From wish to law: EU summit conclusions and how they (not always) become law

Met dank overgenomen van Europees Parlement (EP) i, gepubliceerd op vrijdag 17 oktober 2014, 15:13.

Hoe gemakkelijk is het om afspraken tussen regeringsleiders in wetten om te zetten? Wij kijken naar de ontwikkeling van wetgeving van het oorspronkelijke verzoek van de regeringsleiders tijdens de EU-top, tot de definitieve wetteksten zelf, goedgekeurd door de overheden en het EP. De snelheid van dit proces is net zo afhankelijk van het politieke klimaat als van het onderwerp en het is duidelijk dat het vertalen van de beloften in praktische maatregelen geen eenvoudig proces is.

Om de Europese Unie te voorzien van de nodige impulsen voor haar ontwikkeling komen de regeringsleiders tijdens de Europese Raad, of EU-top, bijeen om de problemen van de Unie te bespreken en advies uit te brengen over wat moet worden gedaan. Deze toppen bepalen de agenda van de EU die de overheden vervolgens in de praktijk moeten brengen op basis van gemeenschappelijke regels.

Deze regels worden voorgesteld door de Commissie en daarna besproken, aangepast en uiteindelijk goedgekeurd of afgekeurd door de medewetgevers: de regeringen zelf in de Raad van Ministers en het Europees Parlement.

Tussen idee en wet kan echter veel gebeuren, en als de overheden het niet met elkaar eens worden over een voorstel dat ze zelf hebben geïnitieerd, kan het wetsvoorstel worden bevroren voor maanden, jaren en soms decennia.

Om dit alles bij te houden, stelt de parlementaire onderzoeksdienst nu een lopende checklist voor met wetgevende verplichtingen en waar deze in het besluitvormingsproces staan. De checklist maakt gebruik van een kleurcodering: groen, geel en rood voor respectievelijk uitgevoerd, enige vooruitgang en geen vooruitgang.

Door de gegevens onder te delen in thema’s wordt de allerhoogste prioriteit van de beleidsmakers van de afgelopen jaren duidelijk: het economische, financiële en sociale beleid, direct gerelateerd aan de crisis heeft veruit de hoogste voltooiingsgraad met milieu- en buitenlands beleid daar ver achter.

Hoewel de redenen voor geen vooruitgang of enige vooruitgang sterk kan variëren en soms deels buiten de controle van de EU en haar lidstaten ligt, zijn de vertragingen vaak te wijten aan onenigheid tussen de lidstaten.

Een eenvoudige grafiek kan niet alle antwoorden geven maar het is een handig overzicht om te begrijpen waar er overeenstemming is en waar er nog veel moet gebeuren voordat ideeën wetten zijn geworden.

Kijk op onze kaart en lees dan het volledige rapport .

REF. : 20141016STO74231