17 mei 2019 Machtiging van Italië om in bepaalde geografische gebieden een verlaagd belastingtarief toe te passen op gasolie en lpg voor verwarmingsdoeleinden in overeenstemming met artikel 19 van Richtlijn 2003/96/EG - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 133/20

Op grond van artikel 19, lid 1, van Richtlijn 2003/96/EG werd Italië gemachtigd om in bepaalde bijzonder benadeelde geografische gebieden een verlaagd accijnstarief toe te passen op gasolie en lpg voor verwarmingsdoeleinden. De laatste machtiging werd verleend tot en met 31 december 2018 bij Uitvoeringsbesluit 2014/695/EU van de Raad (2).

Bij brief van 31 oktober 2018 hebben de Italiaanse autoriteiten verzocht om in bepaalde bijzonder benadeelde geografische gebieden een verlaagd belastingtarief te mogen toepassen op gasolie en lpg voor verwarmingsdoeleinden, in voortzetting van de praktijk die krachtens Besluit 2014/695/EU van de Raad in een aantal gebieden werd toegepast, vóór het verstrijken van dat besluit. De Italiaanse autoriteiten hebben om de machtiging verzocht voor de periode van 1 januari 2019 tot en met 31 december 2024. De Italiaanse autoriteiten hebben aanvullende informatie en nadere toelichtingen verstrekt op 14 december 2018.

Het Italiaanse grondgebied wordt gekenmerkt door zeer uiteenlopende klimatologische en geografische omstandigheden. Rekening houdende met de specifieke kenmerken van zijn grondgebied heeft Italië een verlaagd tarief voor gasolie en lpg vastgesteld om de onevenredig hoge stookkosten van de bewoners van bepaalde geografische gebieden ten dele te compenseren.

De belastingdifferentiatie is gebaseerd op objectieve criteria en moet zorgen voor meer gelijkheid tussen de bewoners van de betrokken gebieden en de rest van Italië, door het verlagen van hun onevenredig hoge stookkosten die te wijten zijn aan strenge klimatologische omstandigheden of een moeilijke brandstofbevoorrading in vergelijking met de rest van het Italiaanse grondgebied.

Het verlaagde belastingtarief is van toepassing in geografische gebieden die aan een van de volgende criteria voldoen: a) zeer strenge klimatologische omstandigheden op het Italiaanse grondgebied, namelijk gemeenten die onder zone F vallen zoals omschreven in presidentieel besluit nr. 412 van 26 augustus 1993 (3); b) strenge klimatologische omstandigheden in combinatie met een moeilijke brandstofbevoorrading, namelijk gemeenten die onder zone E vallen zoals omschreven in presidentieel besluit nr. 412 van 26 augustus 1993; en c) afgelegen ligging in combinatie met moeilijke en dure brandstofbevoorrading, namelijk Sardinië en de kleine eilanden. Het verlaagde belastingtarief mag slechts worden toegepast tot het aardgasnet in de betrokken gemeenten is voltooid.

De gevraagde maatregel is door de Commissie aan een evaluatie onderworpen waaruit is gebleken dat hij de mededinging niet verstoort noch de werking van de interne markt belemmert, en hij wordt niet onverenigbaar geacht met het beleid van de Unie op het gebied van milieu, energie en vervoer. Het verlaagde belastingtarief voor zowel gasolie als lpg zou hoger blijven dan de in Richtlijn 2003/96/EG vastgestelde EU-minimumbelastingniveaus en zou de extra stookkosten in de betrokken geografische gebieden slechts ten dele compenseren.

Italië moet daarom op grond van artikel 19, lid 2, van Richtlijn 2003/96/EG worden gemachtigd om in bepaalde geografische gebieden tot en met 31 december 2024 een verlaagd belastingtarief voor gasolie en lpg voor verwarmingsdoeleinden toe te passen. Volgens die bepaling moet iedere krachtens dat artikel verleende machtiging in de tijd strikt beperkt zijn.

Om de betrokken geografische gebieden voldoende zekerheid te bieden, dient de machtiging te worden verleend voor een periode van zes jaar. Om evenwel toekomstige algemene ontwikkelingen van het bestaande juridische kader niet te ondergraven, is het passend te bepalen dat dit besluit, mocht de Raad op basis van artikel 113 van het Verdrag een gewijzigde algemene regeling voor de belasting van energieproducten invoeren waaraan deze machtiging niet zou zijn aangepast, moet vervallen op de datum waarop de regelgeving met betrekking tot die gewijzigde regeling van toepassing wordt.

Om ervoor te zorgen dat de maatregel zonder onderbreking zou worden toegepast ten aanzien van de machtiging om een verlaagd accijnstarief toe te passen die is verleend bij Besluit 2014/695/EU, dat op 31 december 2018 is verstreken, zou het passend zijn om het onderhavige besluit te laten gelden vanaf 1 januari 2019.

Dit besluit laat de toepassing van Unieregels betreffende staatssteun onverlet,

gemeenten die vallen onder klimaatzone F zoals omschreven in presidentieel besluit nr. 412 van 26 augustus 1993;

gemeenten die vallen onder klimaatzone E zoals omschreven in presidentieel besluit nr. 412 van 26 augustus 1993;

gemeenten op Sardinië en de kleine eilanden, dat wil zeggen alle Italiaanse eilanden behalve Sicilië.