Moedige besluiten gevraagd! - Hoofdinhoud
“De mondiale crisis heeft de Nederlandse economie fors geraakt. De economie dreigt in 2009 met bijna 5 procent te krimpen. Volgens de meest recente voorspellingen zal de werkloosheid van 2008 op 2010 verdubbelen tot ruim 600 duizend mensen en zal het EMU-saldo met ruim 40 miljard euro verslechteren van een overschot van 0,7 procent naar een tekort van - 6,3 procent. Ook is het aantal faillissementen in het bedrijfsleven vooral in de eerste helft van 2009 fors toegenomen en dit aantal zal naar verwachting ook in 2010 hoog zijn”. Dit is een citaat uit het eerste hoofdstuk van de miljoenennota 2010 die via RTL Nieuws is uitgelekt. Weinig hoopgevende woorden. Of toch wel?
Het kabinet schrijft ook dat de komende jaren veel overheidsbeleid ter discussie komt te staan. Na het heilige huisje van de AOW moet ook de woningmarkt (zowel huur als koop) eraan geloven, evenals het belastingstelsel (Gaan we eindelijk van het belasten van arbeid naar het zwaarder belasten van milieuvervuiling?). De crisis zorgt ervoor dat we fundamenteel na moeten denken over onze ambities voor de toekomst. Daarom stelt het kabinet 7, deels oude, deels nieuwe ambities om het debat over structurele hervormingen op gang te brengen zodat de verschillende opties tegen elkaar af gewogen kunnen worden en waar mogelijk reeds ten uitvoer kunnen worden gebracht. Klinkt hoopgevend, maar de crux zit hem in de woorden ‘waar mogelijk’.
Nu ben ik van nature iemand die positief in het leven staat en alles van de zonnige kant bekijkt. Wat betreft de daadkrachtigheid van het kabinet laat mijn optimisme mij nu echt even in de steek. Want in hetzelfde weekend dat ik deze zinnen uit de miljoenennota las, mocht ik ook genieten van het interview met Mariëtte Hamer in NRC Handelsblad. “Laten we eerlijk zijn: dit kabinet kon alleen maar tot stand komen omdat het ook zaken voor zich uit geschoven heeft. Dat was ook wel weer logisch, omdat CDA en PvdA na een verkiezingscampagne waarin het hard tegen hard ging met enorm wantrouwen begonnen”.
Het kabinet schrijft in de Miljoenennota dat er door de crisis een kans is ontstaan om vastzittende debatten los te trekken, maar is de crisis ook een kans om het gestolde wantrouwen tussen de PvdA en het CDA weg te nemen? Ik geloof dat het kabinet er prima in kan slagen prachtige discussie aan te zwengelen, maar is zij ook in staat de moeilijke beslissingen te nemen die gevraagd worden?
Mocht deze vraag negatief worden beantwoord, wat voor de hand lijkt te liggen, dan lijkt mij maar één optie mogelijk. Het kabinet schrijft vervroegde verkiezingen uit voor mei 2010. Dat betekent dat politieke partijen in hun partijprogramma precies aan kunnen geven welke keuzes zij maken om de crisis te bestrijden. Aan het begin van de zomer van 2010 kan er dan een nieuw kabinet staan dat direct spijkers met koppen kan slaan. Deze tijd van economische crisis vraagt niet om vrijblijvend intellectuele discussies. Deze tijd vraagt om moedige politici en moedige besluiten!