Besluit 2020/767 - Standpunt EU in de raad van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie over de vaststelling van amendement 91 van bijlage 10, volume III, bij het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart en over de aanmelding van verschillen in de toepassingsdatum van amendement 13B van bijlage 14, volume I, amendement 40C van bijlage 6, amendement 77B van bijlage 3 en amendement 39B van bijlage 15 bij het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 187/7

Het Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart (“het Verdrag van Chicago”), waarbij het internationale luchtvervoer wordt geregeld, is op 4 april 1947 in werking getreden. Bij dat verdrag is de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (International Civil Aviation Organization — ICAO) opgericht.

De lidstaten van de Unie zijn overeenkomstsluitende partijen bij het Verdrag van Chicago en leden van de ICAO, terwijl de Unie de status van waarnemer heeft in bepaalde organen van de ICAO.

Op grond van artikel 54 van het Verdrag van Chicago kan de ICAO-raad internationale normen en aanbevolen praktijken vaststellen.

Tijdens een van zijn komende zittingen zal de ICAO-raad amendement 91 van bijlage 10, volume III, bij het Verdrag van Chicago vaststellen, met betrekking tot het selectieve oproepsysteem (SELCAL) (“amendement 91“).

Het hoofddoel van amendement 91 is nieuwe tonen in te voeren om het beschikbare gamma aan SELCAL-codes uit te breiden en zo het aantal valse aanduidingen in de cockpit van het luchtvaartuig te doen afnemen. Dit amendement leidt ook tot wijzigingen van de eisen inzake de kenmerken van het systeem en zorgt voor een mechanisme voor de invoering van de nieuwe SELCAL-codes met minimale gevolgen voor exploitanten van luchtvaartuigen.

Het is passend het standpunt te bepalen dat namens de Unie moet worden ingenomen in de ICAO-raad, aangezien amendement 91 bindend zal zijn voor de Unie en een beslissende invloed kan hebben op de inhoud van het Unierecht, namelijk Uitvoeringsverordening (EU) 2017/373 van de Commissie (1). Eenmaal vastgesteld, wordt amendement 91 bindend voor alle ICAO-lidstaten, met inbegrip van alle lidstaten van de Unie, overeenkomstig en binnen de grenzen van het Verdrag van Chicago. Krachtens artikel 38 van het Verdrag van Chicago moeten de verdragsluitende staten de ICAO in kennis stellen als zij voornemens zijn af te wijken van een norm, volgens het mechanisme voor de aanmelding van verschillen.

De Unie is een groot voorstander van de inspanningen van de ICAO om de veiligheid van de luchtvaart te verbeteren door te zorgen voor een veilige en nauwkeurige verlening van communicatie-, navigatie- en surveillancediensten. De Unie moet amendement 91 daarom steunen.

Het standpunt van de Unie tijdens een van de komende zittingen van de ICAO-raad over amendement 91moet tot uitdrukking worden gebracht door de lidstaten van de Unie die lid zijn van de ICAO-raad, gezamenlijk optredend namens de Unie.

Het standpunt van de Unie na de vaststelling van amendement 91 door de ICAO-raad, die door de secretaris-generaal van de ICAO zal worden aangekondigd via een brief aan de ICAO-staten, moet inhouden dat kennisgeving moet worden gedaan van de naleving van amendement 91, en dat standpunt dient door alle lidstaten van de Unie tot uitdrukking worden gebracht.

In 2016 heeft de ICAO-raad amendementen van een aantal bijlagen bij het Verdrag van Chicago vastgesteld, met als doel het aantal incidenten en ongevallen door runway excursions te beperken. Die amendementen (“de amendementen”) zijn aan de ICAO-staten bekendgemaakt in de brieven AN 4/1 2.26-16/19, AN 2/2.4-16/18, AN 10/1.1-16/17 en AN 11/1.3.29-16/12, en zijn vanaf 5 november 2020 van toepassing in de overeenkomstsluitende staten.

De Unie is een groot voorstander van de inspanningen van de ICAO om de veiligheid van de luchtvaart te verbeteren. De amendementen, die zorgen voor een nieuwe geharmoniseerde methode voor de beoordeling en rapportering van de staat van de baan, zullen het risico op incidenten en ongevallen door runway excursions ten gevolge van verontreiniging van de baan met bijvoorbeeld sneeuw, ijs, smeltende sneeuw of water, helpen verminderen.

De amendementen worden in de Uniewetgeving opgenomen bij Uitvoeringsverordeningen (EU) 2019/1387 (2) en (EU) 2020/469 (3) van de Commissie.

Uitvoeringsverordeningen (EU) 2019/1387 en (EU) 2020/469 worden gedeeltelijk van toepassing met ingang van 5 november 2020, om samen te vallen met de toepassingsdatum van de amendementen. De COVID-19-pandemie heeft echter aanzienlijke gevolgen gehad voor de inspanningen van de lidstaten van de Unie en de belanghebbenden uit de luchtvaartsector om zich voor te bereiden op de toepassing van de nieuwe maatregelen die zijn opgesomd in amendement 77B van bijlage 3, amendement 13B van bijlage 14, amendement 40C van bijlage 6 en amendement 39B van bijlage 15 bij het Verdrag van Chicago.

Met name het verplicht thuisblijven en de tijdelijke werkloosheid van personeel, in combinatie met de extra werklast die nodig is om de aanzienlijke negatieve gevolgen van de COVID-19-pandemie voor alle belanghebbenden te beheren, hebben de vooruitgang gehinderd.

De bevoegde autoriteiten en de exploitanten ondervinden moeilijkheden bij de voorbereiding van de toepassing van de amendementen. Het kan daarom noodzakelijk zijn de in Uitvoeringsverordeningen (EU) 2019/1387 en (EU) 2020/469vastgestelde toepassingsdatum uit te stellen met zes maanden.

Als de ICAO-raad de toepassingsdatum van de amendementen niet met zes maanden uitstelt, terwijl de toepassingsdatum van de relevante ICAO-normen wel met zes maanden wordt uitgesteld in het recht van de Unie, moet het standpunt van de Unie inhouden dat een verschil bij de ICAO moet worden aangemeld overeenkomstig artikel 38 van het Verdrag van Chicago en dat de ICAO in kennis moet worden gesteld van het voornemen van de Unie om de toepassingsdatum van de amendementen met zes maanden uit te stellen,