Verordening 2004/2060 - Wijziging van Verordening (EG) nr. 2702/1999 inzake voorlichtings- en afzetbevorderingsacties voor landbouwproducten in derde landen, en van Verordening (EG) nr. 2826/2000 betreffende voorlichtings- en afzetbevorderingsacties voor landbouwproducten op de binnenmarkt - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 357/3

Gezien de ervaring die is opgedaan met de tenuitvoerlegging van Verordening (EG) nr. 2702/1999 (3) en Verordening (EG) nr. 2826/2000 (4), en die is geanalyseerd in het in april 2004 door de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad overgelegde verslag, verdient het aanbeveling een aantal bepalingen van die verordeningen te herzien.

De harmonisatie van de in Verordening (EG) nr. 2702/1999 en Verordening (EG) nr. 2826/2000 vastgestelde bepalingen inzake indiening en selectie van voorstellen, toezicht op de programma’s, overleg en technische bijstand, zou moeten leiden tot een eenvoudiger beheer van de twee regelingen; de indienende organisaties moeten met name de mogelijkheid krijgen om bepaalde delen van de programma’s zelf uit te voeren en de uitvoeringsinstanties in een latere fase van de procedure te selecteren.

De vaststelling van een minimum- en een maximumgrens voor de werkelijke kosten van de ingediende programma’s moet ervoor zorgen dat de financiële middelen niet over kleine en ondoeltreffende programma’s worden versnipperd, en dat de beschikbare begrotingsmiddelen evenwichtig worden verdeeld.

De mogelijkheid voor de Commissie om in derde landen met voorlichtings- en afzetbevorderingsacties van start te gaan, moet worden uitgebreid in de gevallen waarin dergelijke maatregelen van belang zijn voor de hele Gemeenschap of waarin geen adequate maatregelen zijn voorgesteld door de beroeps- of bedrijfskolomorganisaties. De Commissie dient tevens de mogelijkheid te krijgen om op de binnenmarkt van start te gaan met voorlichtingsmaatregelen betreffende de communautaire regelingen inzake kwaliteit en etikettering van landbouwproducten en voedingsmiddelen.

Gezien de ervaring die is opgedaan met de uitvoering van de degressieve bijdrage aan meerjarenprogramma’s (60-40 %), moeten de bepalingen inzake de communautaire bijdrage aan dergelijke programma’s worden vereenvoudigd, met dien verstande dat de Gemeenschap 50 % van de werkelijke kosten van elk programma moet blijven financieren.

Aan de lidstaten en de indienende organisaties dient meer flexibiliteit te worden toegestaan bij het hanteren van het procentuele aandeel in de bijdragen, zonder dat evenwel wordt afgestapt van de verplichte minimumbijdrage van de indienende organisatie.

Het is van groot belang dat wordt nagegaan of het in voorlichtings- en afzetbevorderingscampagnes gebruikte materiaal in overeenstemming is met de communautaire regelgeving. Bijgevolg moeten de reeds bestaande, door de lidstaten na te leven vereisten inzake toezicht worden verduidelijkt.

De lidstaten leveren hun bijdrage tot de programma’s in het kader van een specifieke procedure. Met het oog op de vereenvoudiging van de desbetreffende administratieve procedures, moeten de lidstaten derhalve worden vrijgesteld van de verplichting dit soort nationale bijdragen als staatssteun aan te melden, aangezien deze bijdragen niet als staatssteun in de zin van de artikelen 87, 88 en 89 van...