Verordening 2017/821 - Verplichtingen inzake passende zorgvuldigheid in de toeleveringsketen voor Unie-importeurs van tin, tantaal en wolfraam, de overeenkomstige ertsen, en goud uit conflict- en hoogrisicogebieden - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 130/1

Natuurlijke mineralen bieden grote ontwikkelingsperspectieven, maar kunnen in conflict- en hoogrisicogebieden ter discussie komen te staan wanneer de opbrengsten ervan gewelddadige conflicten doen ontstaan of doen voortduren en zo inspanningen voor ontwikkeling, goed bestuur en de rechtsstaat ondermijnen. Om vrede, ontwikkeling en stabiliteit in die gebieden te waarborgen, is het doorbreken van de samenhang tussen conflicten en de illegale exploitatie van mineralen een cruciaal element.

Regeringen en internationale organisaties zijn de uitdaging aangegaan om de financiering van gewapende groepen en veiligheidstroepen in gebieden die rijk zijn aan hulpbronnen te voorkomen, samen met economische actoren en maatschappelijke organisaties, waaronder vrouwenorganisaties die bij uitstek de aandacht vestigen op de uitbuiting door deze groepen en veiligheidstroepen en op het feit dat zij verkrachting en geweld als middelen gebruiken om de plaatselijke bevolking onder controle te houden.

Schendingen van de mensenrechten komen veelvuldig voor in conflict- en hoogrisicogebieden die rijk zijn aan hulpbronnen, onder meer in de vorm van kinderarbeid, seksueel geweld, verdwijningen van mensen, gedwongen herhuisvesting en vernietiging van ritueel of cultureel belangrijke plaatsen.

De Unie is actief betrokken bij een initiatief van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) om het verantwoord betrekken van mineralen uit conflictgebieden te bevorderen; dit heeft geresulteerd in een proces met overheidssteun waarbij vele belanghebbenden zijn betrokken, met als uitkomst de aanneming van de OECD Due Diligence Guidance for Responsible Supply Chains of Minerals from Conflict-Affected and High-Risk Areas („OESO-richtsnoeren voor passende zorgvuldigheid”), met inbegrip van de bijlagen en supplementen daarbij. In mei 2011 heeft de OESO-Ministerraad de actieve bevordering van de naleving van die richtsnoeren aanbevolen.

In de bijgewerkte OECD Guidelines for Multinational Enterprises (2) (OESO-richtsnoeren voor multinationale ondernemingen) wordt verwezen naar het concept „responsible sourcing” (verantwoord betrekken), dat strookt met de Guiding Principles on Business and Human Rights van de VN (3). Die documenten zijn gericht op het bevorderen van praktijken van passende zorgvuldigheid (due diligence) in de toeleveringsketen wanneer bedrijven mineralen betrekken uit door een conflict of instabiliteit getroffen gebieden. Op het hoogste internationale niveau pleit Resolutie 1952 (2010) van de VN-Veiligheidsraad, die specifiek betrekking heeft op de Democratische Republiek Congo (de DRC) en haar buurlanden in Centraal-Afrika, voor het betrachten van passende zorgvuldigheid in de toeleveringsketen. In navolging van die resolutie, pleit ook de deskundigengroep van de VN inzake de DRC voor naleving van de OESO-richtsnoeren voor passende zorgvuldigheid.

Naast multilaterale initiatieven zijn de staatshoofden en regeringsleiders van het Afrikaans gebied van de Grote Meren op 15 december 2010 in Lusaka een politieke verbintenis...