Werkbezoek VOFF

Met dank overgenomen van E.A. (Ernst) Cramer i, gepubliceerd op maandag 19 april 2010.

Als wethouder ben ik al gefascineerd geraakt door de kennis die sommige mensen hebben van de natuur om ons heen. Boswachters, zoals Anne Hofstra en André Welsch uit Zeewolde, maar ook vrijwilligers bij de IVN en andere organisaties die verbijsterende hoeveelheden feitjes kennen van alles wat er om ons heen gebeurt. Vandaag daarom een werkbezoek bij de Stichting VeldOnderzoek Flora en Fauna. Wat een dag zeg…

Aanleiding voor mijn vraag voor een dergelijk werkbezoek bij de VOFF is de geregeld terugkerende discussie bij zowel VROM onderwerpen als de Natura2000 discussie dat bestuurders niet weten of een bepaalde activiteit wel door kan gaan. Al te vaak krijg ik van boeren, recreatieondernemers en gemeente te horen dat hun bedrijven op slot zitten en dat “men” niet weet hoe dat opgelost moet worden. Maar al te vaak speelt dan mee dat het bevoegd gezag eigenlijk gewoon niet weet “wat er zit”. Bezwaar wordt vaak toegewezen door de constatering dat het bevoegd gezag een vergunning ten onrechte heeft gegeven omdat ze bepaalde veronderstellingen niet kan bewijzen. Mijn stelling is dan ook altijd: zorg dat je als gemeente precies weet wat er in je omgeving gebeurt. En dat dit veel kennis oplevert bleek vandaag.

Er wordt gewerkt aan Nationale Databank Flora en Fauna en daarin zijn inmiddels 30 miljoen (!!) waarnemingen ingevoerd. Per gebied, per soort, in de manier waarop plant of dier wordt gevonden, kan precies aangegeven worden wat de waarneming inhield. En al die waarnemingen samen kunnen beoordeeld worden wat de kwaliteit van zo'n gebied is, en of er maatregelen nodig zijn om te mitigeren of af te zien van de plannen. Dat vereist uiteraard specialistische kennis maar die is ruim voorhanden, bij zowel de vrijwilligersorganisaties die al die waarnemingen invoeren als bij een hele rij adviesbureaus.

Het gaat zover dat wanneer straks gezegd wordt dat er ergens en diertje gevonden is, maar niet in deze database staat het geen hard bewijs meer is. En dat levert ook een belangrijke bijdrage aan het door mij bepleite rechtszekerheid in al die ontwikkelingsdiscussies. Of in de discussies over de beheerplannen in het kader van Natura2000. Nu dus kan iedere gemeente een abonnement nemen op deze database en zorgen dat men WEET en niet alleen DENKT TE WETEN wat er in een bepaald gebied aanwezig is.

Fascinerend is die geweldige stroom aan kennis die tijdens zo'n werkbezoek, vaak onbedoeld, even gespuid wordt. Over bijzondere plantjes die je tegenkomt en waar je haast op stapt. Ik noem de zonnedauw of de moeraswolfsklauw. Ik loop daar al gauw langs omdat je het ook niet herkent. Of de vlinders die al behoorlijk rondvlogen. Voordat we weggingen werd geopperd dat het leuk zou zijn als we het oranjetipje tegenkwamen. En ja hoor, na 10 minuten lopen zagen de kenners dit kleine vlindertje al zitten. Ze waren te snel om er een foto van te maken. Tot mijn verbazing wordt erbij vermeld, bij het invoeren in de database later, dat het een mannetje was. Ze hebben het me uitgelegd.

Kortom: al dat werk kan nooit gebeuren als er geen vrijwilligers zijn die bereid zijn om op alle mogelijke en onmogelijke tijden het veld in te gaan. Het zou volstrekt onbetaalbaar worden. Klasse dus dat dit gebeurt en het verdient ook alle steun!

Ernst

Zie hier de foto’s van het bezoek aan het Kuinderbos