Besluit 2013/5 - Toetreding van de EU tot het Protocol inzake de bescherming van de Middellandse Zee tegen verontreiniging door exploratie en exploitatie van het continentaal plat en de zeebodem en de ondergrond daarvan - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 4/13

Het Verdrag inzake de bescherming van de Middellandse Zee tegen verontreiniging, waarvan de benaming later is gewijzigd in het Verdrag inzake de bescherming van het mariene milieu en de kustgebieden van de Middellandse Zee („het Verdrag van Barcelona”) is namens de Europese Gemeenschap gesloten bij Besluit 77/585/EEG van de Raad (2) en bij Besluit 1999/802/EG van de Raad (3) zijn wijzigingen van het Verdrag van Barcelona aanvaard.

Overeenkomstig artikel 7 van het Verdrag van Barcelona moeten de verdragsluitende partijen alle passende maatregelen nemen om verontreiniging van het Middellandse Zeegebied door exploratie en exploitatie van het continentaal plat, de zeebodem en de ondergrond daarvan te voorkomen, te verminderen, te bestrijden en zoveel mogelijk uit te bannen.

Een van de protocollen bij het Verdrag van Barcelona heeft betrekking op de bescherming van de Middellandse Zee tegen verontreiniging door exploratie en exploitatie van het continentaal plat en de zeebodem en de ondergrond daarvan (het „offshoreprotocol”). Het is op 24 maart 2011 in werking getreden. Tot dusver hebben Albanië, Cyprus, Libië, Marokko, Syrië en Tunesië het ondertekend. Behalve Cyprus hebben ook bepaalde andere lidstaten die partij zijn bij het Verdrag van Barcelona recent bekendgemaakt dat zij voornemens zijn het protocol eveneens te ratificeren.

Er zijn naar schatting meer dan 200 actieve offshoreplatformen in de Middellandse Zee en er worden nog meer installaties gepland. Verwacht wordt dat activiteiten met betrekking tot de exploratie en exploitatie van koolwaterstoffen zullen toenemen door de ontdekking van grote voorraden fossiele brandstoffen in de Middellandse Zee. Door het half ingesloten karakter en de bijzondere hydrodynamica van de Middellandse Zee zou een ongeval zoals dat in de Golf van Mexico in 2010 onmiddellijke schadelijke grensoverschrijdende gevolgen voor de economie en de kwetsbare mariene en kustecoystemen van het Middellandse Zeegebied kunnen hebben. Op de middellange termijn zullen andere minerale hulpbronnen in de diepzee, de zeebodem en de ondergrond waarschijnlijk het voorwerp van exploratie- en exploitatieactiviteiten vormen.

Indien de risico’s die voortvloeien uit zulke activiteiten niet doeltreffend worden aangepakt, kan dat een hinderpaal vormen voor de inspanningen van alle lidstaten die de verplichting hebben om de noodzakelijk maatregelen te nemen om in hun mariene wateren in het Middellandse Zeegebied een goede milieutoestand te bereiken en te behouden, zoals voorgeschreven in Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (kaderrichtlijn mariene strategie) (4). Bovendien kunnen de noodzakeljke maatregelen bijdragen aan de naleving van de verbintenissen en verplichtingen die Italië, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Slovenië, Malta, Cyprus en de Unie zelf als partijen bij het Verdrag van Barcelona zijn aangegaan.

Het offshoreprotocol bevat bepalingen van diverse aard die op verschillende bestuursniveaus moeten worden uitgevoerd....