Verordening 2014/234 - Partnerschapsinstrument voor samenwerking met derde landen - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 77/77

De Unie moet ernaar streven betrekkingen te ontwikkelen en partnerschappen aan te gaan met derde landen. Deze verordening vormt een nieuw, complementair instrument dat het externe beleid van de Unie rechtstreeks ondersteunt en de samenwerkingspartnerschappen en beleidsdialogen uitbreidt tot gebieden en thema's die verder reiken dan ontwikkelingssamenwerking. Met de verordening wordt voortgebouwd op de ervaring die in het kader van Verordening (EG) nr. 1934/2006 van de Raad (3) is opgedaan met geïndustrialiseerde landen en landen en gebieden met een hoog inkomen.

De werkingssfeer van de samenwerking krachtens de geografische programma's met ontwikkelingslanden, gebieden en regio's uit hoofde van het financieringsinstrument voor ontwikkelingssamenwerking dat is vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1905/2006 van het Europees Parlement en de Raad (4) is nagenoeg volledig beperkt tot het financieren van maatregelen die zijn ontworpen te voldoen aan de criteria voor officiële ontwikkelingshulp (ODA) die zijn vastgesteld door de Commissie voor ontwikkelingsbijstand van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (DAC-OESO).

Het afgelopen decennium heeft de Unie haar bilaterale betrekkingen met een groot aantal geïndustrialiseerde landen en andere landen en gebieden met een hoog of een middeninkomen in diverse regio's van de wereld stelselmatig uitgebouwd.

De Unie heeft een de hele wereld omspannend financieringsinstrument voor buitenlands beleid nodig dat het mogelijk maakt maatregelen te financieren die wellicht niet als officiële ontwikkelingshulp kunnen worden aangemerkt, maar die van cruciaal belang zijn voor het verdiepen en bestendigen van de betrekkingen met de derde landen in kwestie, met name via beleidsdialogen en de ontwikkeling van partnerschappen. Dit nieuwe instrument, dat zowel qua werkingssfeer als qua doelstellingen innovatief is, moet een gunstig klimaat scheppen voor diepere betrekkingen tussen de Unie en relevante derde landen en moet de kernbelangen van de Unie uitdragen.

Het is in haar eigen belang dat de Unie haar betrekkingen en dialoog verdiept met landen waarmee het aanhalen van de banden van strategisch belang is voor de Unie, in het bijzonder met ontwikkelde en ontwikkelingslanden die een steeds belangrijkere rol spelen in internationale aangelegenheden, onder meer wat betreft het mondiale bestuur, het buitenlands beleid, de internationale economie, in multilaterale fora en organen zoals de G8 en de G20 en bij het aanpakken van uitdagingen van mondiaal belang.

De Unie moet uitgebreide partnerschappen opbouwen met nieuwe spelers op het internationale toneel teneinde een stabiele en inclusieve internationale orde te bevorderen, gemeenschappelijke mondiale collectieve goederen na te streven, de kernbelangen van de Unie uit te dragen en de kennis over de Unie in deze landen te vergroten.

Deze verordening dient een wereldwijde werkingssfeer te hebben, zodat waar dit aangewezen is samenwerkingsmaatregelen kunnen worden ondersteund ter versterking van de betrekkingen met landen...