikking van de infrastructuurbeheerder worden gesteld. De houder is verantwoordelijkheid voor de juistheid van de gegevens betreffende:

• 5. 

  INTEROPERABILITEITSONDERDELEN

5.1.   Definitie

In artikel 2, onder f), van Richtlijn 2008/57/EG is het begrip als volgt gedefinieerd: „een basiscomponent, groep componenten, deel van een samenstel of volledig samenstel van materieel, deel uitmakend of bestemd om deel uit te maken van een subsysteem en waarvan de interoperabiliteit van het spoorwegsysteem direct of indirect afhankelijk is. Het begrip „onderdeel” dekt niet alleen materiële, maar ook immateriële objecten, zoals programmatuur”.

5.2.   Lijst van interoperabiliteitsonderdelen

Voor het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” zijn geen interoperabiliteitsonderdelen gedefinieerd.

• 6. 

  BEOORDELING VAN DE CONFORMITEIT EN/OF GESCHIKTHEID VOOR GEBRUIK EN DE KEURING VAN DE INTEROPERABILITEITSONDERDELEN VAN HET SUBSYSTEEM

6.1.   Interoperabiliteitsonderdelen

Aangezien deze TSI geen interoperabiliteitsonderdelen voorschrijft zijn beoordelingen als bovenbedoeld niet van toepassing.

6.2.   Subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding”

6.2.1.   Principes

Het subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding” is een functioneel subsysteem in de zin van bijlage II van Richtlijn 2008/57/EG.

Overeenkomstig de artikelen 10 en 11 van Richtlijn 2004/49/EG moeten spoorwegondernemingen en infrastructuurbeheerders binnen hun veiligheidsbeheersysteem aantonen dat zij voldoen aan de eisen in deze TSI wanneer zij een veiligheidscertificaat of een veiligheidsvergunning aanvragen of willen laten wijzigen.

Voor de gemeenschappelijke veiligheidsmethoden voor conformiteitsbeoordelingen moeten de nationale veiligheidsinstanties een controlesysteem vaststellen om de dagelijkse naleving van het veiligheidsbeheersysteem met alle TSI's te controleren. Het zij opgemerkt dat geen van de elementen in deze TSI afzonderlijk door een aangewezen instantie moet worden beoordeeld.

De eisen in deze TSI die betrekking hebben op structurele subsystemen en in de raakvlakken zijn opgesomd (punt 4.3.) worden onder de betreffende structurele TSI's beoordeeld.

• 7. 

  TENUITVOERLEGGING

7.1.   Principes

Elke lidstaat moet voor de lijnen waarvoor dat land verantwoordelijk is een plan opstellen voor het ten uitvoer leggen van deze TSI en de betreffende punten daarvan.

Dit plan moet rekening houden met:

Tegelijkertijd moeten alle specifieke uitzonderingsgevallen in aanmerking worden genomen en als deel van dat plan worden gedocumenteerd.

Het tenuitvoerleggingsplan moet rekening houden met de verschillende mogelijkheden tot tenuitvoerlegging die geboden worden wanneer zich een van de volgende situaties voordoet:

Er wordt algemeen van uitgegaan dat de volledige tenuitvoerlegging van alle delen van deze TSI slechts kan worden gerealiseerd wanneer de betreffende apparatuur (infrastructuur, besturing en seingeving e.d.) geharmoniseerd is. De richtlijnen in dit hoofdstuk moeten dan ook gezien worden als een tussenfase op weg naar de verwezenlijking van het uiteindelijke systeem.

7.2.   Richtlijnen ter tenuitvoerlegging

Als aanleiding tot tenuitvoerlegging komen drie feiten in aanmerking:

7.3.   Specifieke gevallen

7.3.1.   Inleiding

De onderstaande bijzondere bepalingen zijn toegestaan in de hieronder genoemde specifieke gevallen.

Deze specifieke gevallen vallen onder twee categorieën:

7.3.2.   Lijst van specifieke gevallen

7.3.2.1.   Tijdelijk specifiek geval (T1) Estland, Letland en Litouwen

Ten aanzien van de tenuitvoerlegging van punt 4.2.2.1.3.2. van deze TSI mogen treinen die enkel in Estland, Letland en Litouwen op het netwerk met een spoorbreedte van 1 520 mm worden geëxploiteerd, een ander bepaald sluitsein gebruiken.

7.3.2.2.   Tijdelijk specifiek geval (T2) Ierland en het Verenigd Koninkrijk

Voor de toepassing van punt 4.2.3.2.1. van deze TSI gebruiken Ierland en het Verenigd Koninkrijk op dit moment alfanumerieke codes. De lidstaten stellen de eisen en de termijn vast voor de overschakeling van alfanumerieke codes naar het doelsysteem met treinnummers die uitsluitend uit cijfers bestaan.

• (1) 

  PB L 260 van 30.9.2008, blz. 13.

Aanhangsel A

ERTMS/ETCS-EXPLOITATIEVOORSCHRIFTEN

De exploitatievoorschriften voor ERTMS/ETCS en ERTMS/GSM-R zijn vastgesteld in het technisch document „ETCS and GSM-R rules and principles — versie 1”, dat is gepubliceerd op de website van het Bureau (http://www.era.europa.eu).

Aanhangsel B

OVERIGE VOORSCHRIFTEN VOOR EEN COHERENT GEBRUIK

• A. 

  ALGEMENE BEPALINGEN

Gereserveerd

• B. 

  VEILIGHEID EN BEVEILIGING VAN TREINPERSONEEL

Gereserveerd

• C. 

  OPERATIONEEL RAAKVLAK MET APPARATUUR VOOR BESTURING EN SEINGEVING

C1.   Zandstrooien

Indien de trein is uitgerust met manueel bedienbare zandstrooiers, mag de machinist altijd zand strooien, maar hij moet dit indien mogelijk vermijden in de volgende situaties:

De uitzonderingen hierop zijn:

C2.   Het activeren van warmloperdetectoren

Gereserveerd

• D. 

  TREINBEWEGINGEN

D1.   Normale omstandigheden

D2.   Gestoord bedrijf

Gereserveerd

• E. 

  STORINGEN, INCIDENTEN EN ONGEVALLEN

Gereserveerd

Aanhangsel C

METHODOLOGIE VEILIGHEIDSCOMMUNICATIES

INLEIDING

In dit aanhangsel zijn voorschriften vastgesteld voor baan-naar-treincommunicatie en trein-naar-baancommunicatie voor de uitwisseling van veiligheidskritieke berichten over het interoperabele net; dit aanhangsel bevat met name voorschriften ten aanzien van:

Dit aanhangsel dient als basis:

De mate waarin deze formulieren worden gebruikt alsmede hun structuur kunnen variëren. Formulieren lenen zich soms wel en soms niet voor gebruik bij bepaalde risico's.

Bij bepaalde risico's moet de infrastructuurbeheerder bepalen of er een formulier gebruikt moet worden. Formulieren moeten alleen gebruikt worden wanneer de veiligheids- en prestatiebaten daarvan opwegen tegen de nadelen.

De infrastructuurbeheerder moet het communicatieprotocol gestructureerd formuleren en wel volgens de volgende 3 categorieën:

De ontwikkelde communicatiemethodologie moet leiden tot een ordelijk berichtenverkeer.

• 1. 

  COMMUNICATIEMETHODOLOGIE

1.1.   Onderdelen en regels van de methodologie

1.1.1.   Standaardterminologie voor gebruik in procedures

1.1.1.1.   Procedures voor spraakverbindingen

Term om de andere partij het woord te geven:

1.1.1.2.   Ontvangstprocedure

1.1.1.3.   Procedure om de verbinding te verbreken

1.1.1.4.   Een schriftelijke aanwijzing intrekken

Uitdrukking voor het afgelasten van een lopende procedure:

Wanneer het bericht vervolgens opnieuw wordt uitgezonden, moet het volledig en vanaf het begin worden herhaald.

1.1.2.   Regels voor vergissingen en misverstanden

Bij het verbeteren van eventuele vergissingen tijdens het berichtenverkeer moeten de volgende regels in acht worden genomen:

1.1.2.1.   Fouten

1.1.2.2.   Misverstand

Indien de zender of ontvanger een bericht verkeerd begrijpt, moet hij de ander verzoeken het bericht te herhalen. Dat gebeurt door het gebruik van de volgende tekst:

1.1.3.   Het spellen van woorden, cijfers, tijd, snelheid en datums

Teneinde in zeer verschillende situaties misverstanden te voorkomen moet elke uitdrukking langzaam en duidelijk worden uitgesproken, waarbij de woorden en cijfers die slecht begrepen kunnen worden, gespeld moeten worden. Voorbeelden hiervan zijn de identiteitscodes van seinen en wissels.

Hiervoor gelden de onderstaande spellingsregels:

1.1.3.1.   Spellen van woorden en lettergroepen

Hierbij moet het Internationale Fonetisch Alfabet worden gebruikt.

Voorbeeld:

Wissels A B= wissels alpha-bravo.

Seinnummer KX 835= sein Kilo X-Ray acht drie vijf.

De infrastructuurbeheerder kan letters met fonetische uitspraak toevoegen wanneer zijn taal dit noodzakelijk maakt.

De spoorwegmaatschappij kan hier zo nodig uitspraakregels aan toevoegen.

1.1.3.2.   Getallen

Getallen moeten cijfer voor cijfer worden uitgesproken.

Voorbeeld: trein 2183 = trein twee-een-acht-drie.

Decimalen moeten worden voorafgegaan door het woord „punt”.

Voorbeeld: 12,50 = een-twee-punt-vijf-nul

1.1.3.3.   Tijd

Tijden worden opgegeven in lokale tijd.

Voorbeeld: 10:52 uur = tien uur tweeënvijftig.

Hoewel dit het principe is, mag de tijd ook cijfer voor cijfer worden uitgesproken (een nul vijf twee uur).

1.1.3.4.   Afstanden en snelheden

Voor afstanden moeten kilometers en voor snelheden kilometers per uur worden gebruikt.

Het gebruik van mijlen is toegestaan op lijnen waar deze normaal worden gebruikt.

1.1.3.5.   Datums

Datums worden op de gewone manier opgegeven.

Voorbeeld: 10 december

1.2.   Berichtenstructuur

Bij het uitspreken van veiligheidsgerelateerde berichten moeten in principe twee stadia worden onderscheiden:

Bij alarmmeldingen mag het eerste stadium hetzij worden ingekort, hetzij worden overgeslagen.

1.2.1.   Regels voor eigen identificatie en verzoek om instructies

Teneinde beide partijen in staat te stellen elkaar te identificeren, de situatie te bepalen en de nodige instructies te verzenden, moeten de volgende regels worden toegepast:

1.2.1.1.   Omschrijving

Het is van groot belang dat de personen die met elkaar berichten gaan uitwisselen, zeggen wie zij zijn, al is dit voor alarmmeldingen met de hoogste prioriteit niet nodig. Machinisten identificeren zichzelf aan de hand van het treinnummer en de positie. Voor het uitwisselen van berichten tussen seingever en machinist moet de seingever erop toezien dat de juiste seingever en machinist met elkaar in verbinding staan. Dit is met name van belang wanneer de berichtenuitwisseling plaatsvindt in een zone waar de communicatiegebieden elkaar overlappen.

Het principe moet trouwens gehandhaafd worden na een onderbreking van de verbinding.

Hiertoe moeten partijen de volgende berichten gebruiken.

De identificatie kan worden gevolgd door een aanvullend gegevensbericht dat de treindienstleiding voldoende details over de situatie verschaft teneinde nauwkeurig te kunnen bepalen welke procedure de machinist daarna moet volgen.

1.2.1.2.   Verzoek om instructies

Elke toepassing van een procedure moet worden voorafgegaan door een verzoek om instructies.

Hierbij moet gebruik worden gemaakt van:

1.2.2.   Regels voor schriftelijke aanwijzingen en gesproken berichten

1.2.2.1.   Veiligheidsberichten met hoogste prioriteit

Wegens de urgente en gebiedende aard van deze berichten:

1.2.2.2.   Schriftelijke aanwijzingen

Teneinde de in het Formulierenboek opgenomen procedurele berichten (bij stilstand) betrouwbaar te kunnen zenden en ontvangen, moeten de volgende voorschriften worden opgevolgd:

1.2.2.2.1.   Verzenden van een bericht

Het formulier kan voor het verzenden van het bericht worden ingevuld opdat de volledige tekst in één keer kan worden uitgezonden.

1.2.2.2.2.   Ontvangen van een bericht

De ontvanger van het bericht moet het in het Formulierenboek verstrekte formulier invullen op basis van de door de zender verstrekte informatie.

1.2.2.2.3.   Herhalingen

Alle vooraf vastgelegde treinberichten in het Formulierenboek moeten herhaald worden. De herhaling moet het in het grijze veld van de formulieren opgenomen bericht, het terugmeldgedeelte en eventuele aanvullende informatie bevatten.

1.2.2.2.4.   Ontvangstbevestiging van correcte herhaling

Elk herhaald bericht wordt gevolgd door een bevestiging van eensluidendheid of gebrek daaraan door de afzender van het bericht.

of

waarop het oorspronkelijke bericht wordt herhaald

1.2.2.2.5.   Ontvangstbevestiging

Elk ontvangen bericht moet met een positieve of negatieve ontvangstmelding worden bevestigd:

of

1.2.2.2.6.   Traceerbaarheid en verificatie

Elk door de verkeersleiding uitgezonden bericht moet vergezeld worden van een enkel identificatie- of aanwijzingsnummer:

1.2.2.2.7.   Rapporteren

Elk bericht met een verzoek tot rapporteren moet worden gevolgd door een rapport.

1.2.2.3.   Overige berichten

Overige berichten

1.2.2.4.   Informatieve berichten met variabele, niet van tevoren vastgestelde inhoud

Veiligheidsberichten met variabele inhoud moeten:

• 2. 

  PROCEDURELE BERICHTEN

2.1.   Aard

Procedurele berichten worden gebruikt om operationele instructies in verband met in het Handboek machinist vermelde situaties te versturen.

Ze bevatten de tekst van het bericht zelf met betrekking tot een situatie en een nummer dat het bericht identificeert.

Ingeval de machinist een rapport moet afgeven, wordt hiervoor tevens de tekst verschaft.

Deze berichten gebruiken door de infrastructuurbeheerders in de eigen taal vastgestelde formuleringen en ze worden geleverd in de vorm van voorgedrukte of digitale formulieren.

2.2.   Formulieren

Formulieren worden gebruikt voor het overbrengen van procedurele berichten. Deze berichten hebben meestal betrekking op gestoord bedrijf. Voorbeelden hiervan zijn de toestemming om een sein of een EOA voorbij te rijden, de aanwijzing om een bepaald baanvak met beperkte snelheid te berijden, of het spoor te inspecteren. Het is heel goed mogelijk dat andere omstandigheden het gebruik van zulke berichten nodig maken.

Het doel is hierbij:

Voor deze formulieren moet een eenduidig codewoord of nummer worden ontwikkeld dat betrekking heeft op de procedure. Dit woord of nummer kan gebaseerd worden op de veelvuldigheid waarmee het formulier kan worden gebruikt. Wanneer het vaakst gebruikte formulier bijvoorbeeld dat voor het voorbijrijden van een EOA is, krijgt het nummer 001, enz.

2.3.   Formulierenboek

Wanneer alle formulieren opgesteld zijn, moeten ze in een band of bestand worden verzameld die/dat het Formulierenboek worden genoemd.

Het gaat hier dus om een document dat zowel door de treindienstleiding als de machinisten voor de onderlinge communicatie wordt gebruikt. Het is dientengevolge van belang dat het boek dat door de treindienstleiding en de machinisten wordt gebruikt op dezelfde wijze is samengesteld en dat de formulieren dezelfde nummers hebben.

De infrastructuurbeheerder stelt het Formulierenboek en de formulieren in zijn „voertaal” op.

De taal voor het uitwisselen van berichten is altijd die van de infrastructuurbeheerder.

Het Formulierenboek heeft twee delen.

Deel 1 bevat:

Deel 2 bevat de formulieren zelf. Deze moeten door de spoorwegonderneming worden gebundeld en aan de machinist worden overhandigd.

• 3. 

  OVERIGE BERICHTEN

Overige berichten zijn informatieve berichten die worden gebruikt om te informeren over zeldzame situaties waarvoor dus geen formulier bestaat, of over het loopgedrag dan wel de technische staat van de trein of de infrastructuur. Ze kunnen worden verstuurd door:

Om het beschrijven van de situaties en het samenstellen van de informatieve berichten te vergemakkelijken, kan een modelformulier, een lijst van spoorwegtermen, een beschrijvend schema van het gebruikte rollend materieel en een beschrijvende verklaring van de infrastructuur (sporen, tractiestroom, enz.) worden opgesteld.

3.1.   Richtlijn voor berichtenstructuur

Berichten kunnen als volgt worden opgesteld:

Deze berichten kunnen gevolgd worden door een verzoek om instructies.

De onderdelen van de berichten worden verschaft in zowel de taal van de spoorwegonderneming als in de taal of talen van de infrastructuurbeheerder.

3.2.   Lijst van spoorwegtermen

De spoorwegonderneming moet voor elk spoorwegnet waarop zijn treinen rijden een lijst van spoorwegtermen verschaffen. De lijst moet uitdrukkingen bevatten die regelmatig gebruikt worden in de taal van de spoorwegmaatschappij en in die van de infrastructuurbeheerders.

De lijst moet uit twee delen bestaan:

3.3.   Schema van rollend materieel

Wanneer de spoorwegonderneming van mening is dat een beschrijvend schema van het gebruikte rollend materieel van nut is, dan moet dit worden opgesteld. Het moet een lijst van de diverse componenten bevatten die in de berichten met de verschillende infrastructuurbeheerders kunnen voorkomen en moet de gebruikelijke benamingen bevatten voor de standaardtermen in de door de spoorwegmaatschappij gekozen taal en in de voertaal van de infrastructuurbeheerders wier infrastructuur wordt gebruikt.

3.4.   Beschrijvende verklaring van de eigenschappen van de infrastructuur (spoor, tractiestroomsoort e.d.)

Wanneer de spoorwegonderneming van mening is dat een beschrijvende verklaring van de infrastructuur (spoor, tractiestroomsoort enz.) van nut is, dan moet deze worden opgesteld. De verklaring moet de benaming van de onderdelen bevatten die in het berichtenverkeer met de infrastructuurbeheerders nuttig kunnen zijn, alsook de gebruikelijke benamingen voor de standaardtermen in de door de spoorwegmaatschappij gekozen taal en in de voertaal van de infrastructuurbeheerders wier infrastructuur wordt gebruikt.

• 4. 

  TYPE EN STRUCTUUR VAN GESPROKEN BERICHTEN

4.1.   Dringende berichten

Dringende berichten worden gebruikt voor het geven van dringende operationele instructies met betrekking tot de spoorwegveiligheid.

Ter voorkoming van misverstanden moeten berichten altijd eenmaal herhaald worden.

Naar gelang behoefte worden de voornaamste berichten hieronder vermeld.

De infrastructuurbeheerder kan zo nodig andere dringende berichten opstellen.

Dringende berichten kunnen gevolgd worden door een schriftelijke aanwijzing (zie subparagraaf 2).

De uitdrukkingen waaruit dringende berichten worden samengesteld, moeten opgenomen worden in bijlage 1, „Standaardregels voor communicatie” van de Handleiding machinist en in de documentatie van de treindienstleiding.

4.2.   Berichten voor machinisten en treindienstleiding

4.3.   Berichten aan machinisten

Spanningsloos stellen:

Dit bericht moet snel worden aangevuld, indien mogelijk met de reden, de locatie van de noodsituatie en het treinnummer

Op …

(km)

op … lijn/spoor

(naam/nummer)

tussen … en…

(station) (station)

Reden …

Treinmachinist …

(nummer)

In deze omstandigheden mag het bericht worden aangevuld met de naam of het nummer van de lijn waarop de trein zich bevindt.

AanhangseL D

GEGEVENS BETREFFENDE DE SPOORLIJNEN DIE DE SPOORWEGONDERNEMING BEOOGT TE EXPLOITEREN EN WAARTOE DEZE TOEGANG MOET HEBBEN

DEEL 1.   GENERIEKE INFORMATIE BETREFFENDE DE INFRASTRUCTUURBEHEERDER

1.1.   Naam/namen en identiteit(en) van de infrastructuurbeheerder(s)

1.2.   Land (of landen)

1.3.   Korte beschrijving

1.4.   Lijst van algemene regels en voorschriften (en hoe deze te verkrijgen)

DEEL 2.   KAARTEN EN DIAGRAMMEN

2.1.   Landkaart

2.2.   Lijndiagram

In het schema op te nemen gegevens, eventueel aangevuld met tekst. Waar een afzonderlijk station-/emplacement-/depotschema wordt verschaft, kan het sporenschema vereenvoudigd worden

2.3.   Diagrammen van stations/emplacementen/depots (NB: dit is alleen van toepassing op plaatsen waar interoperabel verkeer kan plaatsvinden)

In locatiespecifieke schema's op te nemen gegevens, eventueel aangevuld met tekst

DEEL 3.   BAANVAKSPECIFIEKE GEGEVENS

3.1.   Algemene karakteristieken

3.2.   Specifieke technische karakteristieken

3.3.   Subsysteem Energie

3.4.   Subsysteem Besturing en seingeving

ERTMS/ETCS

ERTMS/GSM-R radio

Voor ERTM/ETCS niveau 1 met overbruggingsfunctie

Klasse B-treinbeveiligings-, besturings- en cabinesignaleringssysteem

Lijnsysteem

Klasse B-radiosysteem

Gestoord bedrijf van:

Snelheidsbeperkingen met betrekking tot remvermogen

Landelijke voorschriften voor het gebruik van klasse B-systemen

Elektromagnetische storingsgevoeligheid van tot de infrastructuur behorende besturings- en seingevingsapparatuur

3.5.   Subsysteem „Exploitatie en verkeersleiding”

Aanhangsel E

TAALVAARDIGHEIDS- EN COMMUNICATIENIVEAU

De mondelinge taalbeheersing kan onderverdeeld worden in vijf niveaus:

Aanhangsel F

Niet gebruikt

Aanhangsel G

Niet gebruikt

Aanhangsel H

Niet gebruikt

Aanhangsel I

Niet gebruikt

Aanhangsel J

MINIMUMVEREISTEN TEN AANZIEN VAN BEROEPSKWALIFICATIES VAN TREINBEGELEIDINGSPERSONEEL

• 1. 

  ALGEMENE EISEN

• 2. 

  VAKKENNIS

Bevoegdheid vereist een met goed gevolg afgelegd toelatingsexamen en voorzieningen voor periodieke keuringen en bijscholing als beschreven in punt 4.6.

2.1.   Algemene vakkennis

2.2.   Kennis van operationele procedures en veiligheidssystemen met betrekking tot de te gebruiken infrastructuur

2.3.   Kennis van rollend materieel

2.4.   Routekennis

• 3. 

  HET VERMOGEN KENNIS IN PRAKTIJK TE BRENGEN

Aanhangsel K

Niet gebruikt

Aanhangsel L

MINIMUMEISEN TEN AANZIEN VAN DE BEROEPSKWALIFICATIES VAN HET PERSONEEL DAT DE TREINEN VERTREKKENSKLAAR MAAKT

• 1. 

  ALGEMENE EISEN

Dit aanhangsel, dat gelezen moet worden naast punt 4.6, is een lijst van eisen die geacht worden van toepassing te zijn op het vertrekkensklaar maken van treinen op de TEN-lijnen.