Spreektekst debat “Wasje doen 120 euro, ommetje 50 euro”

Met dank overgenomen van V.A. (Vera) Bergkamp i, gepubliceerd op donderdag 5 september 2013, 2:04.

Spreektekst Vera Bergkamp voor het debat over bericht “Wasje doen 120 euro, ommetje 50 euro”

Datum: 4 september 2013

Tijd: 18.30 - 20.00 u

[Inleiding]

MdV,

Dit debat gaat over eigen bijdragen

die zorginstellingen van hun bewoners vragen

voor aanvullende diensten.

Laat ik om te beginnen

het volgende voorop stellen.

D66 vindt het ongeoorloofd

dat bewoners van verzorgingshuizen

of gehandicapteninstellingen

moeten betalen voor zorg

waar zij op basis van de Awbz

gewoon voor verzekerd zijn.

Dat vind ik echt onacceptabel.

Ik ben dan ook blij in de brief van de staatssecretaris te lezen

dat het aantal meldingen

dat de NZa hierover ontvangt,

afneemt.

[Transparantie]

MdV,

D66 vindt het niet onredelijk

als mensen iets moeten bijbetalen

voor extra activiteiten

of extra service.

Maar wij vinden het wel belangrijk

dat instellingen deze kosten inzichtelijk maken.

Sterker nog,

er is een verplichting om dit op te nemen

in de leveringsvoorwaarden!

Zo kunnen mensen vantevoren

tarieven met elkaar vergelijken

en een geïnformeerde en bewuste keus maken.

En ik heb er ook vertrouwen in

dat die openbaarheid bij kan dragen

aan een matiging van de tarieven.

Want de bedragen zoals die in het krantenartikel stonden

waarover we vandaag spreken,

lijken mij ook aan de hoge kant.

De staatssecretaris schrijft in zijn brief

dat de zorgkantoren nu actief volgen

of instellingen de tarieven van aanvullende diensten

duidelijk op hun website vermelden.

MdV,

Het is mooi dat de zorgkantoren hier nu

actief beleid op voeren.

  • Maar leidt dat ook tot resultaten?, zo vraag ik de staatssecretaris.

Ik ben daar namelijk

pessisimistisch over.

Ter voorbereiding op dit debat

ben ik een uurtje op internet

opzoek gegaan naar

websites van verzorgingshuizen

en gehandicapteninstelling.

Mijn vraag was of ik snel en eenvoudig

de tarieven voor aanvullende diensten kon vinden.

De uitkomsten stemden mij niet positief.

Op meer dan de helft van de websites die ik heb gezien,

kon ik de informatie helemaal niet vinden

of was deze slechts zeer summier.

Nu was mijn steekproef te klein

om representatief te kunnen zijn.

En misschien kan ik gewoon niet zoeken.

Maar ik vind het wel tekenend.

MdV,

Ook viel me op

dat er maar weinig vergelijkingssites zijn.

En op de sites die er wel zijn,

kun je niet vergelijken tussen de prijzen van extra diensten.

Dat vind ik echt een gemis.

Daarom de volgende vragen:

  • Is de staatssecretaris het met mij eens dat hier veel meer werk van gemaakt moet worden? Wil de staatssecretaris bijvoorbeeld op de website Kiesbeter.nl naast de kwaliteit ook de tarieven voor aanvullende diensten inzichtelijk gaan maken?

[Veelheid aan facturen]

MdV,

Transparantie over tarieven voor aanvullende diensten

is belangrijk.

Maar ik hoor ook om mij heen

dat er in de hele langdurige zorg

sprake is van een veelheid aan organisaties

die brieven, beschikkingen en facturen

rondsturen.

Het CAK, het zorgkantoor, het CIZ,

de Belastingdienst, de zorginstelling,

de thuiszorgorganisatie…

Mensen zien door de bomen

het bos niet meer.

Ik zie hier een mooie uitdaging

voor de staatssecretaris.

  • Biedt, zo vraag ik hem daarom, de grote hervorming van de langdurige zorg, geen uitgelezen mogelijkheid om voor mensen in verzorgingshuizen of die gebruik maken van thuiszorg inzichtelijk te maken hoeveel ze waarvoor betalen?