Richtlijn 2005/68/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 november 2005 betreffende herverzekering en houdende wijziging van Richtlijnen 73/239/EEG en 92/49/EEG van de Raad en van Richtlijnen 98/78/EG en 2002/83/EG (Voor de EER relevante tekst) - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 323/1

Richtlijn 73/239/EEG van de Raad van 24 juli 1973 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende de toegang tot het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche (3), Richtlijn 92/49/EEG van de Raad van 18 juni 1992 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche (4), alsmede Richtlijn 2002/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 november 2002 betreffende levensverzekering (5) stellen de bepalingen vast inzake de toegang tot en de uitoefening van het directe verzekeringsbedrijf in de Gemeenschap.

Deze richtlijnen verschaffen het wettelijke kader voor verzekeringsondernemingen om in de interne markt het verzekeringsbedrijf uit te oefenen, zowel middels het recht van vestiging als door het vrij verrichten van diensten, teneinde het voor verzekeringsondernemingen die hun hoofdkantoor in de Gemeenschap hebben, gemakkelijker te maken om in de Gemeenschap verbintenissen aan te gaan en verzekeringnemers de mogelijkheid te bieden om niet alleen op in hun land gevestigde verzekeraars een beroep te doen, maar ook op verzekeraars die hun hoofdkantoor in de Gemeenschap hebben en in andere lidstaten zijn gevestigd.

Het stelsel dat bij deze richtlijnen wordt vastgesteld is van toepassing op directe verzekeringsondernemingen met betrekking tot het geheel van hun werkzaamheden, zowel directe verzekeringsactiviteiten als herverzekeringsactiviteiten door middel van geaccepteerde herverzekering; herverzekeringsactiviteiten die door gespecialiseerde herverzekeringsondernemingen worden uitgeoefend vallen evenwel niet onder dit stelsel noch onder enig ander stelsel waarin het Gemeenschapsrecht voorziet.

Herverzekering is een belangrijke financiële activiteit omdat het directe verzekeringsondernemingen, door een ruimere verspreiding van risico's wereldwijd te vergemakkelijken, in staat stelt hun mogelijkheden inzake de uitoefening van het verzekeringsbedrijf en het verschaffen van verzekeringsdekking uit te breiden en hun kapitaalkosten te verlagen; verder draagt het herverzekeringsbedrijf in belangrijke mate bij tot financiële stabiliteit, aangezien het, door zijn rol als financieel intermediair en institutioneel belegger, van wezenlijk belang is om de financiële soliditeit en de stabiliteit van de directe verzekeringsmarkten evenals van het financiële stelsel als geheel te waarborgen.

Richtlijn 64/225/EEG van de Raad van 25 februari 1964 ter opheffing van de beperkingen van vrijheid van vestiging en van het vrij verrichten van diensten, voor wat betreft herverzekering en retrocessie (6), heeft de beperkingen ten aanzien van het recht van vestiging en het vrij verrichten van diensten opgeheven welke verband hielden met de nationaliteit of de woonplaats van de aanbieder van herverzekering. Deze richtlijn ruimt evenwel niet de beperkingen uit de weg die veroorzaakt worden door verschillen tussen nationale voorschriften wat de prudentiële regulering van herverzekering betreft. Deze situatie heeft geleid tot aanzienlijke verschillen in het niveau van toezicht op herverzekeringsondernemingen in de Gemeenschap, welke belemmeringen voor de toegang tot het herverzekeringsbedrijf met zich brengen, zoals de verplichting voor herverzekeringsondernemingen om activa als zekerheden te verstrekken ter dekking van hun aandeel in de technische voorzieningen van de directe verzekeringsonderneming, evenals de verplichting voor herverzekeringsondernemingen om in de verschillende lidstaten waar zij activiteiten uitoefenen, aan verschillende toezichtregels te voldoen, of het indirecte toezicht door de bevoegde autoriteiten van directe verzekeringsondernemingen waaraan de verschillende aspecten van een herverzekeringsonderneming worden onderworpen.

In het Actieplan voor financiële diensten wordt het herverzekeringsbedrijf omschreven als een sector ten aanzien waarvan op communautair niveau maatregelen moeten worden genomen om de interne markt voor financiële diensten te voltooien. Daarnaast hebben belangrijke financiële fora als het Internationaal Monetair Fonds en de International Association of Insurance Supervisors (IAIS) verklaard dat het ontbreken van geharmoniseerde toezichtregelgeving op het gebied van herverzekering op Gemeenschapsniveau een belangrijke leemte vormt in het wetgevingskader op het gebied van financiële diensten, en dat deze moet worden opgevuld.

Het doel van deze richtlijn is een kader van prudentiële regelgeving tot stand te brengen voor herverzekeringsactiviteiten in de Gemeenschap. Zij maakt deelt uit van het geheel van communautaire wetgeving op verzekeringsgebied waarmee wordt beoogd een interne markt in de verzekeringssector tot stand te brengen.

Deze richtlijn is in overeenstemming met de belangrijke werkzaamheden die in internationaal verband worden verricht met betrekking tot de prudentiële regelgeving op het gebied van herverzekering, met name de werkzaamheden van de IAIS.

In deze richtlijn wordt dezelfde aanpak gevolgd als die waarvoor in de communautaire wetgeving ten aanzien van directe verzekering gekozen is; zij brengt een harmonisatie tot stand die wezenlijk, noodzakelijk en voldoende is om te komen tot een wederzijdse erkenning van de vergunningen en van de stelsels van prudentieel toezicht, waardoor een en dezelfde vergunning voor de gehele Gemeenschap geldig is en waarbij het beginsel geldt dat het toezicht wordt uitgeoefend door de lidstaat van herkomst.

Voor de toegang tot en de uitoefening van het herverzekeringsbedrijf is derhalve één enkele administratieve vergunning vereist, die wordt afgegeven door de bevoegde autoriteiten van de lidstaat waar de herverzekeringsonderneming haar hoofdkantoor heeft. Deze vergunning geeft de onderneming het recht overal in de Gemeenschap haar werkzaamheden uit te oefenen, hetzij op grond van het recht van vestiging, hetzij in het kader van het vrij verrichten van diensten. De lidstaat van het bijkantoor of van de dienstverrichting mag van herverzekeringsondernemingen die op zijn grondgebied het herverzekeringsbedrijf wensen uit te oefenen en waaraan reeds in de lidstaat van herkomst vergunning is verleend, geen nieuwe vergunning verlangen. Verder mag een herverzekeringsonderneming waaraan in de lidstaat van herkomst reeds een vergunning is verleend, niet aan aanvullend toezicht op of aanvullende controles van haar financiële soliditeit worden onderworpen, uitgevoerd door de bevoegde autoriteiten van een verzekeringsonderneming die zij herverzekert. Bovendien mag het de lidstaten niet zijn toegestaan van een herverzekeringsonderneming waaraan in de Gemeenschap vergunning is verleend, te verlangen dat zij activa als zekerheden verstrekt ter dekking van haar gedeelte van de technische voorzieningen van de cederende onderneming. De voorwaarden voor het verlenen of intrekken van een dergelijke vergunning moeten worden vastgelegd. De bevoegde autoriteiten dienen geen vergunning aan een herverzekeringsonderneming te verlenen of te handhaven die niet aan de in deze richtlijn vastgestelde voorwaarden voldoet.

Deze richtlijn dient van toepassing te zijn op herverzekeringsondernemingen die uitsluitend herverzekeringsactiviteiten uitoefenen en zich niet bezighouden met het directe verzekeringsbedrijf; zij dient tevens van toepassing te zijn op de zogenaamde herverzekeringscaptives die zijn opgericht door of die eigendom zijn van hetzij een financiële onderneming die geen verzekerings- of herverzekeringsonderneming, of een groep verzekerings- of herverzekeringsondernemingen is, waarop Richtlijn 98/78/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 1998 betreffende het aanvullende toezicht op verzekeringsondernemingen in een verzekeringsgroep (7) van toepassing is, hetzij van een of meer niet-financiële ondernemingen, en die ten doel hebben uitsluitend voor de risico's van de ondernemingen waartoe zij behoren, herverzekeringsdekking te verschaffen. Wanneer in deze richtlijn wordt verwezen naar herverzekeringsondernemingen, vallen daaronder ook herverzekeringscaptives, tenzij een speciale regeling is getroffen voor herverzekeringscaptives. Herverzekeringscaptives verzekeren geen risico's die voortvloeien uit externe directe verzekerings- of herverzekeringsactiviteiten van een verzekerings- of herverzekeringsonderneming die deel uitmaakt van de groep. Voorts mogen verzekerings- of herverzekeringsondernemingen die deel uitmaken van een financiële groep geen eigenaar zijn van een captiveonderneming.

Deze richtlijn dient evenwel niet van toepassing te zijn op verzekeringsondernemingen die reeds onder de Richtlijnen 73/239/EEG of 2002/83/EG vallen; teneinde echter de financiële soliditeit van verzekeringsondernemingen die tevens herverzekeringsactiviteiten uitoefenen te waarborgen, en ervoor te zorgen dat wat de kapitaalbehoeften van deze verzekeringsondernemingen betreft naar behoren rekening wordt gehouden met de specifieke kenmerken van deze activiteiten, dienen de bepalingen van deze richtlijn met betrekking tot de solvabiliteitsmarge van herverzekeringsondernemingen van toepassing te zijn op de herverzekeringsactiviteiten van deze verzekeringsondernemingen, indien deze herverzekeringsactiviteiten een aanzienlijk deel van het geheel van hun werkzaamheden uitmaken.

Deze richtlijn dient niet van toepassing te zijn op een herverzekeringsdekking uitgevoerd of volledig gegarandeerd door een lidstaat vanwege een aanzienlijk openbaar belang, als deze fungeert als herverzekeraar in laatste instantie, met name wanneer het met het oog op een specifieke situatie op de markt onmogelijk is om adequate commerciële dekking te verkrijgen; in dit verband dient een gebrek aan „adequate commerciële dekking” voornamelijk te worden opgevat als een tekortkoming op de markt, die wordt gekarakteriseerd door een duidelijk gebrek aan voldoende verzekeringsaanbiedingen, hoewel buitensporige premies op zich echter niet inhouden dat de commerciële dekking tekortschiet. Artikel 1, lid 2, onder d), is ook van toepassing op afspraken tussen verzekeringsmaatschappijen waarop de Richtlijnen 73/239/EEG of 2002/83/EG van toepassing zijn die gericht zijn op het bundelen van financiële aanspraken als gevolg van grote risico's, zoals terrorisme.

Een herverzekeringsonderneming moet zich beperken tot activiteiten op het gebied van herverzekering en verwante operaties. In het kader van deze eis mag een herverzekeringsonderneming bijvoorbeeld activiteiten ontplooien, zoals het geven van statistisch of actuarieel advies, risicoanalyse of onderzoek voor haar cliënten. Ook kunnen daaronder vallen de functie van holdingonderneming en activiteiten met betrekking tot de financiële sector, in de zin van artikel 2, punt 8, van Richtlijn 2002/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2002 betreffende het aanvullende toezicht op kredietinstellingen, verzekeringsondernemingen en beleggingsondernemingen in een financieel conglomeraat (8). In elk geval is het niet toegestaan om niet verwante bank- en financiële activiteiten uit te voeren.

In deze richtlijn dienen de controlebevoegdheden en -middelen van de bevoegde autoriteiten nader te worden omschreven. De bevoegde autoriteiten van de lidstaat van herkomst van de herverzekeringsonderneming dienen verantwoordelijk te zijn voor het toezicht op de financiële soliditeit van de herverzekeringsondernemingen, met name op hun solvabiliteit, de vorming van toereikende technische voorzieningen en egalisatievoorzieningen en de dekking van deze voorzieningen met activa van hoge kwaliteit.

De bevoegde autoriteiten van de lidstaten moeten over de nodige controlemiddelen beschikken om te garanderen dat herverzekeringsondernemingen overal in de Gemeenschap hun werkzaamheden op een regelmatige wijze uitoefenen, ongeacht of deze werkzaamheden op grond van het recht van vestiging dan wel in het kader van het vrij verrichten van diensten worden verricht. Zij moeten met name passende vrijwaringsmaatregelen kunnen treffen of sancties kunnen opleggen om onregelmatigheden en inbreuken op de bepalingen inzake het toezicht op het herverzekeringsbedrijf te voorkomen.

De bepalingen betreffende de overdracht van portefeuilles dienen te stroken met de in deze richtlijn voorgeschreven enkele vergunning. Zij dienen voor verschillende soorten overdrachten van portefeuilles tussen herverzekeringsondernemingen te gelden, zoals de overdracht van portefeuilles als gevolg van fusies tussen herverzekeringsondernemingen of andere instrumenten van het vennootschapsrecht of overdrachten van portefeuilles van uitstaande verliezen naar een andere herverzekeringsonderneming. Bovendien moeten de bepalingen betreffende de overdracht van portefeuilles ook specifieke voorzieningen behelzen betreffende de overdracht naar een andere herverzekeringsonderneming van de portefeuille van contracten die in het kader van het recht van vestiging of de vrijheid om diensten te verlenen, zijn gesloten.

Er dient een bepaling te worden opgenomen inzake de uitwisseling van informatie tussen de bevoegde autoriteiten en autoriteiten of organen die uit hoofde van hun functie bijdragen tot de versterking van de stabiliteit van het financieel stelsel. Teneinde het vertrouwelijke karakter van de doorgegeven informatie te bewaren, moet de lijst van geadresseerden daarvan strikt beperkt blijven. Het is daarom noodzakelijk te bepalen op welke voorwaarden de bovengenoemde uitwisseling van informatie is toegestaan; daarenboven, wanneer bepaald is dat informatie alleen met de uitdrukkelijke instemming van de bevoegde autoriteiten mag worden doorgegeven, mogen deze autoriteiten aan hun instemming eventueel strikte voorwaarden verbinden. In dit verband, en om te zorgen voor een behoorlijk toezicht op herverzekeringsondernemingen door de bevoegde autoriteiten, dient deze richtlijn bepalingen te bevatten op grond waarvan lidstaten met derde landen overeenkomsten over informatie-uitwisseling kunnen sluiten, mits met betrekking tot de meegedeelde gegevens passende waarborgen inzake het beroepsgeheim gelden.

Ter versterking van het prudentiële toezicht op herverzekeringsondernemingen dient te worden voorgeschreven dat een met de wettelijke controle van de jaarrekening belast persoon de bevoegde autoriteiten snel in kennis moet stellen wanneer hij, in de in deze richtlijn bedoelde gevallen, in de uitvoering van zijn taken kennis krijgt van bepaalde feiten die van dien aard zijn dat zij de financiële positie of de administratieve en boekhoudkundige organisatie van een herverzekeringsonderneming ernstig kunnen aantasten. Gelet op het beoogde doel is het wenselijk dat de lidstaten bepalen dat deze verplichting in alle gevallen geldt wanneer dergelijke feiten door een met de wettelijke controle van de jaarrekening belast persoon worden geconstateerd in de uitvoering van zijn taken bij een onderneming die met een herverzekeringsonderneming nauwe banden heeft. De aan de met de wettelijke controle van de jaarrekening belaste personen opgelegde verplichting om in voorkomend geval aan de bevoegde autoriteiten mededeling te doen van bepaalde feiten of besluiten met betrekking tot de herverzekeringsonderneming, welke zij in de uitvoering van hun taken bij een niet herverzekeringsonderneming constateren, houdt op zich geen wijziging in van de aard van hun taken bij deze onderneming, noch van de wijze waarop zij zich van hun taken bij die onderneming moeten kwijten.

Er dient een bepaling te worden opgenomen ter verduidelijking van de toepassing van deze richtlijn op bestaande herverzekeringsondernemingen die reeds vóór de toepassing van de richtlijn over een vergunning beschikten of gerechtigd waren om herverzekeringsactiviteiten uit te oefenen overeenkomstig de bepalingen van de lidstaten.

Om een herverzekeringsonderneming in staat te stellen haar verplichtingen na te komen, dient de lidstaat van herkomst te verlangen dat een herverzekeringsonderneming toereikende technische voorzieningen vormt. Het bedrag van deze technische voorzieningen dient overeenkomstig Richtlijn 91/674/EEG van de Raad van 19 december 1991 betreffende de jaarrekening en de geconsolideerde jaarrekening van verzekeringsondernemingen (9) te worden bepaald; het moet de lidstaat van herkomst worden toegestaan om, met betrekking tot levensherverzekeringsactiviteiten, meer specifieke voorschriften vast te stellen overeenkomstig Richtlijn 2002/83/EG.

Een herverzekeringsonderneming die herverzekeringsactiviteiten uitoefent op het gebied van kredietverzekering en waarvan deze activiteiten meer dan een klein gedeelte van het geheel van haar werkzaamheden vormen, moet worden verplicht een egalisatievoorziening te vormen die geen deel uitmaakt van de solvabiliteitsmarge; deze voorziening dient te worden berekend volgens een van de methoden die zijn vastgelegd in Richtlijn 73/239/EEG, en die gelijkwaardig worden geacht; verder dient deze richtlijn de lidstaat van herkomst eveneens toe te staan herverzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor op zijn grondgebied is gevestigd te verplichten egalisatievoorzieningen te vormen voor andere branches dan kredietherverzekering, overeenkomstig de door die lidstaat van herkomst vastgestelde voorschriften. Naar aanleiding van de invoering van de internationale standaarden voor financiële verslaglegging (IFRS 4), dient in de onderhavige richtlijn de prudentiële behandeling van de in overeenstemming met deze richtlijn ingestelde egalisatievoorzieningen te worden verduidelijkt. Omdat het toezicht op herverzekeringsondernemingen in het kader van het Solventie II-project opnieuw moet worden geformuleerd, dient deze richtlijn niet vooruit te lopen op een eventueel toezicht op herverzekeringsondernemingen in het kader van Solventie II.

De herverzekeringsonderneming dient, ter dekking van de technische voorzieningen en de egalisatievoorzieningen, over activa te beschikken waarin het soort activiteiten dat door de onderneming wordt uitgeoefend, in aanmerking worden genomen en met name de aard, het bedrag en de duur van de verwachte uitbetaling van schaden, teneinde de toereikendheid, de liquiditeit, de kwaliteit, het rendement en de congruentie van haar beleggingen te waarborgen; de onderneming moet ervoor zorg dragen dat deze beleggingen gediversifieerd en voldoende gespreid zijn zodat de onderneming adequaat kan reageren op veranderende economische omstandigheden, en met name op ontwikkelingen in de financiële en vastgoedmarkten of op rampen met grote gevolgen.

Herverzekeringsondernemingen moeten niet alleen over technische voorzieningen beschikken, doch ook over een aanvullende reserve, solvabiliteitsmarge genaamd, gevormd door het vrije vermogen en, met toestemming van de bevoegde autoriteit, door andere impliciete vermogensbestanddelen, welke fungeert als buffer om ongunstige ontwikkelingen in het bedrijfsklimaat op te vangen. Dit vereiste vormt een belangrijk aspect van prudentieel toezicht. In afwachting van de herziening van de bestaande regelgeving betreffende de solvabiliteitsmarge die de Commissie momenteel verricht in het kader van het zogenaamde „Solvabiliteit II-project”, dienen de voorschriften van de bestaande wetgeving betreffende het directe verzekeringsbedrijf van toepassing te zijn bij de vaststelling van de vereiste solvabiliteitsmarge van herverzekeringsondernemingen.

Gelet op de overeenkomsten tussen een levensherverzekering die het overlijdensrisico dekt en schadeherverzekeringen, met name de dekking van verzekeringsrisico's en de looptijd van levensherverzekeringscontracten, dient de vereiste solvabiliteitsmarge voor levensherverzekeringen te worden vastgesteld overeenkomstig de bepalingen van deze richtlijn voor de berekening van de vereiste solvabiliteitsmarge voor schadeherverzekeringen; de lidstaat van oorsprong dient echter te worden toegestaan de voorschriften toe te passen die zijn neergelegd in Richtlijn 2002/83/EG voor wat betreft de invoering van de vereiste solvabiliteitsmarge voor levensherverzekeringsactiviteiten die gekoppeld zijn aan beleggingsfondsen of overeenkomsten met winstdeling.

Teneinde rekening te houden met de bijzondere aard van sommige categorieën herverzekeringsovereenkomsten of specifieke activiteiten, dient te worden voorzien in de mogelijkheid om de berekening van de vereiste solvabiliteitsmarge aan te passen; deze aanpassingen moeten door de Commissie in het kader van de haar bij het Verdrag verleende uitvoeringsbevoegdheden worden verricht, na raadpleging van het Europees Comité voor verzekeringen en bedrijfspensioenen dat bij Besluit 2004/9/EG van de Commissie (10) is opgericht.

De vaststelling van deze maatregelen dienen te geschieden met gebruikmaking van de regelgevingsprocedure zoals bedoeld in artikel 5 van Besluit 1999/468/EG van de Raad van 28 juni 1999 tot vaststelling van de voorwaarden voor de uitoefening van de aan de Commissie verleende uitvoeringsbevoegdheden (11).

De lijst van bestanddelen die in aanmerking kunnen komen voor de vorming van de in deze richtlijn voorgeschreven solvabiliteitsmarge dient die te zijn welke in de Richtlijnen 73/239/EEG en 2002/83/EG is opgenomen.

Herverzekeringsondernemingen dienen tevens een garantiefonds te bezitten om ervoor te zorgen dat zij reeds bij hun oprichting over voldoende middelen beschikken en de solvabiliteitsmarge tijdens de bedrijfsuitoefening in geen geval beneden een minimumveiligheidsmarge daalt; om evenwel rekening te houden met de bijzondere kenmerken van herverzekeringscaptives dient te worden bepaald dat de lidstaat van herkomst het minimumgarantiefonds dat voor herverzekeringscaptives vereist is, op een lager bedrag mag vaststellen.

Sommige bepalingen van deze richtlijn stellen minimumnormen vast. Een lidstaat van herkomst moet strengere regels kunnen opleggen aan herverzekeringsondernemingen waaraan door zijn eigen bevoegde autoriteiten vergunning is verleend, met name met betrekking tot solvabiliteitsmargevereisten.

Deze richtlijn dient van toepassing te zijn op finite herverzekeringsactiviteiten; derhalve is een definitie van finite herverzekering ten behoeve van deze richtlijn noodzakelijk; als gevolg van het bijzondere karakter van dit soort herverzekeringsactiviteiten dient de lidstaat van oorsprong de mogelijkheid te krijgen bijzondere bepalingen voor de uitoefening van finite herverzekeringsactiviteiten vast te stellen. Deze bepalingen kunnen op een aantal specifieke punten van de in deze richtlijn neergelegde algemene regeling afwijken.

In deze richtlijn dienen voorschriften te worden vastgelegd met betrekking tot de „special purpose vehicles” die de risico's van verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen overnemen. Het specifieke karakter van dit soort special purpose vehicles, die geen verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen zijn, vereist de invoering van speciale voorschriften door de lidstaten. Voorts dient in deze richtlijn te worden bepaald dat het land van oorsprong gedetailleerde voorschriften moet vastleggen waaruit blijkt onder welke omstandigheden uitstaande bedragen van een special purpose vehicle door een verzekeringsonderneming of een herverzekeringsonderneming als activa ter afdekking van technische voorschriften mogen worden gebruikt. In deze richtlijn dient ook te worden bepaald dat bedragen die van een special purpose vehicle kunnen worden verhaald als bedragen worden beschouwd die onder herverzekerings- of retrocessiecontracten in het kader van de in de onderhavige richtlijn vastgestelde grenzen als aftrekposten mogen worden beschouwd wanneer de verzekeringsonderneming of de herverzekeringsonderneming een aanvraag ter zake bij de bevoegde instantie heeft ingediend en deze daarmee heeft ingestemd.

Het is noodzakelijk om maatregelen vast te stellen voor het geval een herverzekeringsonderneming in een zodanige financiële situatie komt te verkeren dat zij moeite heeft haar verplichtingen na te komen. In specifieke gevallen dienen de bevoegde autoriteiten de mogelijkheid te hebben om in een voldoende vroeg stadium in te grijpen; doch in dat geval dienen zij, conform de beginselen van behoorlijk bestuur en eerbiediging van de procedurevoorschriften, de herverzekeringsondernemingen in kennis te stellen van de redenen die aan hun optreden ten grondslag liggen. Zolang een dergelijke situatie aanhoudt, dient te worden belet dat de bevoegde autoriteiten officieel verklaren dat de herverzekeringsonderneming over een toereikende solvabiliteitsmarge beschikt.

Er moet worden voorzien in samenwerking tussen de bevoegde autoriteiten van de lidstaten om ervoor te zorgen dat een herverzekeringsonderneming die haar activiteiten uitoefent op grond van het recht van vestiging of in het kader van het vrij verrichten van diensten, voldoet aan de in de lidstaat van ontvangst toepasselijke voorschriften.

Er dient een bepaling te worden opgenomen inzake het recht van beroep tegen de weigering of intrekking van een vergunning.

Het is van belang te bepalen dat herverzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor buiten de Gemeenschap is gevestigd en die herverzekeringsactiviteiten in de Gemeenschap uitoefenen, niet worden onderworpen aan bepalingen die resulteren in een gunstiger behandeling dan herverzekeringsondernemingen die hun hoofdkantoor in een lidstaat hebben.

Om rekening te houden met de internationale aspecten van herverzekering dient de mogelijkheid te worden geboden om internationale overeenkomsten met een derde land te sluiten met het doel de methoden vast te stellen voor het toezicht op herverzekeringsentiteiten die activiteiten uitoefenen op het grondgebied van elk van de partijen bij de overeenkomst.

Er moet worden voorzien in een soepele procedure aan de hand waarvan de prudentiële gelijkwaardigheid met derde landen op een communautaire grondslag kan worden beoordeeld teneinde de liberalisering van herverzekeringsdiensten in derde landen te bevorderen, hetzij door middel van vestiging, hetzij in het kader van vrije dienstverrichting. Deze richtlijn voorziet daartoe in procedures voor onderhandelingen met derde landen.

De Commissie dient bevoegd te zijn uitvoeringsmaatregelen vast te stellen, mits deze de essentiële onderdelen van deze richtlijn niet wijzigen. Deze uitvoeringsmaatregelen moeten de Gemeenschap in staat stellen met de toekomstige ontwikkeling van het herverzekeringsbedrijf rekening te houden. De maatregelen die met het oog op de uitvoering van deze richtlijn noodzakelijk zijn moeten worden vastgesteld overeenkomstig Besluit 1999/468/EG.

Het bestaande wettelijke kader voor het verzekeringsbedrijf van de Gemeenschap dient te worden aangepast om rekening te houden met het nieuwe toezichtstelsel voor herverzekeringsondernemingen dat met deze richtlijn is vastgesteld en om te zorgen voor een samenhangend regelgevingskader voor de gehele verzekeringssector. Met name moeten de bestaande bepalingen die „indirect toezicht” op herverzekeringsondernemingen door de voor het toezicht op directe verzekeringsondernemingen bevoegde autoriteiten beslaan, worden aangepast. Verder dienen de bestaande bepalingen te worden afgeschaft op grond waarvan de lidstaten kunnen eisen dat activa als zekerheden worden verstrekt ter dekking van de technische voorzieningen van een verzekeringsonderneming, ongeacht de wijze waarop deze eis is geformuleerd, wanneer de verzekeraar herverzekerd is door een herverzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig deze richtlijn een vergunning is verleend, of door een verzekeringsonderneming. Ten slotte moet worden bepaald dat de verplichte solvabiliteitsmarge voor verzekeringsondernemingen die herverzekeringsactiviteiten uitoefenen aan de solvabiliteitsregels is onderworpen die in deze richtlijn voor herverzekeringsondernemingen zijn vastgesteld, wanneer deze activiteiten een aanzienlijk deel van hun activiteiten uitmaken. De Richtlijnen 73/239/EEG, 92/49/EEG en 2002/83/EG moeten derhalve dienovereenkomstig worden aangepast.

Richtlijn 98/78/EG moet worden gewijzigd om ervoor te zorgen dat herverzekeringsondernemingen in een verzekerings- of herverzekeringsgroep op dezelfde wijze als verzekeringsondernemingen die thans deel uitmaken van een verzekeringsgroep, aan aanvullend toezicht worden onderworpen.

De Raad spoort, overeenkomstig paragraaf 34 van het Interinstitutioneel Akkoord „Beter wetgeven” (12), de lidstaten aan om, voor zichzelf en in het belang van de Gemeenschap, hun eigen tabellen op te stellen, die voorzover mogelijk het verband weergeven tussen deze richtlijn en de omzettingsmaatregelen, en deze openbaar te maken.

Aangezien de doelstelling van deze richtlijn, namelijk de vaststelling van een wetgevingskader voor de toegang tot en de uitoefening van herverzekeringsactiviteiten, niet voldoende door de lidstaten kan worden verwezenlijkt en derhalve vanwege de omvang of de gevolgen van het overwogen optreden beter door de Gemeenschap kan worden verwezenlijkt, kan de Gemeenschap maatregelen vaststellen overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel zoals bedoeld in artikel 5 van het Verdrag. Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel zoals bedoeld in dat artikel, gaat deze richtlijn niet verder dan nodig is om deze doelstelling te verwezenlijken.

Aangezien deze richtlijn minimumnormen bevat, kunnen de lidstaten strengere regels vaststellen,

verzekeringsondernemingen waarop de Richtlijnen 73/239/EEG of 2002/83/EG van toepassing zijn;

werkzaamheden en instellingen zoals bedoeld in de artikelen 2 en 3 van Richtlijn 73/239/EEG;

werkzaamheden en instellingen zoals bedoeld in artikel 3 van Richtlijn 2002/83/EG;

de herverzekeringsactiviteit die de regering van een lidstaat om belangrijke redenen van openbaar belang uitoefent of volledig garandeert in de hoedanigheid van herverzekeraar in laatste instantie en wanneer een situatie op de markt, waarin het onmogelijk is om een adequate herverzekeringsdekking te verkrijgen, een dergelijk optreden noodzakelijk maakt.

„herverzekering”: de activiteit die bestaat in het aanvaarden van risico's welke door een verzekeringsonderneming of een andere herverzekeringsonderneming worden overgedragen. In het geval van de „association of underwriters, known as Lloyd's”, houdt het begrip herverzekering ook een activiteit in die eruit bestaat dat een andere verzekerings- of herverzekeringsonderneming dan de „association of underwriters, known as Lloyd's” de risico's overneemt die door een lid van Lloyd's worden overgedragen;

„herverzekeringscaptive”: een herverzekeringsonderneming die eigendom is van hetzij een financiële onderneming die geen verzekerings- of herverzekeringsonderneming of een verzekerings- of herverzekeringsgroep is, waarop Richtlijn 98/78/EG van toepassing is, hetzij van een niet-financiële onderneming, en die ten doel heeft uitsluitend ten aanzien van de risico's van de onderneming of ondernemingen waartoe zij behoort of van een onderneming of ondernemingen van de groep waarvan zij lid is, herverzekeringsdekking te verschaffen;

„herverzekeringsonderneming”: iedere onderneming waaraan overeenkomstig artikel 3 vergunning is verleend;

„bijkantoor”: een agentschap of bijkantoor van een herverzekeringsonderneming;

„vestiging”: hoofdkantoor of bijkantoor van een herverzekeringsonderneming, rekening houdend met punt d);

„lidstaat van herkomst”: de lidstaat waar het hoofdkantoor van een herverzekeringsonderneming is gevestigd;

„lidstaat van het bijkantoor”: de lidstaat waar het bijkantoor van een herverzekeringsonderneming is gevestigd;

„lidstaat van ontvangst”: de lidstaat waar een herverzekeringsonderneming een bijkantoor heeft of diensten verricht;

„zeggenschap”: de band die bestaat tussen een moederonderneming en een dochteronderneming, zoals bepaald in artikel 1 van Richtlijn 83/349/EEG (13), of een gelijkaardige band tussen een natuurlijke of rechtspersoon en een onderneming;

„gekwalificeerde deelneming”: het in een onderneming, rechtstreeks of middellijk, bezitten van ten minste 10 % van het kapitaal of van de stemrechten, dan wel de mogelijkheid om invloed van betekenis uit te oefenen op de bedrijfsvoering van de onderneming waarin men een deelneming heeft;

„moederonderneming”: een moederonderneming in de zin van de artikelen 1 en 2 van Richtlijn 83/349/EEG;

„dochteronderneming”: een dochteronderneming in de zin van de artikelen 1 en 2 van Richtlijn 83/349/EEG;

„bevoegde autoriteiten”: de nationale autoriteiten die krachtens wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen toezicht uitoefenen op herverzekeringsondernemingen;

„nauwe banden”: een situatie waarbij twee of meer natuurlijke of rechtspersonen verbonden zijn door:

„financiële onderneming”: een van de volgende ondernemingen:

„special purpose vehicle”: iedere onderneming, al dan niet met een eigen rechtspersoonlijkheid en anders dan een bestaande verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming, die risico's van verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen overneemt en die zijn blootstelling aan deze risico's volledig financiert door emissieprocedures of andere financieringsmechanismen, waarbij de terugbetalingsrechten van de geldgevers van dit soort emissies of andere financieringsmechanismen achtergesteld zijn bij de herverzekeringsverplichtingen van het special purpose vehicle;

„finite herverzekering”: een herverzekering krachtens welke het expliciete maximale verliespotentieel, uitgedrukt als hoogste overgedragen economisch risico, dat voortvloeit uit een significante overdracht van zowel verzekeringstechnische risico’s als tijdsrisico, hoger is, voor een beperkt maar significant bedrag, dan de premie geldend voor de volledige looptijd van het contract, in combinatie met ten minste een van de volgende twee kenmerken:

wordt elke dochteronderneming van een dochteronderneming ook beschouwd als een dochteronderneming van de moederonderneming die aan het hoofd van deze ondernemingen staat;

wordt een situatie waarin twee of meer natuurlijke of rechtspersonen via een zeggenschapsband duurzaam verbonden zijn met eenzelfde persoon, eveneens als een nauwe band tussen twee of meer natuurlijke of rechtspersonen beschouwd.

elke onderneming die haar hoofdkantoor op het grondgebied van deze lidstaat vestigt;

elke herverzekeringsonderneming die, na de bedoelde vergunning te hebben verkregen, haar werkzaamheden uitbreidt tot andere herverzekeringswerkzaamheden dan die waarvoor zij reeds een vergunning heeft verkregen.

hun doel beperken tot herverzekeringswerkzaamheden en daarmee samenhangende verrichtingen; dit vereiste kan tevens de functie van holding omvatten evenals werkzaamheden op het gebied van de financiële sector in de zin van artikel 2, punt 8, van Richtlijn 2002/87/EG;

een programma van werkzaamheden overeenkomstig artikel 11 overleggen;

het in artikel 40, lid 2, bedoelde minimumgarantiefonds bezitten;

daadwerkelijk worden bestuurd door personen van goede reputatie met voldoende beroepskwalificaties of -ervaring.

de aard van de risico's die de herverzekeringsonderneming voornemens is te dekken;

aard van de verbintenissen die de herverzekeringsonderneming voornemens is met cederende ondernemingen aan te gaan;

de leidende beginselen op het gebied van retrocessie;

de bestanddelen die het minimumgarantiefonds vormen;

de te verwachten inrichtingskosten van de administratieve diensten en van het productienet, en de financiële middelen ter dekking daarvan.

de te verwachten beheerskosten, inrichtingskosten buiten beschouwing gelaten, met name lopende algemene kosten en provisies;

een raming van de premies of bijdragen en de schaden;

de te verwachten kaspositie;

een raming betreffende de financiële middelen ter dekking van de verplichtingen en van de solvabiliteitsmarge.

een dochteronderneming is van een verzekerings- of herverzekeringsonderneming waaraan in een andere lidstaat vergunning is verleend, dan wel

een dochteronderneming is van de moederonderneming van een verzekerings- of herverzekeringsonderneming waaraan in een andere lidstaat vergunning is verleend, dan wel

onder de zeggenschap staat van dezelfde natuurlijke persoon of rechtspersoon die zeggenschap uitoefent over een verzekerings- of herverzekeringsonderneming waaraan in een andere lidstaat vergunning is verleend.

een dochteronderneming is van een kredietinstelling of beleggingsonderneming waaraan in de Gemeenschap vergunning is verleend, dan wel

een dochteronderneming is van de moederonderneming van een kredietinstelling of beleggingsonderneming waaraan in de Gemeenschap vergunning is verleend, dan wel

onder de zeggenschap staat van dezelfde natuurlijke persoon of rechtspersoon die zeggenschap uitoefent over een kredietinstelling of beleggingsonderneming waaraan in de Gemeenschap vergunning is verleend.

grondige informatie te verkrijgen over de situatie en alle werkzaamheden van de herverzekeringsonderneming, onder meer door het inwinnen van inlichtingen of het opvragen van documenten betreffende de herverzekerings- en retrocessieactiviteiten, alsmede door het verrichten van controles in de bedrijfsruimten van de herverzekeringsonderneming;

jegens de herverzekeringsonderneming, haar bestuurders of directeuren of degenen die zeggenschap over haar hebben, alle passende en noodzakelijke maatregelen te treffen om te bewerkstelligen dat de werkzaamheden van de herverzekeringsonderneming blijven stroken met de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen welke de herverzekeringsonderneming in elke lidstaat in acht moet nemen;

te bewerkstelligen dat deze maatregelen worden toegepast, zo nodig door de tenuitvoerlegging ervan te gelasten, in voorkomend geval door een beroep te doen op de rechterlijke instanties.

om te onderzoeken of aan de voorwaarden voor de toegang tot het herverzekeringsbedrijf is voldaan en om de controle op de voorwaarden waaronder de werkzaamheden worden uitgeoefend te vergemakkelijken, in het bijzonder ten aanzien van het toezicht op de technische voorzieningen, de solvabiliteitsmarge, de administratieve en boekhoudkundige organisatie en de interne controle;

om sancties op te leggen;

in het kader van een administratief beroep tegen een besluit van de bevoegde autoriteiten, of

in rechtzaken die aanhangig zijn gemaakt overeenkomstig artikel 53 dan wel ingevolge bijzondere bepalingen van deze en van andere richtlijnen die met betrekking tot verzekerings- en herverzekeringsondernemingen zijn vastgesteld.

autoriteiten aan wie van overheidswege het toezicht op kredietinstellingen en andere financiële instellingen is opgedragen, alsmede autoriteiten die belast zijn met het toezicht op de financiële markten,

instanties die betrokken zijn bij de liquidatie en het faillissement van verzekerings- en herverzekeringsondernemingen en andere soortgelijke procedures, en

met de wettelijke controle van de jaarrekening van verzekerings- en herverzekeringsondernemingen en andere financiële instellingen belaste personen,

de autoriteiten die belast zijn met het toezicht op de instanties die betrokken zijn bij de liquidatie en het faillissement van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen en andere soortgelijke procedures, of

de autoriteiten die belast zijn met het toezicht op de met de wettelijke controle van de jaarrekening van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen, kredietinstellingen, beleggingsondernemingen en andere financiële instellingen belaste personen, of

de van de verzekerings- of herverzekeringsondernemingen onafhankelijke actuarissen die wettelijke controle op deze ondernemingen uitoefenen, en de instanties die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op deze actuarissen.

de uitwisseling van informatie is bestemd voor de uitoefening van de in de eerste alinea bedoelde toezichthoudende taken of controlefuncties;

de in dit verband ontvangen informatie valt onder het in artikel 24 bedoelde beroepsgeheim;

gegevens die afkomstig zijn van een andere lidstaat, mogen alleen worden bekendgemaakt met de uitdrukkelijke instemming van de bevoegde autoriteiten die de gegevens hebben meegedeeld en in voorkomend geval alleen worden gebruikt voor de doeleinden waarmee deze autoriteiten hebben ingestemd.

de informatie is bestemd voor de uitoefening van de in de eerste alinea bedoelde taken;

de in dit verband ontvangen informatie valt onder het in artikel 24 bedoelde beroepsgeheim;

gegevens die afkomstig zijn van een andere lidstaat, mogen alleen worden bekendgemaakt met de uitdrukkelijke instemming van de bevoegde autoriteiten die de gegevens hebben meegedeeld en in voorkomend geval alleen worden gebruikt voor de doeleinden waarmee deze autoriteiten hebben ingestemd.

dat het een inbreuk ten gronde inhoudt op de wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen tot vaststelling van de voorwaarden voor vergunning of van specifieke voorschriften betreffende de uitoefening van de werkzaamheden van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen, of

dat het de bedrijfscontinuïteit van de herverzekeringsonderneming aantast, of

dat het leidt tot weigering van de goedkeuring van de jaarrekening of tot het uiten van voorbehouden.

met betrekking tot de activa wordt rekening gehouden met de aard van de door de herverzekeringsonderneming verrichte werkzaamheden en met name met de aard, het bedrag en de duur van de verwachte betalingen in verband met de schaden, teneinde de toereikendheid, de liquiditeit, de veiligheid, de kwaliteit, het rendement en de congruentie van de beleggingen van de herverzekeringsonderneming te waarborgen;

de herverzekeringsonderneming zorgt ervoor dat de activa gediversifieerd en toereikend gespreid zijn en de onderneming in staat stellen adequaat te reageren op veranderde economische omstandigheden, met name ontwikkelingen op de financiële en vastgoedmarkten of rampen met grote gevolgen. De onderneming houdt bij de waardering van haar activa rekening met de gevolgen van buitengewone marktomstandigheden en moet de activa zodanig diversifiëren dat deze gevolgen worden verzacht;

beleggingen in activa die niet zijn toegelaten tot de handel op een gereglementeerde financiële markt moeten in elk geval tot een prudent niveau worden beperkt;

beleggingen in derivaten zijn toegestaan, voorzover deze bijdragen tot een vermindering van het beleggingsrisico of een doeltreffend portefeuillebeheer vergemakkelijken. Dergelijke beleggingen moeten op een prudente basis worden gewaardeerd, met inachtneming van de onderliggende activa, en moeten mede in aanmerking genomen worden bij de waardering van de activa van de instelling. De instelling vermijdt voorts een bovenmatig risico met betrekking tot één en dezelfde tegenpartij en tot andere derivatenverrichtingen;

de activa worden naar behoren gediversifieerd zodat een bovenmatige afhankelijkheid van een bepaald actief, of een bepaalde emittent of groep van ondernemingen en risicoaccumulatie in de portefeuille als geheel worden vermeden. Beleggingen in activa uitgegeven door dezelfde emittent of door emittenten die tot dezelfde groep behoren, mogen de onderneming niet blootstellen aan bovenmatige risicoconcentratie.

beleggingen van de bruto technische voorzieningen in andere valuta dan die waarin de technische voorzieningen luiden, worden tot 30 % beperkt;

belegging van de bruto technische voorzieningen in aandelen en in andere met aandelen gelijk te stellen verhandelbare waardepapieren, obligaties, schuldinstrumenten die niet toegelaten zijn tot de handel op een gereglementeerde markt worden tot 30 % beperkt;

de lidstaat van oorsprong mag eisen dat elke herverzekeringsonderneming niet meer dan 5 % van haar bruto technische voorzieningen belegt in aandelen en andere met aandelen gelijk te stellen verhandelbare waardepapieren, obligaties, pandbrieven en andere geld- en kapitaalmarktinstrumenten van eenzelfde onderneming, en niet meer dan 10 % van het totaal van haar technische voorzieningen in aandelen en andere met aandelen gelijk te stellen waardepapieren, obligaties, pandbrieven en andere geld- en kapitaalmarktinstrumenten van ondernemingen die deel uitmaken van dezelfde groep.

het gestorte maatschappelijk kapitaal of, wat onderlinge herverzekeringsondernemingen betreft, het gestorte gedeelte van het waarborgkapitaal plus de ledenrekeningen die aan de volgende criteria voldoen:

de (wettelijke of vrije) reserves die niet tegenover verplichtingen staan of geklasseerd zijn als egalisatievoorzieningen;

de overgebrachte winst of het overgebrachte verlies, na aftrek van de uit te keren dividenden.

deelnemingen van de herverzekeringsonderneming in de volgende entiteiten:

elk van de volgende bestanddelen die de herverzekeringsonderneming houdt met betrekking tot de onder a) omschreven entiteiten waarin zij een deelneming heeft:

het gecumuleerd preferent aandelenkapitaal en de achtergestelde leningen tot een maximum van 50 % van de beschikbare of de vereiste solvabiliteitsmarge — naargelang welk bedrag het laagst is —, waarvan niet meer dan 25 % in de vorm van achtergestelde leningen met vaste looptijd, of het gecumuleerd preferent aandelenkapitaal met vaste termijn, mits bindende overeenkomsten gelden op grond waarvan, in geval van faillissement of liquidatie van de herverzekeringsonderneming, de achtergestelde leningen of preferente aandelen achtergesteld worden bij de vorderingen van alle andere crediteuren en pas worden terugbetaald nadat alle andere op dat tijdstip uitstaande schulden zijn voldaan.

Achtergestelde leningen voldoen tevens aan de volgende voorwaarden:

effecten met onbepaalde looptijd en andere instrumenten, met inbegrip van andere gecumuleerde preferente aandelen dan de onder a) bedoelde, ten belope van maximaal 50 % van de beschikbare of de vereiste solvabiliteitsmarge — naargelang welk bedrag het laagst is — voor het totaal van deze effecten en van de onder a) vermelde achtergestelde leningen, mits deze aan de volgende voorwaarden voldoen:

de helft van het niet gestorte gedeelte van het maatschappelijk kapitaal of van het waarborgkapitaal, zodra het gestorte gedeelte 25 % van dit kapitaal bedraagt, tot een maximum van 50 % van de beschikbare of de vereiste solvabiliteitsmarge, naargelang welk bedrag het laagst is;

de suppletiebijdragen welke in de schadeherverzekeringsbranche werkzame onderlinge waarborgmaatschappijen c.q. onderlinge schadeherverzekeringsmaatschappijen en vennootschappen met een dienovereenkomstige rechtsvorm met variabele premies van hun leden kunnen eisen uit hoofde van het boekjaar, tot een bedrag gelijk aan de helft van het verschil tussen de maximumbijdrage en de werkelijk ingevorderde bijdragen; deze mogelijke suppletiebijdragen mogen evenwel niet meer dan 50 % van de beschikbare of de vereiste solvabiliteitsmarge bedragen, waarbij het laagste bedrag in aanmerking wordt genomen. De bevoegde nationale autoriteiten stellen richtsnoeren vast waarin wordt bepaald onder welke voorwaarden suppletiebijdragen kunnen worden aanvaard;

de latente nettomeerwaarden die voortvloeien uit de waardering van de activa, voorzover deze nettoreserves geen uitzonderlijk karakter hebben.

tot 31 december 2009, een bedrag dat gelijk is aan 50 % van de toekomstige winsten van de onderneming, maar dat niet hoger is dan 25 % van de beschikbare of de vereiste solvabiliteitsmarge, naargelang welk bedrag het laagst is; het bedrag van de toekomstige winsten wordt verkregen door de geschatte jaarwinst te vermenigvuldigen met een factor die de gemiddelde resterende looptijd van de overeenkomsten vertegenwoordigt; deze factor mag ten hoogste zes bedragen; de geschatte jaarwinst mag niet hoger zijn dan het rekenkundig gemiddelde van de winsten die de laatste vijf boekjaren zijn gemaakt op de in artikel 2, punt 1, van Richtlijn 2002/83/EG vermelde werkzaamheden.

De bevoegde autoriteiten mogen alleen toestaan dat dit bedrag in de beschikbare solvabiliteitsmarge wordt meegeteld indien:

in geval van niet-zillmeren of in geval van zillmeren waarbij de in de premie begrepen afsluitkosten niet worden bereikt, het verschil tussen de niet-gezillmerde of gedeeltelijk gezillmerde wiskundige voorziening en een gezillmerde wiskundige voorziening waarbij het percentage van het zillmeren gelijk is aan de in de premie begrepen afsluitkosten; dit bedrag mag voor alle overeenkomsten waarbij zillmeren mogelijk is, echter niet groter zijn dan 3,5 % van de som van de verschillen tussen het kapitaal van de branche „levensherverzekering” en de wiskundige voorzieningen; dit verschil wordt eventueel verminderd met het bedrag van de niet afgeschreven afsluitkosten die als een debetpost worden opgenomen.

de geheven premies volgens de verzekeringswiskundige methoden worden berekend aan de hand van ziektetafels;

een ouderdomsvoorziening wordt gevormd;

een aanvullende premie wordt geheven om een passende veiligheidsmarge te vormen;

de verzekeringsonderneming de overeenkomst uiterlijk voor het einde van het derde verzekeringsjaar kan opzeggen;

in de overeenkomst de mogelijkheid is vastgesteld om ook voor lopende overeenkomsten de premies te verhogen of de uitkeringen te verminderen.

de te verwachten beheerskosten, met name lopende algemene kosten en provisies;

een gedetailleerde prognose van de vermoedelijke ontvangsten en uitgaven, zowel wat de geaccepteerde herverzekeringen als de overdrachten uit hoofde van herverzekering betreft;

de te verwachten balanspositie;

een raming van de financiële middelen ter dekking van de verplichtingen en van de vereiste solvabiliteitsmarge;

het algemene retrocessiebeleid.

de aard of de kwaliteit van de retrocessieovereenkomsten sinds het laatste boekjaar in aanzienlijke mate is veranderd;

er sprake is van geen of een beperkte risico-overdracht plaatsvindt uit hoofde van de retrocessieovereenkomsten.

van de vergunning geen gebruik maakt binnen twaalf maanden, uitdrukkelijk afstand doet van de vergunning of gedurende meer dan zes maanden haar werkzaamheden heeft gestaakt, tenzij de vergunning volgens de bepalingen van de betrokken lidstaat in deze gevallen vervalt;

niet meer aan de toegangsvoorwaarden voldoet;

er niet in geslaagd is om binnen de gestelde termijn de maatregelen te treffen waarin het in artikel 42 bedoelde sanerings- of financieringsplan voorziet;

op ernstige wijze faalt te voldoen aan de verplichtingen die voortvloeien uit de op haar van toepassing zijnde regelgeving.

verplichte voorwaarden die in alle afgesloten contracten moeten worden opgenomen;

deugdelijke administratieve en boekhoudprocedures, adequate interne controlemechanismen en vereisten op het gebied van risicobeheer;

boekhoudeisen, alsmede prudentiële en statistische informatie-eisen;

invoering van technische voorzieningen om ervoor te zorgen dat deze adequaat, betrouwbaar en objectief zijn;

beleggen in activa ter dekking van de technische voorzieningen om ervoor te zorgen dat daarin rekening wordt gehouden met de aard van de door de herverzekeringsonderneming verrichte werkzaamheden, met name de aard, het bedrag en de duur van de verwachte betalingen in verband met schaden, teneinde de toereikendheid, de liquiditeit, de veiligheid, de kwaliteit, het rendement en de congruentie van haar beleggingen te waarborgen;

voorschriften betreffende de aanwezigheid van een beschikbare solvabiliteitsmarge, de vereiste solvabiliteitsmarge en het minimumgarantiefonds dat de herverzekeringsonderneming moet aanhouden met betrekking tot haar finite herverzekeringsactiviteiten.

reikwijdte van de vergunning;

verplichte voorwaarden die in alle afgesloten contracten moeten voorkomen;

betrouwbaarheid en adequate beroepskwalificaties van personen die het special purpose vehicle leiden;

betrouwbaarheids- en deskundigheidseisen voor aandeelhouders of leden met een gekwalificeerde deelneming in het special purpose vehicle;

deugdelijke administratieve en boekhoudprocedures, adequate internecontrolemechanismen en vereisten op het gebied van risicobeheer;

boekhoudeisen, alsmede prudentiële en statistische informatievereisten;

voorschriften betreffende solvabiliteitsvereisten van special purpose vehicles.

herverzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor in een derde land gevestigd is en die herverzekeringsactiviteiten uitoefenen in de Gemeenschap,

herverzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor zich in de Gemeenschap bevindt en die herverzekeringsactiviteiten uitoefenen op het grondgebied van een derde land.

de bevoegde autoriteiten van de lidstaten de informatie kunnen verkrijgen die nodig is voor het toezicht op herverzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor zich in de Gemeenschap bevindt en activiteiten uitoefenen op het grondgebied van de betrokken derde landen,

de bevoegde autoriteiten van derde landen de informatie kunnen verkrijgen die nodig is voor het toezicht op herverzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor op hun grondgebied is gevestigd en die activiteiten in de Gemeenschap uitoefenen.

elke verlening van een vergunning aan een rechtstreekse of middellijke dochteronderneming waarvan één of meer moederondernemingen onder het recht van een derde land vallen;

elke deelneming van een dergelijke moederonderneming in een herverzekeringsonderneming van de Gemeenschap waardoor laatstgenoemde de dochteronderneming van eerstgenoemde wordt.

uitbreiding van de in bijlage I vermelde rechtsvormen,

verduidelijking van de in artikel 36 vermelde bestanddelen die de solvabiliteitsmarge vormen om rekening te houden met de invoering van nieuwe financiële instrumenten,

verhoging met ten hoogste 50 % van de premies of schaden die worden gebruikt voor de berekening van de vereiste solvabiliteitsmarge overeenkomstig artikel 37, leden 3 en 4, en die verband houden met andere branches dan die welke onder A, punten 11, 12 en 13, van de bijlage bij Richtlijn 73/239/EEG worden vermeld, voor bijzondere herverzekeringsactiviteiten of categorieën overeenkomsten, teneinde rekening te houden met de bijzondere kenmerken van deze activiteiten of overeenkomsten,

wijziging van het in artikel 40, lid 2, bedoelde minimumgarantiefonds om rekening te houden met economische en financiële ontwikkelingen,

verduidelijking van de definities van artikel 2 teneinde een eenvormige toepassing van deze richtlijn in de gehele Gemeenschap te waarborgen.

In artikel 12 bis, worden de leden 1 en 2 vervangen door:

„1.   De bevoegde autoriteiten van de andere betrokken lidstaat worden vooraf geraadpleegd alvorens een vergunning wordt verleend aan een schadeverzekeringsonderneming die

• 2. 

  De bevoegde autoriteit van een betrokken lidstaat die verantwoordelijk is voor de uitoefening van het toezicht op kredietinstellingen of beleggingsondernemingen, moet vooraf worden geraadpleegd bij het verlenen van een vergunning aan een schadeverzekeringsonderneming die

In artikel 13, lid 2, wordt de volgende, alinea toegevoegd:

„De lidstaat van herkomst van de verzekeringsonderneming onthoudt zijn toestemming niet aan een herverzekeringsovereenkomst die door de verzekeringsonderneming is gesloten met een herverzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig Richtlijn 2005/68/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 november 2005 betreffende herverzekering (24) vergunning is verleend of met een verzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig deze richtlijn of Richtlijn 2002/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 november 2002 betreffende levensverzekering (25) vergunning is verleend om redenen die rechtstreeks verband houden met de financiële soliditeit van die herverzekeringsonderneming of die verzekeringsonderneming.

In artikel 15, worden de leden 2 en 3 vervangen door:

„2.   De lidstaat van oorsprong eist van elke verzekeringsonderneming een voldoende dekking voor de technische voorzieningen en de egalisatievoorziening, zoals bedoeld in artikel 15 bis door congruente activa overeenkomstig artikel 6 van Richtlijn 88/357/EEG. Met betrekking tot risico's gelegen in de Gemeenschap, moeten deze activa in de Gemeenschap worden gelokaliseerd. Lidstaten mogen niet van verzekeringsondernemingen vereisen hun activa in een bepaalde lidstaat te lokaliseren. De lidstaat van oorsprong mag echter toestaan dat de voorschriften betreffende de lokalisatie van activa worden versoepeld.

• 3. 

  De lidstaten mogen, met het oog op de vorming van technische voorzieningen, geen systeem met brutovoorzieningen handhaven of invoeren waarbij door de herverzekeraar activa als zekerheden moeten worden verstrekt ter dekking van de voorzieningen voor niet-verdiende premies en van de voorzieningen voor te betalen schaden, indien de herverzekeraar een herverzekeringsonderneming is waaraan overeenkomstig Richtlijn 2005/68/EG betreffende herverzekering vergunning is verleend, of een verzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig deze richtlijn of Richtlijn 2002/83/EG vergunning is verleend.

Indien de lidstaat van herkomst toestaat dat technische voorzieningen worden gedekt door vorderingen op een herverzekeraar die geen herverzekeringsonderneming is waaraan overeenkomstig Richtlijn 2005/68/EG betreffende herverzekering vergunning is verleend noch een verzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig deze richtlijn of Richtlijn 2002/83/EG een vergunning is verleend, stelt hij de voorwaarden voor het aanvaarden van dergelijke vorderingen vast.”.

Artikel 16, lid 2, wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 16 bis wordt als volgt gewijzigd:

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 17 ter

• 1. 

  Iedere lidstaat eist dat een verzekeringsonderneming waarvan het hoofdkantoor op zijn grondgebied is gevestigd en die herverzekeringsactiviteiten ontplooit, met betrekking tot het geheel van haar werkzaamheden, een minimumgarantiefonds overeenkomstig artikel 40 van Richtlijn 2005/68/EG vormt, wanneer aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

• 2. 

  Elke lidstaat kan besluiten op de in lid 1 bedoelde verzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor op zijn grondgebied is gevestigd de bepalingen van artikel 34 van Richtlijn 2005/68/EG ten aanzien van hun werkzaamheden op het gebied van geaccepteerde herverzekeringen toe te passen, wanneer aan een van de in lid 1 genoemde voorwaarden is voldaan.

In dit geval eist de lidstaat in kwestie dat alle activa die door de verzekeringsonderneming ter dekking van de technische voorzieningen, die overeenkomen met haar geaccepteerde herverzekeringen, worden aangewend, van de rechtstreekse verzekeringsactiviteiten van de verzekeringsonderneming gescheiden beheerd, georganiseerd en omsloten worden, zonder dat een overdracht mogelijk is. In dit geval en alleen wat hun geaccepteerde herverzekeringen betreft, vallen verzekeringsondernemingen niet onder de bepalingen van de artikelen 20, 21 en 22 van Richtlijn 92/49/EEG (26) en bijlage I bij Richtlijn 88/357/EEG.

De lidstaten zorgen ervoor dat hun bevoegde autoriteiten de in de tweede alinea genoemde scheiding controleren.

• 3. 

  Als de Commissie overeenkomstig artikel 56, onder c), van Richtlijn 2005/68/EG besluit de voor de berekening van de vereiste solvabiliteitsmarge zoals bedoeld in artikel 37, leden 3 en 4, van die richtlijn te verhogen, past iedere lidstaat op deze verzekeringsondernemingen, zoals bedoeld in lid 1, de voorschriften van de artikelen 35 tot en met 39 van die richtlijn met betrekking tot hun geaccepteerde herverzekeringen toe.

Artikel 20 bis, lid 4, wordt vervangen door:

„4.   De lidstaten zorgen ervoor dat de bevoegde autoriteiten de op herverzekering gebaseerde reductie van de solvabiliteitsmarge als vastgesteld in overeenstemming met artikel 16 bis, kunnen verlagen, wanneer:

In artikel 15 wordt lid 1 bis vervangen door:

„1 bis.   Indien de verwerver van de in lid 1 bedoelde deelnemingen een verzekeringsonderneming, herverzekeringsonderneming, kredietinstelling of beleggingsonderneming is waaraan in een andere lidstaat vergunning is verleend, of de moederonderneming van een dergelijke entiteit, of een natuurlijke persoon of rechtspersoon die zeggenschap over een dergelijke entiteit uitoefent, en indien de onderneming waarin de verwerver een deelneming beoogt te houden, daardoor een dochteronderneming van de verwerver wordt of onder zijn zeggenschap komt, wordt zijn acquisitie beoordeeld volgens de procedure van voorafgaande raadpleging bedoeld in artikel 12 bis van Richtlijn 73/239/EEG.”.

In artikel 16 worden de leden 4, 5 en 6 vervangen door:

„4.   De bevoegde autoriteiten die overeenkomstig lid 1 of lid 2 vertrouwelijke gegevens ontvangen, mogen deze slechts gebruiken voor de uitoefening van hun taken:

• 5. 

  De leden 1 en 4 staan niet in de weg aan de uitwisseling van gegevens binnen eenzelfde lidstaat, wanneer er verscheidene bevoegde autoriteiten zijn, of, tussen lidstaten, tussen de bevoegde autoriteiten en:

voor de uitoefening van hun toezichthoudende taak, en zij vormen evenmin een belemmering voor de verstrekking van de informatie die nodig is voor de vervulling van hun taak aan de instanties die belast zijn met gedwongen liquidaties of het beheer van een garantiefonds. De door deze autoriteiten, instanties en personen ontvangen gegevens vallen onder het in lid 1 bedoelde beroepsgeheim.

• 6. 

  De lidstaten kunnen, niettegenstaande de leden 1 tot en met 4, de uitwisseling van gegevens toestaan tussen de bevoegde autoriteiten en:

Lidstaten die gebruikmaken van de in de eerste alinea genoemde optie eisen dat ten minste aan de volgende voorwaarden wordt voldaan:

De lidstaten delen de Commissie en de overige lidstaten de identiteit mee van de autoriteiten, personen en instanties die overeenkomstig dit lid informatie mogen ontvangen.”.

Artikel 21, lid 1, wordt als volgt gewijzigd:

In artikel 22, lid 1, wordt de inleidende formule vervangen door:

De titel wordt vervangen door:

„Richtlijn 98/78/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 1998 betreffende het aanvullend toezicht op verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen in een verzekerings- of herverzekeringsgroep”.

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd:

De artikelen 2, 3 en 4 worden vervangen door:

„Artikel 2

Toepassing van aanvullend toezicht op verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen

• 1. 

  In aanvulling op het bepaalde in Richtlijn 73/239/EEG, Richtlijn 2002/83/EG van het Europees Parlement en de Raad van 5 november 2002 betreffende levensverzekering (30) en Richtlijn 2005/68/EG, waarin het toezicht op verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen wordt geregeld, stellen de lidstaten een aanvullend toezicht in op iedere verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die een deelnemende onderneming is in ten minste één verzekeringsonderneming, herverzekeringsonderneming, verzekeringsonderneming van een derde land of herverzekeringsonderneming van een derde land, op de in de artikelen 5, 6, 8 en 9 voorgeschreven wijze.

• 2. 

  Iedere verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming waarvan de moederonderneming een verzekeringsholding, een verzekeringsonderneming van een derde land of een herverzekeringsonderneming van een derde land is, wordt aan aanvullend toezicht onderworpen op de in artikel 5, lid 2, en de artikelen 6, 8 en 10 voorgeschreven wijze.

• 3. 

  Iedere verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming waarvan de moederonderneming een gemengde verzekeringsholding is wordt aan aanvullend toezicht onderworpen op de in artikel 5, lid 2, en de artikelen 6 en 8 beschreven wijze.

Artikel 3

Bereik van het aanvullende toezicht

• 1. 

  Het uitoefenen van het aanvullende toezicht overeenkomstig artikel 2 betekent geenszins dat de bevoegde autoriteiten een toezichtfunctie moeten uitoefenen ten aanzien van de verzekeringsonderneming van een derde land, de herverzekeringsonderneming van een derde land, de verzekeringsholding of de gemengde verzekeringsholding als zodanig.

• 2. 

  Bij het aanvullende toezicht wordt rekening gehouden met de volgende in de artikelen 5, 6, 8, 9 en 10 vermelde ondernemingen:

• 3. 

  Onverminderd het bepaalde in bijlage I, punt 2.5, en bijlage II, punt 4, kunnen de lidstaten besluiten om bij het in artikel 2 bedoelde aanvullende toezicht geen rekening te houden met ondernemingen met hun hoofdkantoor in een derde land waar juridische belemmeringen bestaan voor de overdracht van de nodige informatie.

Bovendien kunnen de voor de uitoefening van het aanvullende toezicht verantwoordelijke bevoegde autoriteiten per geval besluiten hoe in de volgende gevallen een onderneming buiten het in artikel 2 bedoelde aanvullende toezicht te houden:

Artikel 4

Tot uitoefening van het aanvullende toezicht bevoegde autoriteiten

• 1. 

  Het aanvullende toezicht wordt uitgeoefend door de bevoegde autoriteit van de lidstaat waar de verzekeringsonderneming of de herverzekeringsonderneming overeenkomstig artikel 6 van Richtlijn 73/239/EEG, artikel 4 van Richtlijn 2002/83/EG of artikel 3 van Richtlijn 2005/68/EG vergunning is verleend.

• 2. 

  Indien verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen waaraan in twee of meer lidstaten vergunning is verleend, als moederonderneming dezelfde verzekeringsholding, verzekeringsonderneming van een derde land, herverzekeringsonderneming van een derde land of gemengde verzekeringsholding hebben, kunnen de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten trachten overeenstemming te bereiken over de vraag wie verantwoordelijk zal zijn voor het uitoefenen van het aanvullende toezicht.

• 3. 

  Indien er in een lidstaat meer dan één bevoegde autoriteit is voor het prudentiële toezicht op verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen, neemt die lidstaat de nodige maatregelen om de onderlinge coördinatie tussen die autoriteiten te organiseren.

In artikel 5 wordt lid 1 vervangen door:

„1.   De lidstaten bepalen dat de bevoegde autoriteiten eisen dat iedere verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die aan het aanvullende toezicht onderworpen is, over adequate interne controleprocedures beschikt om de gegevens en informatie te kunnen verschaffen die relevant zijn voor de uitoefening van dat aanvullende toezicht.”.

De artikelen 6, 7 en 8 worden vervangen door:

„Artikel 6

Toegang tot informatie

• 1. 

  De lidstaten bepalen dat hun bevoegde autoriteiten die het aanvullende toezicht uitoefenen, toegang hebben tot alle informatie die relevant is voor de uitoefening van het toezicht op een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die aan dat aanvullende toezicht onderworpen is. De bevoegde autoriteiten mogen de mededeling van de vereiste informatie alleen rechtstreeks van de in artikel 3, lid 2, bedoelde betrokken ondernemingen verlangen wanneer die informatie wel aan de verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming is gevraagd, maar niet is verkregen.

• 2. 

  De lidstaten bepalen dat hun bevoegde autoriteiten op hun grondgebied de in lid 1 bedoelde informatie zelf, dan wel via personen die zij daartoe aanwijzen, ter plaatse kunnen verifiëren bij:

• 3. 

  Indien de bevoegde autoriteiten van een lidstaat bij de toepassing van dit artikel in bepaalde gevallen belangrijke informatie wensen te verifiëren betreffende een in een andere lidstaat gelegen onderneming die een verbonden verzekeringsonderneming, een verbonden herverzekeringsonderneming, een dochteronderneming, een moederonderneming of een dochteronderneming van een moederonderneming van de aan het aanvullende toezicht onderworpen verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming is, verzoeken zij de bevoegde autoriteiten van de andere lidstaat om deze verificatie uit te voeren. De autoriteiten die een dergelijk verzoek ontvangen, moeten hieraan binnen het kader van hun bevoegdheden gevolg geven door de verificatie zelf te verrichten, door de verzoekende autoriteiten toestemming te verlenen om de verificatie te verrichten, dan wel door toe te staan dat de verificatie door een accountant of een deskundige wordt verricht.

De bevoegde autoriteit die het verzoek heeft ingediend kan, indien zij dit wenst, deelnemen aan de verificatie wanneer zij deze niet zelf verricht.

Artikel 7

Samenwerking tussen bevoegde autoriteiten

• 1. 

  Indien verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen die in verschillende lidstaten zijn gevestigd, rechtstreeks of middellijk verbonden zijn of een gemeenschappelijke deelnemende onderneming hebben, verstrekken de bevoegde autoriteiten van iedere lidstaat elkaar op verzoek alle dienstige informatie die uitoefening van het toezicht in het kader van deze richtlijn mogelijk maakt of kan vergemakkelijken en doen zij eigener beweging mededeling van alle informatie die hun essentieel lijkt voor de andere bevoegde autoriteiten.

• 2. 

  Indien een verzekeringsonderneming of een herverzekeringsonderneming en hetzij een kredietinstelling in de zin van Richtlijn 2000/12/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de toegang tot en de uitoefening van de werkzaamheden van kredietinstellingen (31), hetzij een beleggingsonderneming in de zin van Richtlijn 93/22/EEG van de Raad van 10 mei 1993 betreffende het verrichten van diensten op het gebied van beleggingen in effecten (32), hetzij beide, rechtstreeks of middellijk verbonden zijn dan wel een gemeenschappelijke deelnemende onderneming hebben, werken de bevoegde autoriteiten nauw samen met de autoriteiten die van overheidswege belast zijn met het toezicht op die andere ondernemingen. Onverminderd hun respectievelijke bevoegdheden verstrekken deze autoriteiten elkaar alle informatie die de vervulling van hun taak kan vergemakkelijken, in het bijzonder in het kader van deze richtlijn.

• 3. 

  De op grond van deze richtlijn ontvangen informatie, en met name de in deze richtlijn bedoelde uitwisseling van informatie tussen bevoegde autoriteiten, valt onder het beroepsgeheim als omschreven in artikel 16 van Richtlijn 92/49/EEG van de Raad van 18 juni 1992 tot coördinatie van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche (derde richtlijn schadeverzekering) (33) en artikel 16 van Richtlijn 2002/83/EG en de artikelen 24 tot en met 30 van Richtlijn 2005/68/EG.

Artikel 8

Transacties binnen een groep

• 1. 

  De lidstaten bepalen dat de bevoegde autoriteiten algemeen toezicht uitoefenen op transacties tussen:

Deze transacties hebben met name betrekking op:

• 2. 

  De lidstaten bepalen dat de verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen passende risicobeheermethoden en interne controlemechanismen, met inbegrip van deugdelijke verslagleggings- en boekhoudprocedures, moeten instellen met het oog op de identificaties, de meting, de bewaking en de controle van de in lid 1 genoemde transacties. De lidstaten bepalen tevens dat de verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen ten minste éénmaal per jaar bij de bevoegde autoriteiten verslag moeten uitbrengen van belangrijke transacties. Deze procedures en mechanismen worden door de bevoegde autoriteiten onderzocht.

Blijkt uit deze informatie dat de solvabiliteit van de verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming wordt of dreigt te worden ondermijnd, dan neemt de bevoegde autoriteit passende maatregelen op het niveau van de verzekeringsonderneming of de herverzekeringsonderneming.

Artikel 9, lid 3, wordt vervangen door:

„3.   Indien uit de in lid 1 bedoelde berekening blijkt dat de aangepaste solvabiliteit negatief is, dan nemen de bevoegde autoriteiten passende maatregelen op het niveau van de betrokken verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming.”.

Artikel 10 wordt als volgt gewijzigd:

Artikel 10 bis wordt als volgt gewijzigd:

De bijlagen I en II bij Richtlijn 98/78/EG worden vervangen door de tekst van bijlage II bij deze richtlijn.

In artikel 1, lid 1, wordt het volgende punt s) toegevoegd:

Een nieuw artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 9 bis

Voorafgaande raadpleging van de bevoegde autoriteiten van andere lidstaten

• 1. 

  De bevoegde autoriteiten van de andere betrokken lidstaat worden geraadpleegd alvorens een vergunning wordt verleend aan een levensverzekeringsonderneming die:

• 2. 

  De bevoegde autoriteit van een betrokken lidstaat die verantwoordelijk is voor het toezicht op kredietinstellingen of beleggingsondernemingen, wordt geraadpleegd alvorens een vergunning wordt verleend aan een levensverzekeringsonderneming die:

• 3. 

  De relevante in de leden 1 en 2 bedoelde bevoegde autoriteiten raadplegen elkaar in het bijzonder wanneer de geschiktheid van de aandeelhouders en de reputatie en ervaring van de bij de leiding van een andere entiteit van dezelfde groep betrokken bestuurders worden beoordeeld. Zij stellen elkaar in kennis van alle informatie betreffende de geschiktheid van de aandeelhouders en de reputatie en ervaring van bestuurders welke van belang is voor de andere betrokken bevoegde autoriteiten, voor het verlenen van een vergunning, alsook voor de doorlopende toetsing van de naleving van de voorwaarden voor de bedrijfsuitoefening.”.

In artikel 10, lid 2, wordt de volgende alinea toegevoegd:

„De lidstaat van herkomst van de verzekeringsonderneming onthoudt zijn toestemming niet aan een herverzekeringsovereenkomst die door de verzekeringsonderneming is gesloten met een herverzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig Richtlijn 2005/68/EG vergunning is verleend of met een verzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig Richtlijn 73/239/EEG of de onderhavige richtlijn vergunning is verleend, om redenen die rechtstreeks verband houden met de financiële soliditeit van die herverzekeringsonderneming of die verzekeringsonderneming.”.

In artikel 15 wordt het volgende lid ingevoegd:

„1 bis.   Indien de verwerver van de in lid 1 bedoelde deelnemingen een verzekeringsonderneming, een herverzekeringsonderneming, een kredietinstelling of beleggingsonderneming is waaraan in een andere lidstaat vergunning is verleend, of de moederonderneming van een dergelijke entiteit, of een natuurlijke persoon of rechtspersoon die zeggenschap over een dergelijke entiteit uitoefent, en indien de onderneming waarin de verwerver een deelneming beoogt te houden, daardoor een dochteronderneming van de verwerver wordt of onder zijn zeggenschap komt, wordt op zijn acquisitie beoordeeld volgens de procedure van voorafgaande raadpleging bedoeld in artikel 9 bis.”.

Artikel 16 wordt als volgt gewijzigd:

In artikel 20 wordt lid 4 vervangen door:

„4.   De lidstaten mogen, met het oog op de vorming van technische voorzieningen, geen systeem met brutovoorzieningen handhaven of invoeren waarbij activa als zekerheden moeten worden verstrekt ter dekking van de voorzieningen voor niet-verdiende premies en van de voorzieningen voor te betalen schaden indien de herverzekeraar een herverzekeringsonderneming is waaraan overeenkomstig Richtlijn 2005/68/EG vergunning is verleend of een verzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig Richtlijn 73/239/EEG of de onderhavige richtlijn vergunning is verleend.

Indien de lidstaat van herkomst toestaat dat technische voorzieningen worden gedekt door vorderingen op een herverzekeraar die geen herverzekeringsonderneming is waaraan overeenkomstig Richtlijn 2005/68/EG vergunning is verleend noch een verzekeringsonderneming waaraan overeenkomstig Richtlijn 73/239/EEG of overeenkomstig onderhavige richtlijn een vergunning is verleend, stelt hij de voorwaarden voor het aanvaarden van dergelijke vorderingen vast.”.

Artikel 23 wordt als volgt gewijzigd:

Aan artikel 27, lid 2, worden de volgende alinea's toegevoegd:

„De beschikbare solvabiliteitsmarge wordt ook verminderd met:

Indien aandelen in een andere kredietinstelling, beleggingsonderneming, financiële instelling, verzekeringsonderneming, herverzekeringsonderneming of verzekeringsholding tijdelijk worden gehouden met het oog op een financiële bijstandsoperatie, bedoeld om die entiteit te saneren en te redden, kan de bevoegde autoriteit ontheffing verlenen van de bepalingen inzake aftrek zoals bedoeld in de derde alinea, onder a) en b).

Als alternatief voor de aftrek van de in de derde alinea, onder a) en b), bedoelde bestanddelen die de verzekeringsonderneming in kredietinstellingen, beleggingsondernemingen en financiële instellingen houdt, mogen de lidstaten hun verzekeringsondernemingen toestaan mutatis mutandis de methoden 1, 2, of 3 van bijlage I bij Richtlijn 2002/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 december 2002 betreffende het aanvullende toezicht op kredietinstellingen, verzekeringsondernemingen en beleggingsondernemingen in een financieel conglomeraat (39) toe te passen. Methode 1 („consolidatie van jaarrekeningen”) wordt alleen toegepast indien de bevoegde autoriteit overtuigd is van het niveau van geïntegreerd beheer en interne controle van de entiteiten die onder de consolidatie zouden vallen. De gekozen methode wordt in de loop van de tijd consequent toegepast.

Voor de berekening van de solvabiliteitsmarge als voorgeschreven bij deze richtlijn, kunnen de lidstaten bepalen dat verzekeringsondernemingen die onderworpen zijn aan het aanvullende toezicht overeenkomstig Richtlijn 98/78/EG dan wel aan het aanvullende toezicht overeenkomstig Richtlijn 2002/87/EG, de in de derde alinea, onder a) en b), bedoelde bestanddelen die worden gehouden in kredietinstellingen, financiële instellingen, verzekeringsondernemingen, herverzekeringsondernemingen of verzekeringsholdings die onder het aanvullende toezicht vallen, niet hoeven af te trekken.

Voor de aftrek van deelnemingen zoals bedoeld in dit lid wordt onder deelneming verstaan een deelneming in de zin van artikel 1, onder f), van Richtlijn 98/78/EG.”

Artikel 28, lid 2, wordt als volgt gewijzigd:

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 28 bis

Solvabiliteitsmarge voor verzekeringsondernemingen die herverzekeringsactiviteiten uitoefenen

• 1. 

  Elke lidstaat past op verzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor op zijn grondgebied is gevestigd de bepalingen van de artikelen 35 tot en met 39 van Richtlijn 2005/68/EG toe ten aanzien van hun werkzaamheden op het gebied van geaccepteerde herverzekeringen, wanneer aan een van de volgende voorwaarden is voldaan:

• 2. 

  Elke lidstaat kan besluiten op de in het eerste lid bedoelde verzekeringsondernemingen waarvan het hoofdkantoor op zijn grondgebied is gevestigd de bepalingen van artikel 34 van Richtlijn 2005/68/EG ten aanzien van hun werkzaamheden op het gebied van geaccepteerde herverzekeringen toe te passen, wanneer aan een van de in lid 1, genoemde voorwaarden is voldaan.

In dit geval eist de lidstaat in kwestie dat alle activa die door de verzekeringsonderneming ter dekking van de technische voorzieningen, die overeenkomen met haar geaccepteerde herverzekeringen, worden aangewend, van de rechtstreekse verzekeringsactiviteiten van de verzekeringsonderneming gescheiden beheerd, georganiseerd en omsloten worden, zonder dat een overdracht mogelijk is. In dit geval en alleen wat hun geaccepteerde herverzekeringen betreft, vallen verzekeringsondernemingen niet onder de bepalingen van de artikelen 22 tot en met 26.

De lidstaten zorgen ervoor dat hun bevoegde autoriteiten de in de tweede alinea genoemde scheiding controleren.”.

Artikel 37, lid 4, wordt vervangen door:

„4.   De lidstaten zorgen ervoor dat de bevoegde autoriteiten de op herverzekering gebaseerde reductie van de solvabiliteitsmarge, als vastgesteld in overeenstemming met artikel 28, kunnen verlagen, wanneer:

ten aanzien van het Koninkrijk België: „naamloze vennootschap/société anonyme”, „commanditaire vennootschap op aandelen/société en commandite par actions”, „onderlinge verzekeringsvereniging/association d'assurance mutuelle”, „coöperatieve vennootschap/société coopérative”;

ten aanzien van de Tsjechische Republiek: „akciová společnost”;

ten aanzien van het Koninkrijk Denemarken: „aktieselskaber”, „gensidige selskaber”;

ten aanzien van de Bondsrepubliek Duitsland: „Aktiengesellschaft”, „Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit”, „Öffentlich-rechtliches Wettbewerbsversicherungsunternehmen”;

ten aanzien van de Republiek Estland: „aktsiaselts”;

ten aanzien van de Helleense Republiek: „ανώνυμη εταιρία”, „αλληλασφαλιστικός συνεταιρισμός”;

ten aanzien van het Koninkrijk Spanje: „sociedad anónima”;

ten aanzien van de Franse Republiek: „société anonyme”, „société d'assurance mutuelle”, „institution de prévoyance” overeenkomstig de „Code de la sécurité sociale”, „institution de prévoyance” overeenkomstig de „Code rural”, alsmede de „mutuelles” overeenkomstig de „Code de la mutualité”;

ten aanzien van Ierland: „incorporated companies limited by shares or by guarantee or unlimited”;

ten aanzien van de Italiaanse Republiek: „società per azioni”;

ten aanzien van de Republiek Cyprus: „Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης με μετοχές” ή „Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης με εγγύηση”;

ten aanzien van de Republiek Letland: „akciju sabiedrība”, „sabiedrība ar ierobežotu atbildību”;

ten aanzien van de Republiek Litouwen: „akcinė bendrovė”, „uždaroji akcinė bendrovė”;

ten aanzien van het Groothertogdom Luxemburg: „société anonyme”, „société en commandite par actions”, „association d'assurances mutuelles”, „société coopérative”;

ten aanzien van de Republiek Hongarije: „biztosító részvénytársaság”, „biztosító szövetkezet”, „harmadik országbeli biztosító magyarországi fióktelepe”;

ten aanzien van de Republiek Malta: „limited liability company/kumpannija tà responsabbiltà limitata”;

ten aanzien van het Koninkrijk der Nederlanden: „naamloze vennootschap”, „onderlinge waarborgmaatschappij”;

ten aanzien van de Republiek Oostenrijk: „Aktiengesellschaft”, „Versicherungsverein auf Gegenseitigkeit”;

ten aanzien van de Republiek Polen: „spółka akcyjna”, „towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych”;

ten aanzien van de Portugese Republiek: „sociedade anónima”, „mútua de seguros”;

ten aanzien van de Republiek Slovenië: „delniška družba”;

ten aanzien van de Slowaakse Republiek: „akciová spoločnost”;

ten aanzien van de Republiek Finland: „keskinäinen vakuutusosakeyhtiö”/„ömsesidigt försäkringsbolag”, „vakuutusosakeyhtiö”/„försäkringsaktiebolag”, „vakuutusyhdistys”/„försäkringsförening”;

ten aanzien van het Koninkrijk Zweden: „försäkringsaktiebolag”, „ömsesidigt försäkringsbolag”;

ten aanzien van het Verenigd Koninkrijk: „incorporated companies limited by shares or by guarantee or unlimited”, „societies registered under the Industrial and Provident Societies ACTS”, „societies registered or incorporated under the Friendly Societies ACTS”, „the association of underwriters known as Lloyd's”.

De lidstaten bepalen dat de berekening van de aangepaste solvabiliteit van de in artikel 2, lid 1, bedoelde verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen wordt uitgevoerd volgens een van de in punt 3 beschreven methoden. Een lidstaat kan evenwel bepalen dat de bevoegde autoriteiten van de in punt 3 bedoelde methoden een andere dan de door de lidstaat gekozen methode toestaan of opleggen.

Proportionaliteit

Bij de berekening van de aangepaste solvabiliteit van een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming wordt het proportionele deel van de deelnemende onderneming in de met haar verbonden ondernemingen in aanmerking genomen.

Onder „proportioneel deel” wordt verstaan ofwel, bij toepassing van methode 1 of methode 2, het gedeelte van het geplaatste kapitaal dat rechtstreeks of middellijk het eigendom is van de deelnemende onderneming, ofwel, bij toepassing van methode 3, de percentages die worden gebruikt voor de opstelling van de geconsolideerde jaarrekening.

Ongeacht welke methode wordt toegepast, wordt echter, indien de verbonden onderneming een dochteronderneming is en een solvabiliteitstekort vertoont, het totale solvabiliteitstekort van de dochteronderneming in aanmerking genomen.

Ingeval de bevoegde autoriteiten van mening zijn dat de aansprakelijkheid van de moederonderneming die een gedeelte van het kapitaal in eigendom heeft, strikt en ondubbelzinnig tot dat gedeelte van het kapitaal beperkt is, kunnen deze bevoegde autoriteiten toestaan dat het solvabiliteitstekort van de dochteronderneming evenwel op proportionele grondslag in aanmerking wordt genomen.

Wanneer tussen sommige van de ondernemingen in een verzekerings- of herverzekeringsgroep geen kapitaalbanden bestaan, bepaalt de bevoegde autoriteit welk proportioneel gedeelte in aanmerking moet worden genomen.

Uitsluiting van het meermalen gebruiken van vermogensbestanddelen voor de solvabiliteitsmarge

Uitsluiting van het creëren van vermogensbestanddelen binnen een groep

Bij de berekening van de aangepaste solvabiliteit worden buiten beschouwing gelaten de voor de solvabiliteitsmarge in aanmerking te nemen vermogensbestanddelen die afkomstig zijn van de wederzijdse financiering tussen de verzekeringsonderneming of de herverzekeringsonderneming en:

Voorts worden buiten beschouwing gelaten de vermogensbestanddelen die in aanmerking mogen worden genomen voor de solvabiliteitsmarge van een met de verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming waarvoor de aangepaste solvabiliteit wordt berekend, verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming, wanneer die elementen afkomstig zijn van de wederzijdse financiering met een andere met die verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming verbonden onderneming.

Er is met name sprake van wederzijdse financiering wanneer een verzekeringsonderneming of een herverzekeringsonderneming of een van de daarmee verbonden ondernemingen houdster is van aandelen in of leningen verstrekt aan een andere onderneming die, rechtstreeks of middellijk, houdster is van een vermogensbestanddeel dat in aanmerking mag worden genomen voor de solvabiliteitsmarge van de eerste ondernemingen.

De bevoegde autoriteiten zien erop toe dat de aangepaste solvabiliteit met dezelfde frequentie wordt berekend als die welke geldt voor de berekening van de solvabiliteitsmarge voor verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen ingevolge de Richtlijnen 73/239/EEG, 91/674/EEG, 2002/83/EG en 2005/68/EG. De activa en passiva worden gewaardeerd overeenkomstig de Richtlijnen 73/239/EEG, 91/674/EEG, 2002/83/EG en 2005/68/EG.

Verbonden verzekeringsondernemingen en herverzekeringsondernemingen

De aangepaste solvabiliteit wordt berekend volgens de algemene beginselen en de methoden die in deze bijlage zijn vastgesteld.

Wanneer de verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming meer dan één met haar verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming heeft, wordt in alle methoden de aangepaste solvabiliteit berekend door elk van deze verbonden verzekeringsondernemingen of herverzekeringsonderneming te integreren.

Zijn er opeenvolgende deelnemingen (een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming is, bijvoorbeeld, deelnemende onderneming in een andere verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die op haar beurt deelnemende onderneming is in een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming), dan wordt de aangepaste solvabiliteit berekend voor iedere deelnemende verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die ten minste één verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming heeft.

De lidstaten kunnen ervan afzien de aangepaste solvabiliteit van een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming te berekenen:

De lidstaten kunnen ook ervan afzien de aangepaste solvabiliteit van een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming te berekenen wanneer het gaat om een met een andere verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming, of een verzekeringsholding verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in een andere lidstaat, indien de bevoegde autoriteiten van de betrokken lidstaten overeengekomen zijn de uitoefening van het aanvullende toezicht aan de bevoegde autoriteit van die andere lidstaat toe te vertrouwen.

In alle gevallen mag de afwijking slechts worden toegestaan indien de bevoegde autoriteiten de zekerheid hebben verkregen dat de vermogensbestanddelen die in aanmerking mogen worden genomen voor de solvabiliteitsmarge van de bij de berekening betrokken verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen adequaat over voornoemde ondernemingen verdeeld zijn.

De lidstaten kunnen bepalen dat, wanneer een verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming haar hoofdkantoor heeft in een andere lidstaat dan de verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming waarvoor de aangepaste solvabiliteit wordt berekend, bij de berekening met betrekking tot de verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming rekening wordt gehouden met de solvabiliteitspositie zoals die door de bevoegde autoriteiten van die andere lidstaat wordt beoordeeld.

Verzekeringstussenholdings

Bij de berekening van de aangepaste solvabiliteit van een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming met een deelneming in een verbonden verzekeringsonderneming, een verbonden herverzekeringsonderneming of in een verzekeringsonderneming van een derde land of een herverzekeringsonderneming van een derde land, middels een verzekeringsholding, wordt rekening gehouden met de positie van de verzekeringstussenholding. Louter voor deze berekening, die wordt uitgevoerd overeenkomstig de algemene beginselen en de methoden die in deze bijlage omschreven zijn, wordt deze verzekeringsholding behandeld als betrof het een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die onderworpen was aan een solvabiliteitsvereiste gelijk aan nul en aan dezelfde voorwaarden als die van artikel 16 van Richtlijn 73/239/EEG, artikel 27 van Richtlijn 2002/83/EG of artikel 36 van Richtlijn 2005/68/EG wat betreft de vermogensbestanddelen voor de solvabiliteitsmarge.

Verbonden verzekerings- of herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in derde landen

Bij de berekening van de aangepaste solvabiliteit van een deelnemende verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming in een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming van een derde land, wordt deze laatste, louter voor de berekening, op soortgelijke wijze behandeld als een verbonden verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming, waarbij de algemene beginselen en methoden van deze bijlage worden toegepast.

Wanneer het derde land waar deze verbonden onderneming haar hoofdkantoor heeft, haar onderwerpt aan een vergunning en aan ten minste een soortgelijk solvabiliteitsvereiste als dat van de Richtlijnen 73/239/EEG, 2002/83/EG of 2005/68/EG, gelet op de vermogensbestanddelen ter dekking van dat vereiste, kunnen de lidstaten evenwel bepalen dat bij de berekening met betrekking tot deze laatste onderneming rekening wordt gehouden met het solvabiliteitsvereiste en met de voor het nakomen van dat vereiste in aanmerking komende vermogensbestanddelen, als voorgeschreven door het betrokken derde land.

Verbonden kredietinstellingen, beleggingsondernemingen en financiële instellingen

Bij de berekening van de aangepaste solvabiliteit van een deelnemende verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming in een kredietinstelling, beleggingsonderneming of financiële instelling, zijn de bepalingen van artikel 16 van Richtlijn 73/239/EEG, van artikel 27 van Richtlijn 2002/83/EG en van artikel 36 van Richtlijn 2005/68/EG mutatis mutandis van toepassing, evenals de bepalingen op grond waarvan de lidstaten onder bepaalde omstandigheden alternatieve methoden mogen toestaan of mogen toestaan dat deze deelnemingen niet worden afgetrokken.

Niet-beschikbaarheid van noodzakelijke informatie

Wanneer de bevoegde autoriteiten om enigerlei reden niet beschikken over de informatie die nodig is voor de berekening van de aangepaste solvabiliteit van een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming met betrekking tot een verbonden onderneming met hoofdkantoor in een lidstaat of in een derde land, wordt de boekwaarde van deze onderneming in de deelnemende verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming in mindering gebracht op de vermogensbestanddelen die in aanmerking mogen worden genomen voor de aangepaste solvabiliteitsmarge. In dat geval worden aan deze deelneming verbonden stille meerwaarden niet als vermogensbestanddeel dat in aanmerking mag worden genomen voor de aangepaste solvabiliteitsmarge, aanvaard.

de som van:

en

de som van:

de som van de vermogensbestanddelen die in aanmerking mogen worden genomen voor de solvabiliteitsmarge van de deelnemende verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming,

en

de som van:

hetzij de som van het solvabiliteitsvereiste van de deelnemende verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming en het proportionele deel van de solvabiliteitsvereisten van de verbonden verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen dat overeenstemt met de percentages die voor de opstelling van de geconsolideerde jaarrekeningen in aanmerking genomen zijn,

hetzij het solvabiliteitsvereiste dat op basis van de geconsolideerde gegevens berekend is.

In het geval van meerdere in artikel 2, lid 2, bedoelde verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen die dochterondernemingen zijn van een verzekeringsholding of van een verzekeringsonderneming van een derde land of een herverzekeringsonderneming van een derde land en die in verschillende lidstaten gevestigd zijn, zorgen de bevoegde autoriteiten ervoor dat de in deze bijlage beschreven methode coherent wordt toegepast.

De bevoegde autoriteiten oefenen het aanvullende toezicht uit met dezelfde frequentie als die welke geldt voor de berekening van de solvabiliteitsmarge voor verzekeringsondernemingen of herverzekeringsondernemingen overeenkomstig de Richtlijnen 73/239/EEG, 91/674/EEG, 2002/83/EG en 2005/68/EG.

De lidstaten kunnen ervan afzien de aangepaste solvabiliteit van een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming overeenkomstig deze bijlage te berekenen:

De bevoegde autoriteiten zorgen ervoor dat ten aanzien van de verzekeringsholding, de verzekeringsonderneming van een derde land of de herverzekeringsonderneming van een derde land soortgelijke berekeningen worden uitgevoerd als die welke in bijlage I zijn omschreven.

Dit betekent dat de in bijlage I beschreven algemene beginselen en methoden worden toegepast ten aanzien van de verzekeringsholding dan wel de verzekeringsonderneming van een derde land of de herverzekeringsonderneming van een derde land.

Louter voor deze berekening wordt deze moederonderneming behandeld als betrof het een verzekeringsonderneming of herverzekeringsonderneming die onderworpen was aan:

en gelden voor deze moederonderneming dezelfde voorwaarden als die van artikel 16 van Richtlijn 73/239/EEG, artikel 27 van Richtlijn 2002/83/EG en artikel 36 van Richtlijn 2005/68/EG wat betreft de vermogensbestanddelen die in aanmerking worden genomen voor de solvabiliteitsmarge.

Niet-beschikbaarheid van noodzakelijke informatie

Wanneer de bevoegde autoriteiten om enigerlei reden niet beschikken over voor de berekening overeenkomstig deze bijlage noodzakelijke informatie betreffende een verbonden onderneming met hoofdkantoor in een lidstaat of in een derde land, wordt de boekwaarde van deze onderneming in de deelnemende onderneming in mindering gebracht op de vermogensbestanddelen die in aanmerking mogen worden genomen voor de berekening overeenkomstig deze bijlage. In dat geval worden aan deze deelneming verbonden stille meerwaarden niet als vermogensbestanddeel dat in aanmerking mag worden genomen voor deze berekening, aanvaard.