Richtlijn 2006/88 - Veterinairrechtelijke voorschriften voor aquacultuurdieren en de producten daarvan en betreffende de preventie en bestrijding van bepaalde ziekten bij waterdieren - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 328/14

Aquacultuurdieren en aquacultuurproducten vallen als levende dieren, vis, schaal-, schelp- en weekdieren onder bijlage I bij het Verdrag. Het kweken en het in de handel brengen van aquacultuurdieren en de producten daarvan vormen een belangrijke bron van inkomsten voor de personen die in deze sector werken.

In het kader van de interne markt zijn specifieke veterinairrechtelijke voorschriften vastgesteld voor het in de handel brengen en binnenbrengen uit derde landen van de producten die vallen onder Richtlijn 91/67/EEG van de Raad van 28 januari 1991 inzake veterinairrechtelijke voorschriften voor het in de handel brengen van aquicultuurdieren en aquicultuurproducten (2).

Het uitbreken van ziekten bij aquacultuurdieren zou voor de betrokken sector tot ernstige verliezen kunnen leiden. De minimale maatregelen in het geval van het uitbreken van de voornaamste ziekten bij vissen en weekdieren werden vastgelegd bij Richtlijn 93/53/EEG van de Raad van 24 juni 1993 tot vaststelling van minimale communautaire maatregelen voor de bestrijding van bepaalde visziekten (3) en Richtlijn 95/70/EG van de Raad van 22 december 1995 tot vaststelling van minimale communautaire maatregelen ter bestrijding van bepaalde ziekten van tweekleppige weekdieren (4).

De bestaande communautaire wetgeving werd voornamelijk met het oog op het kweken van zalm, forel en oesters vastgesteld. Sinds de goedkeuring van deze wetgeving heeft de communautaire aquacultuursector zich sterk ontwikkeld. In de aquacultuur worden nu meer vissoorten, met name mariene soorten, gekweekt. Ook zijn nieuwe kweekmethoden voor andere vissoorten steeds gangbaarder geworden, in het bijzonder na de recente uitbreiding van de Gemeenschap. Voorts wint het kweken van schaaldieren, mossels, kokkels en zeeoren voortdurend aan belang.

Alle ziektebestrijdingsmaatregelen hebben een economisch effect op de aquacultuur. Een ontoereikende bestrijding kan tot een verspreiding van pathogenen leiden, die omvangrijke verliezen tot gevolg kan hebben en de in de communautaire aquacultuur gehanteerde gezondheidsstatus van vissen, weekdieren en schaaldieren in gevaar kan brengen. Anderzijds kan overregulering onnodige belemmeringen voor de vrije handel met zich brengen.

In de mededeling van de Commissie aan de Raad en het Europees Parlement van 19 september 2002 wordt een strategie voor de duurzame ontwikkeling van de Europese aquacultuur uiteengezet. De mededeling bevat een reeks maatregelen ten behoeve van het scheppen van werkgelegenheid op langere termijn in de aquacultuursector, met inbegrip van het bevorderen van stringentere normen op het gebied van diergezondheid en dierenwelzijn, en milieumaatregelen ten behoeve van een gezonde sector. Met deze maatregelen moet rekening worden gehouden.

Sinds de goedkeuring van Richtlijn 91/67/EEG heeft de Gemeenschap de Overeenkomst inzake de toepassing van sanitaire en fytosanitaire maatregelen van de Wereldhandelsorganisatie (WTO) (SPS-overeenkomst) geratificeerd. In de SPS-overeenkomst wordt verwezen naar normen van het Internationaal Bureau voor Besmettelijke Veeziekten (OIE). De in Richtlijn 91/67/EEG vervatte veterinairrechtelijke...