Week 14 - 2010 - Hoofdinhoud
Maandag 5 april
Tweede Paasdag. Een dag voor rust en bezinning.
Dinsdag 6 april
Een gebruikelijke dinsdag, met fractievergadering, vragenuur en stemmingen. Daarna spreek ik verschillende mensen, onder andere vertegenwoordigers van organisaties waarvan de aanvraag voor het MFS2, het nieuwe Mede Financieringsstelsel voor ontwikkelingssamenwerking is afgewezen. Hoe lastig ook: als Kamer kunnen we hier, zeker op dit moment, niet veel aan doen. Er is een puntenstelsel opgesteld waar de aanvragen langs gelegd zijn. Zij moeten aan bepaalde criteria voldoen, het gaat hier niet om een politieke duiding. Toch goed om van verschillende kanten te horen hoe men over de beoordeling denkt.
Woensdag 7 april
Ook vandaag een volle afsprakendag. Ik lunch met Gerrie ter Haar, professor religie en ontwikkeling aan het ISS, Institute for Social Studies, en Steve Ellis, onderzoeker bij het Afrika Studie Centrum en professor aan de VU. We praten over de rol van China in Afrika en de spannende tijden die een land als Soedan tegemoet gaat met de verkiezingen eind deze week en het referendum volgend jaar. Ik spreek ook met Mavis Carrillo, in haar hoedanigheid als voorzitter van het bestuur van Pharos, kenniscentrum over gezondheid, vluchtelingen en migranten en de directeur van die organisatie, Monica van Berkum. Zij hebben het gesprek aangevraagd naar aanleiding van schriftelijke vragen die ik gesteld heb over de interculturalisatie van de zorg. Die kan nog altijd beter. Nog te vaak hoor ik uit migrantengemeenschappen dat diabetes, sikkelcelanemie en vitamine D deficiëntie niet tijdig herkend worden. Toch is er al heel veel verbeterd en daarbij is belangrijk vast te stellen dat er veel meer bereidheid is, ook van de zijde van de overheid, aan dit onderwerp meer aandacht te besteden. Ik neem mij voor de minister, demissionair of niet, bij de eerste de beste gelegenheid te vragen wat er nu dan concreet gebeurt op dit gebied.
Donderdag 8 april
Een ongebruikelijk begin van de dag: ontbijt op bed, en dat nog wel op het Plein en met 13 vrouwelijke collega’s. Het is de start van de jaarlijkse actie voor Millenniumdoel 5: het terugdringen van moedersterfte en het realiseren van universele toegang tot reproductieve gezondheidszorg. Iedere minuut (!!) sterft er een vrouw in het kraambed en dat terwijl dit in negen van de tien gevallen te voorkomen was geweest. Door meer vroedvrouwen op te leiden, toegang tot kwalitatief betere zwangerschapsbegeleiding mogelijk te maken en er voor te zorgen dat er binnen acceptabele afstand voor iedere vrouw veilige plekken zijn om te bevallen. Wereldwijd is dit allemaal nog lang niet vanzelfsprekend en onverminderde aandacht voor moedersterfte en Seksuele en Reproductieve Gezondheid en Rechten (SRGR), is dan ook absoluut noodzakelijk. Er is mooie muziek van Leonie Jansen en Izaline Callister. Ik sla meteen spijkers met koppen en krijg alle collega’s mee in het voorstel het Meer Partijen Initiatief hiv/aids uit te breiden met het onderwerp SRGR. Iedereen is voor, ik spreek later met Ewout Irrgang af op korte termijn een vergadering bijeen te roepen om dit te besluiten.
Daarna spreek ik met twee vertegenwoordigsters van de VSSA, Vereniging van Surinaamse Studenten Amsterdam, die mij vertellen dat de toezegging van (destijds) minister Plasterk iets te doen aan de eis van verschillende instituten voor Hoger Onderwijs om studenten van buiten de EU een borg van 10.000 euro (!!) te vragen nog helemaal niet is waar gemaakt! Schande en nu wordt het alweer inschrijvingtijd en vraagt de TU Delft, bijvoorbeeld, doodleuk dit bedrag nog voor een student überhaupt op de stoep van het instituut mag verschijnen! Ik ga hier achteraan.
Vrijdag 9 april
Een dag om mij voor te bereiden op verschillende lezingen de komende week. Zo ben ik uitgenodigd door Goran Svilanovic, coördinator van de economische dimensie binnen de OVSE om in mijn hoedanigheid als speciaal vertegenwoordiger migratie, de openingsrede te houden tijdens een bijeenkomst in Helsinki, volgende week donderdag. Het is nog niet zeker dat ik mag gaan -krijg pas toestemming als er ook van de oppositie iemand niet aanwezig is die dag, er zijn stemmingen over het staatkundig bestel op de Nederlandse Antillen en op dat onderwerp liggen de stemverhoudingen héél gevoelig- maar ik wil de tekst in ieder geval goed voorbereid hebben. Ik heb inmiddels veel stukken over migratie en, onder andere, over de specifieke gevolgen voor vrouwen. Ook verdiep ik mij in migratie als gevolg van klimaatverandering. De VVD presenteert haar verkiezingsprogramma. Zoals te verwachten was, willen ze het budget voor ontwikkelingssamenwerking halveren. Men houdt er een vreemde redenatie op na: het gaat niet goed, het beleid moet anders en daarom halveren we het maar…ik vind ook dat we ons niet blind moeten staren op percentages, daar gaat het niet om, het gaat om effectiviteit. Maar om dan te zeggen: het gaat niet goed, dus korten, is een wel erg kortzichtige manier van denken.
Zaterdag 10 april
Zendingsdag! De PKN, Protestantse Kerk in Nederland organiseert een landelijke zendingsdag en heeft mij gevraagd aan het begin van het programma, samen met Jan Greven, oud-hoofdredacteur en nu columnist van Trouw, middels een interview iets te vertellen van mijn ervaring in dienst van de zending gedurende tien jaar in Latijns-Amerika, daarna bij SKIN (absoluut ook zendingswerk) en hoe ik nu, vanuit de politiek aankijk tegen het werk van zending en de kerk in het algemeen. Weer even terug in de tijd, veel oude bekenden en men is het erg eens met mijn stelling dat juist kerken vandaag een belangrijke taak hebben, ook hier in Nederland. Niet alleen omdat de mensen die vroeger ver weg in de zendingsgebieden woonden nu hier zijn, onze nieuwe buren zijn die een direct beroep op ons doen en op onze bereidheid te delen, -ook macht!-. Kerken, die staan voor waarden en normen, voor respect en fatsoen, hebben ook een taak als het gaat om de manier waarop we met elkaar omgaan. Niet alleen ver weg, maar ook dichtbij, hier in Nederland. Juist de kerk mag wat dat betreft een zeer krachtig geluid laten horen!