China's geheime lockdownpropaganda

Met dank overgenomen van Forum voor Democratie (FVD) i, gepubliceerd op maandag 15 maart 2021.

Nadat leider Xi Jinping van de Chinese Communistische Partij de eerste lockdown ter wereld afkondigde, volgde de rest van de wereld als vanzelf. Maar hoe vanzelf ging dat eigenlijk? Het blijkt dat China achter de schermen grote invloed uitoefende op landen om hun verwoestende lockdownstrategie te kopiëren. Waarom?

Voor US Air Force generaal en China-specialist Robert Spalding en advocaat Michael P. Senger is het zo klaar als een klontje: China heeft de rest van de wereld bewust in een lockdown gemanipuleerd. Met een groep medestanders ontrafelden zij het web dat de Chinese Communistische Partij (CCP) spon rondom hun lockdownstrategie. De resultaten daarvan stuurden zij naar de FBI en de Britse veiligheidsdienst MI5 in het rapport The Chinese Communist Party’s Global Lockdown Fraud, dat ze ook online zetten (1, 2).

Hun onderzoek begon nadat de Chinese leider Xi Jinping persoonlijk de eerste lockdown afkondigde in de provincie Hubei op basis van zijn filosofie van fangkong (3), hetzelfde gezondheids- en veiligheidsbeleid dat de inspiratie vormde voor de heropvoeding en quarantaine van meer dan een miljoen Oeigoerse moslims in Xinjiang (4).

Tedros en China

De vertegenwoordiger van de WHO in China was toen kritisch. Die zei: ‘De opsluiting van 11 miljoen mensen is ongekend in de geschiedenis van de volksgezondheid, dus het is zeker geen aanbeveling die de WHO heeft gedaan.’ De CCP sloot uiteindelijk 57 miljoen inwoners in hun huizen op. Mensenrechtenwaarnemers uitten hun bezorgdheid. Zoals een deskundige vertelde aan The New York Times ‘zou de lockdown vrijwel zeker leiden tot schendingen van de mensenrechten en zou het duidelijk ongrondwettelijk zijn in de Verenigde Staten’ (5).

Maar op 29 januari zei WHO-directeur Tedros Adhanom Ghebreyesus dat hij ‘erg onder de indruk en aangemoedigd was door Xi Jinpings gedetailleerde kennis van de uitbraak’ en de volgende dag prees hij China voor ‘het stellen van een nieuwe norm voor de reactie op uitbraken.’ (6) Maar slechts zes dagen na het begin van de lockdown had die nog geen enkel resultaat opgeleverd.

Feit is dat Tedros dankzij Chinese steun WHO-directeur werd. De oud-minister van Volksgezondheid in Ethiopië had het regime daar juist geholpen om drie cholera-epidemieën te verdoezelen. De Engelsman David Nabarro was veel beter gekwalificeerd voor de WHO-post, maar kon niet op tegen China’s invloed.

Uitrol via Nieuwe Zijderoute

De internationale COVID-19-hysterie begon rond 23 januari, toen ‘gelekte’ video’s uit Wuhan sociale-mediasites zoals Facebook, Twitter en YouTube (7) overspoelden, platformen die allemaal geblokkeerd zijn in China.

Viraal gaande video’s zouden tonen dat bewoners spontaan dood neervielen op straat in scènes vergelijkbaar met de tv-serie The Walking Dead. Officiële Chinese media deelden op grote schaal een afbeelding van een ziekenhuisvleugel die zogenaamd in één week was gebouwd, maar die in feite een appartementencomplex op 600 km afstand liet zien (8). Vermaard zijn ook de video’s waarin Chinese tankwagens hele straten tegelijk ontsmetten.

En toen, als bij toverslag, rapporteerde de CCP een exponentiële daling van het aantal gevallen. Op 19 maart kondigden ze aan dat hun lockdown de binnenlandse gevallen volledig had geëlimineerd. De WHO jubelde: ‘China’s compromisloze en rigoureuze gebruik van niet-farmaceutische maatregelen om de overdracht van het COVID-19-virus in te dammen, biedt essentiële lessen voor de wereldwijde respons.’

Toen begon Xi Jinping met de uitrol van lockdowns in de rest van de wereld via zijn Belt and Road Initiative (9), ook wel bekend als de Nieuwe Zijderoute, waaronder zij wegen en havens aanleggen in het buitenland. Dit kost die landen miljarden, die zij lenen van China en zo onder het juk van de CCP komen. Zo vergroot China haar invloedssfeer en versterkt haar positie als hegemonie.

China helpt Italië

Italië was het eerste grote Europese land dat zich aansloot bij het omstreden Belt and Road Initiative (10), waardoor er al honderdduizenden Chinezen in Italië werkten en het virus zo mogelijk meebrachten. Italië was ook het eerste land dat na China in lockdown ging. Chinese experts arriveerden op 12 maart in Italië en twee dagen later adviseerden ze een strikte lockdown (11). Op 19 maart herhaalden ze dat de lockdown in Italië ‘niet strikt genoeg’ was (12). Italië werd tegelijkertijd gebombardeerd door Chinese desinformatie. Van 11 tot 23 maart was ongeveer 46% van de tweets met de hashtag #forzaCinaeItalia (Go China, go Italy) en 37% van de tweets met de hashtag #grazieCina (bedankt China) afkomstig van bots (13).

Australië en de CCP

Ook in andere landen is de invloed van China op het lockdownbeleid niet te ontkennen. De duidelijkste link is wel die naar Australië. De premier van de staat Victoria, Daniel Andrews, sloot zijn staat in het geheim aan bij het Belt and Road Initiative; zonder de Australische regering in te lichten. Victoria, zei hij, zou ‘de toegangspoort van China tot Australië’ worden. Dit leidde tot woede, maar de regering kon er niets meer tegen doen (14, 15).

Andrews was de eerste in Australië die een keiharde lockdown afkondigde, zo heftig dat politiebussen zonder aankondiging naar grote appartementencomplexen in Melbourne reden, daar blokkades opwierpen en de bewoners verboden om hun appartementen te verlaten. Met keiharde politie-inzet werd de bevolking van Victoria vele maanden lang op een Chinese manier onder de duim gehouden en opgehokt.

Andrews heeft verschillende adviseurs in dienst die directe banden hebben met de CCP en die betrokken waren bij zijn strikte lockdownbeleid. Danny Pearson, het parlementslid die de onderhandelingen over Andrews’ Belt and Road leidde, prees China’s aanpak van het coronavirus. Andrews’ vaste staflid Nancy Yang volgde op hoog niveau een cursus propaganda aan een CCP-academie en hielp bij het verspreiden van COVID-19-desinformatie in het begin van de COVID-19-crisis (16).

Zowel Yang als Andrews’ senior adviseur voor China, Marty Mei, zijn lid van de Chinese Community Council of Australia, een CCP-organisatie. Twee vooraanstaande figuren in organisaties die banden hebben met de CCP, Arthur Wu en Su Junxi, werden gekozen als COVID-19 ‘gemeenschapsambassadeurs’ in de regering van Andrews (17).

Engeland en Xi

In Engeland koos de Britse premier Boris Johnson aanvankelijk voor groepsimmuniteit. Maar op 13 maart begonnen verdachte accounts zijn Twitter-feed te bestormen en zijn plan met genocide te vergelijken.

Groot-Brittannië ging op 23 maart in lockdown, gebaseerd op doemscenario’s van Neil Ferguson van het Imperial College(18), een universiteit die nauwe banden onderhoudt met China.

Op 21 oktober 2015 bezocht Xi Jinping het Imperial College persoonlijk voor de aankondiging van ‘een reeks nieuwe samenwerkingsverbanden tussen het VK en China’, onder meer op het gebied van volksgezondheid. Dit was de enige reis die Xi ooit naar Engeland maakte; de reis duurde slechts vier dagen en betrof slechts één universiteit: het Imperial College (19).

In een interview in december zei Neil Ferguson hoe China hem had geïnspireerd: ‘Ik denk dat het idee van de mensen over wat er mogelijk is op het gebied van controle tussen januari en maart drastisch is veranderd. China is een communistische eenpartijstaat, zeiden we. We konden er in Europa niet mee wegkomen, dachten we. En toen deed Italië het. En we realiseerden ons dat we het konden. Als China het niet had gedaan, zou het jaar heel anders verlopen zijn.’

Thousand Talents Program

Decennialang heeft de CCP wetenschappers binnen haar invloedssfeer gebracht via haar overzeese invloedsnetwerk, het United Front Work Department en het geheime Thousand Talents Program. In juni kondigde de Amerikaanse National Institutes of Health (NIH) aan dat 189 van haar onderzoekers niet openbaar gemaakte financiering hadden ontvangen van buitenlandse regeringen, in 93% van de gevallen uit China.

Harvard-professor Charles Lieber werd in 2020 gearresteerd wegens het afleggen van valse verklaringen aan de politie over zijn geheime werk in Wuhan, waar hij een lab aan het opzetten zou zijn, en zijn verhulde betrokkenheid bij het Chinese Thousand Talents Plan. Dat is een programma dat ontworpen is om mensen met kennis van buitenlandse technologie en intellectueel eigendom naar China te lokken tegen betaling van 50.000 dollar per maand (20, 21). Duizenden wetenschappers zijn wereldwijd in het geheim onder dit programma gerekruteerd. Wie blijft meestal onbekend omdat ze het verzwijgen, zoals Lieber.

Vrienden van China

Ook de Britse minister van volksgezondheid Matt Hancock is een vriend van China. Hij heeft net als onze eigen Hugo de Jonge geen enkele medische of epidemiologische kennis, maar is desondanks net als Hugo voor strenge lockdowns. In april 2020 meldde de Chinese Nationale Gezondheidscommissie dat Hancock en zijn Chinese tegenhanger, Ma Xioawei, telefonisch spraken over toekomstige samenwerking tijdens de COVID-19-crisis: ‘Hancock sprak lovend over China's inzet om COVID-19 in China te bestrijden.’

Hetzelfde geldt voor de Londense lockdownburgemeester Sadiq Khan, die onder vuur kwam te liggen omdat hij £25 miljoen van het pensioenfonds van Transport for London, de overheidsorganisatie verantwoordelijk voor verkeer en openbaar vervoer, onderbracht bij Tencent, een Chinees technologiebedrijf dat door de VN is beschuldigd van betrokkenheid bij geheime surveillance en censuur voor het communistische regime (22, 23).

Panic Paper

In Duitsland speelde het zogenaamde Panic Paper een grote rol bij het overhalen van de regering om een harde lockdown in te stellen. Otto Kölbl was een van de auteurs. Van 2005 tot 2006 was hij taalleraar aan de Northwestern Polytechnical University in Xi'an, China. Hij runt zijn eigen blog met de naam rainbowbuilders.org, waarin hij Hong Kong heeft beschreven als ‘parasitair’. Hij heeft geen achtergrond in epidemiologie, infectiologie of volksgezondheid. Maximilian Mayer is een andere co-auteur van het Panic Paper. Mayer doceerde aan de Tongji University in Shanghai en was research fellow aan de Renmin University Beijing. Ook hij heeft geen kennis van epidemiologie, infectiologie of volksgezondheid.

Het Panic Paper leunde zwaar op de theorie The Hammer and the Dance, die Tomas Pueyo drie dagen eerder op zelfpublicatiesite Medium had geplaatst. Daarin smeekte hij leiders over de hele wereld om lockdowns te implementeren volgens het Chinese model. Ook Pueyo heeft geen achtergrond in gezondheidszorg of epidemiologie. De term The Hammer and the Dance bedacht hij zelf voor zijn artikel van 19 maart. Het is schokkend dat dit sindsdien wereldwijd wordt gebruikt voor het coronabeleid (24).

Wereld verarmt

Door de uitrol van China’s lockdowndenken is de wereld steeds meer op China gaan lijken.

Steden introduceerden tiplijnen om lockdown-overtredingen te melden en landen onthulden nieuwe vloten aan bewakingsdrones. Het Chinese bedrijf DJI schonk drones aan 22 Amerikaanse staten om de regels voor social distancing te helpen handhaven. Ook in Nederland werden al drones ingezet. De CCP maakte regeringen verdacht als ze niet in lockdown gingen. Op 7 juli maakte FBI-directeur Christopher Wray bekend dat de CCP specifiek lokale politici benaderde om haar lockdowns te onderschrijven (25).

De CCP heeft het wetenschappelijk verhaal gevormd door consequent de leugen te promoten dat ‘China het virus controleerde’. Een leugen, want China zette in maart 2020 journalisten het land uit en de gegevens over corona-aantallen zijn vervalst. Amerikaanse inlichtingendiensten hebben bevestigd dat de cijfers van China opzettelijk verkeerd worden voorgesteld. Desalniettemin zijn de nepcijfers van China van het grootste belang geweest voor het wetenschappelijk discours.

‘Gezien de ernst van de besluiten die nog altijd worden genomen, kunnen we de mogelijkheid niet negeren dat de hele ‘wetenschap’ van COVID-19-lockdowns een fraude van ongekende proporties is geweest,’ zeggen generaal Spalding en advocaat Senger. ‘Het is opzettelijk afgekondigd door de Chinese Communistische Partij en haar medewerkers om de landen die het hebben geïmplementeerd, te verarmen.’ Dat is gelukt. Door de wereldwijde lockdowns ligt China op stoom om het stokje van wereldgrootmacht Amerika eerder over te nemen dan gedacht (26, 27).