Verordening 2007/509 - Meerjarenplan voor de duurzame exploitatie van het tongbestand in het westelijk Kanaal - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 122/7

Volgens recent wetenschappelijk advies van de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee (ICES) is het tongbestand in de ICES-sector VIIe als gevolg van visserijsterfte zodanig uitgedund dat het normale herstel van het bestand door voortplanting in het gedrang komt en dat het betrokken bestand bijgevolg dreigt in te storten.

Er moeten maatregelen worden getroffen om een meerjarenplan voor het visserijbeheer van het tongbestand in het westelijk Kanaal vast te stellen.

Doel van het plan is ervoor te zorgen dat het tongbestand in het westelijk Kanaal op een in economisch, ecologisch en sociaal opzicht duurzame manier wordt geëxploiteerd.

Verordening (EG) nr. 2371/2002 van 20 december 2002 van de Raad inzake de instandhouding en de duurzame exploitatie van de visbestanden in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (2) vereist onder meer dat de Gemeenschap om dit doel te verwezenlijken de voorzorgsaanpak toepast door maatregelen te nemen om de bestanden te beschermen en in stand te houden, voor een duurzame exploitatie van die bestanden te zorgen en het effect van visserijactiviteiten op mariene ecosystemen zo gering mogelijk te houden. De Gemeenschap streeft naar een geleidelijke tenuitvoerlegging van een op het ecosysteem gebaseerde aanpak van het visserijbeheer en draagt bij tot doelmatige visserijactiviteiten binnen een economisch levensvatbare en concurrerende visserijsector, daarbij zorgend voor een redelijke levensstandaard en rekening houdend met de belangen van de consumenten.

Om dit doel te bereiken moet het tongbestand in het westelijk Kanaal binnen veilige biologische grenzen worden gebracht middels terugdringing van de visserijsterfte, en zodanig worden beheerd dat de reproductiecapaciteit van het bestand volledig behouden blijft en een hoge opbrengst voor de lange termijn verzekerd is.

Het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de Visserij heeft in zijn advies gesteld dat 0,27 een visserijsterfte is die overeenkomt met een hoge opbrengst voor de lange termijn en een laag risico op aantasting van het productiepotentieel van het bestand.

Een dergelijke beheersing van de visserijsterfte kan worden bereikt door middel van een adequate methode om de hoogte van de totaal toegestane vangsten (TAC’s) te bepalen en een systeem waarmee de op deze bestanden uitgeoefende visserijinspanningen zodanig worden beperkt dat het onwaarschijnlijk is dat de TAC’s worden overschreden.

Er zijn, in aanvulling op de maatregelen vervat in Verordening (EEG) nr. 2847/93 van de Raad van 12 oktober 1993 tot invoering van een controleregeling voor het gemeenschappelijk visserijbeleid (3), controlemaatregelen nodig om de naleving van de in deze verordening vervatte maatregelen te garanderen.

In het eerste stadium, in 2007, 2008 en 2009, wordt het meerjarenplan geacht een herstelplan te zijn, en vervolgens een beheersplan in de zin van de artikelen 5 en 6 van Verordening (EG) nr. 2371/2002,