Ontroerend moment - Hoofdinhoud

De fractievergaderingen van de ChristenUnie zijn iets bijzonders. Net als alle andere fracties hebben we gewoon een hele berg werk te verzetten. We bespreken debatbijdragen voor de komende week en bespreken de politieke actualiteiten.

We beginnen elke vergadering echter eerst met een opening en gebed. Daar nemen we goed de tijd voor. Dat is in de hectiek van het dagelijkse politieke werk altijd een waardevol moment waarin we stilstaan bij onze onderlinge verbondenheid in het geloof. Die verbondenheid is er ook tijdens de rest van de vergadering. Vandaag spraken we over hoe er om gegaan moet worden met levenslanggestraften. Er is een comité dat oproept om deze gedetineerden een toetsmoment te geven na twintig jaar in de gevangenis. Niet omdat de straf dan wel zou zijn uitgezeten, maar wel om te bekijken wat de perspectieven zijn voor de gevangene. De argumentatie is dat het voor de gedetineerde van belang is om enig perspectief te hebben. Levenslang is in Nederland echt levenslang.

Een moeilijk onderwerp. We stonden ook stil bij de vreselijke misdrijven die een man als Saban B. heeft gepleegd. Gun je zo'n man een kans? Levenslang staat op nog vreselijker misdrijven.

Arie zij op goed moment dat: 'we uiteindelijk allemaal met lege handen bij het kruis staan'. Dat klinkt erg christelijk en dat is het ook. Niemand kan zich beroepen op een brandschoon leven zonder zonden, Jezus hebben we allemaal nodig.

Op dat moment besef ik weer hoe groot Gods genade is en hoe moeilijk het voor mensen is om te vergeven. De discusie is daarmee niet klaar, maar wel veel dieper en persoonlijker geworden. Het ontroerde me.

Ed Anker