Ir. S.H. (Sim) Visser - Hoofdinhoud

VVD-minister van Defensie in het kabinet-De Quay i. Was voor hij in 1959 bij wijze van noodgreep Sidney van den Bergh i opvolgde secretaris van de liberale werkgevers. Had geen politieke ervaring of kennis van militaire zaken. Opereerde in de Nieuw-Guineakwestie met een onbevangen naïviteit. Zijn ethische betogen brachten hem in grote moeilijkheden met de regering van de VS. Kon het moeilijk verteren, dat voor Robert Kennedy het zelfbeschikkingsrecht der Papoea's totaal niet telde. Kreeg in 1962 een lawine van kritiek over zich heen over het ontslag van een 'lastige' ambtenaar. De VVD-senaatsfractie zegde daarna bij monde van Van Riel i haar vertrouwen in hem op. Een uiterst fatsoenlijk man met een rechtlijnigheid die de grens met de tactloosheid nu en dan overschreed. Na zijn ministerschap burgemeester van Den Helder.

VVD
functie(s) in de periode 1959-1963: minister

• - 

  adjunct-secretaris VNW (Verbond van Nederlandsche Werkgevers), van 1933 tot 1 januari 1940
• - 

  secretaris voor economische aangelegenheden, VNW (Verbond van Nederlandsche Werkgevers), van 1 januari 1940 tot 1 januari 1942
• - 

  chef Bureau bedrijfsgroepen, Hoofdgroep Industrie, VNW (Verbond van Nederlandsche Werkgevers), van 1 januari 1942 tot 1 juli 1945
• - 

  secretaris Raad van Bestuur N.V. "Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek" te Delft, van 2 juli 1945 tot 1 februari 1946
• - 

  waarnemend regeringscommissaris buitenlandse agrarische aangelegenheden, ministerie van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, van 1 februari 1946 tot 1 november 1947
• - 

  algemeen secretaris Hoofdgroep Industrie, VNW (Verbond van Nederlandsche Werkgevers), van 1 november 1947 tot 1 januari 1949
• - 

  algemeen secretaris VNW (Verbond van Nederlandsche Werkgevers), van 1 januari 1949 tot 4 september 1959
• - 

  minister van Defensie, van 4 september 1959 tot 24 juli 1963
• - 

  commissaris-generaal Nederlandse inzending Wereldtentoonstelling te Montreal, van 1 januari 1964 tot 1 april 1968
• - 

  burgemeester van Den Helder, van 16 december 1967 tot 1 januari 1973

• - 

  lid College voor de Buitenlandse Agrarische aangelegenheden, omstreeks 1946
• - 

  secretaris Adviesraad voor het Europees Herstelprogramma, vanaf 1947
• - 

  lid Commissie Onderzoek Bakkersbedrijf, tot maart 1949
• - 

  plaatsvervangend lid SER (Sociaal-Economische Raad), van 1950 tot mei 1959
• - 

  lid Commissie economische mededinging, van 11 november 1958 tot 19 mei 1959
• - 

  voorzitter Raad van Commissarissen N.V. VAM (Vuil Afvoer Maatschappij) te Amsterdam, vanaf 1 februari 1964
• - 

  voorzitter Nationale Park "De Hoge Veluwe", van 1964 tot 1 mei 1978
• - 

  voorzitter Raad inzake de Luchtverontreiniging, vanaf 13 februari 1964 (nog in 1979)
• - 

  lid College van Rijksbemiddelaars, 1966
• - 

  voorzitter STER (Stichting Ether Reclame), vanaf februari 1967
• - 

  lid Raad van Bestuur Raad der Europese Beweging
• - 

  adviseur Koninklijke Emballage Industrie "Van Leer"

• - 

  Hogere Burgerschool te Arnhem
• - 

  Hogere Burgerschool te Utrecht, tot 1927 (einddiploma)

• - 

  tropische landbouw, Rijks Landbouw-Hoogeschool te Wageningen, van 1927 tot 15 februari 1933
• - 

  Nederlandse landbouw (niet voltooid) Rijks Landbouw-Hoogeschool te Wageningen, 1933

• - 

  Besloot in april 1960 tot versterking van de luchtverdediging van Nieuw-Guinea door het stationeren van straaljagers en het uitbreiden van de vliegveldbeveiliging met luchtdoelartillerie. Verder werden de mogelijkheden tot luchtverkenning vergroot en werd de gebiedsverdediging versterkt door extra grondtroepen. De versterkingen waren nodig vanwege het toegenomen Indonesische militaire potentieel en de agressieve buitenlandse politiek van dat land. (5.929)
• - 

  Bracht in 1960 een Defensienota uit. Daarin wordt aangekondigd dat het jaarlijkse contingent dienstplichtigen wordt vergroot en er meer vrijwilligers zullen worden geworven. Er zal tevens worden gestreefd naar verkorting van de duur van de eerste oefening. In de nota worden maatregelen aangekondigd om de primaire en secundaire (bijv. opleidingsmogelijkheden) arbeidsvoorwaarden van beroepsmilitairen te verbeteren. (5.951)
• - 

  Was in 1961 verantwoordelijk voor de uitzending van een smaldeel naar Zuid-Oost Azië en in 1962 voor verdere troepenversterkingen vanwege Indonesische infiltraties in Nederlands Nieuw-Guinea
• - 

  Bracht in 1963 een nota uit over de invoering van geestelijke verzorging aan dienstplichtigen door het Humanistisch Verbond. Dit zal gebeuren na een proeftijd van drie jaar. (7.166)

• - 

  Bracht in 1962 samen met minister Beerman een nieuwe Wet gewetensbezwaren militaire dienst (Stb. 370) tot stand, waardoor naast godsdienstige bezwaren ook een zedelijke overtuiging tegen deelname aan oorlogsgeweld als reden werden aanvaard voor dienstweigering. Bezwaren werden getoetst door een commissie. Tegen afwijzing was beroep mogelijk bij de Raad van State. Erkende gewetensbezwaarden moesten 26 maanden vervangende dienst vervullen in bijvoorbeeld maatschappelijke instellingen. Het wetsvoorstel was in 1958 ingediend door de ministers Staf en Samkalden. (5.394)
• - 

  Bracht in 1963 met minister Beerman een algehele herziening van het Militair strafprocesrecht en Militair tuchtrecht (Stb. 294, 295 en 296) tot stand. Deze wetten vervangen de uit 1814 daterende (en sedertdien gewijzigde) regelgeving. De wetten worden aangepast aan de nieuwe structuur van het Koninkrijk en aan de gewijzigde organisatie van de krijgsmacht, moderniseringen van het strafprocesrecht worden doorgevoerd en onder meer het recht van hoger beroep wordt uitgebreid. Het wetsvoorstel was in 1958 ingediend door de ministers Samkalden en Staf. (5.169)
• - 

  Bracht in 1963 samen met minister Veldkamp en staatssecretaris Stijkel de Wet gevaarlijke stoffen (Stb. 313) tot stand, die regels bevat over het vervoer, de verpakking, de aflevering, het bewaren en het opruimen van gevaarlijke stoffen zoals chemicaliën, munitie, springstoffen en vuurwerk. (6.570)

• - 

  Kwam in 1962 in problemen door de zogenaamde affaire-Van der Putten. F.H. van der Putten, technisch hoofdambtenaar van Defensie, werd door Visser op 28 november 1961 ontslagen, omdat hij kritiek op het functioneren van hoge militairen bij de landmacht onvoldoende zou hebben weten te onderbouwen. Op verzoek van de Tweede Kamer bracht hij in februari 1962 een nota over de zaak uit. Die nota werd in handen gesteld van een onderzoekscommissie uit de Kamer.
• - 

  Het ambtenarengerecht stelde de minister in april 1962 in het ongelijk en maakte het ontslag ongedaan. In hoger beroep bevestigde de beroepskamer van het ambtenarengerecht in Arnhem dit oordeel.
• - 

  De VVD-Eerste Kamerfractie zegde naar aanleiding van de affaire-Van der Putten op 15 mei 1962 bij monde van haar voorzitter Van Riel het vertrouwen in de minister op.
• - 

  In haar in februari 1963 verschenen rapport plaatste de Kamercommissie kritische kanttekeningen bij het optreden van de minister en bij diens weigering om over te gaan tot rehabilitatie van Van der Putten.
• - 

  Tijdens een debat in maart 1963 hierover onderschreef de meerderheid die conclusies, maar zij zag daarin geen reden voor een vertrouwensbreuk. Vooral VVD-fractievoorzitter Oud was echter zeer verbolgen dat minister Visser nauwelijks was ingegaan op zijn kritische, maar welwillende betoog. Visser had onmiddellijk na de eerste termijn van de Kamer een tevoren opgesteld betoog afgestoken.

• - 

  Tijdens de behandeling van de Defensienota in de Tweede Kamer in juni 1960 had hij het door afwezigheid van staatssecretaris Calmeijer zwaar te verduren bij de beantwoording en maakte hij een stuntelige indruk. Op zeker moment liet hij zich ontvallen: "Het is doordat er zoveel papieren op mijn tafel liggen, dat men bij het wisselen van de papieren het overzicht wel eens kwijtraakt."

• - 

  J.A.M.M. Janssen, "Visser, Simon Hendrik (1908-1983)", in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel III, 623
• - 

  H. van der Burgt, "De wraak van Harm van Riel. 'De zaak-Van der Putten' en de machtsstrijd binnen de VVD aan het begin van de jaren zestig", in: Jaarboek Parlementaire Geschiedenis 2002, p. 80

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.