Verordening 2008/1300 - Meerjarenplan voor het haringbestand in het gebied ten westen van Schotland en de visserijen die dat bestand exploiteren - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 344/6

Verordening (EG) nr. 2371/2002 van de Raad van 20 december 2002 inzake de instandhouding en de duurzame exploitatie van de visbestanden in het kader van het gemeenschappelijk visserijbeleid (2) schrijft voor dat de Gemeenschap, om het aldaar genoemde doel te bereiken, de voorzorgsaanpak toepast bij het nemen van maatregelen om de levende aquatische hulpbronnen te beschermen en in stand te houden, voor een duurzame exploitatie van die hulpbronnen te zorgen en het effect van visserijactiviteiten op de mariene ecosystemen zo gering mogelijk te houden.

Uit recente wetenschappelijke adviezen van de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee (ICES) en het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) komt naar voren dat het bestand van de haring (Clupea harengus) in de zeeën ten westen van Schotland enigszins wordt overbevist in verhouding tot de maximale duurzame opbrengst.

Het is passend dat een meerjarenplan wordt opgesteld om ervoor te zorgen dat dit visbestand wordt geëxploiteerd op basis van de maximale duurzame opbrengst en in omstandigheden die in economisch, ecologisch en sociaal opzicht duurzaam zijn.

Het plan dient gericht te zijn op de geleidelijke tenuitvoerlegging van een op het ecosysteem gebaseerde aanpak van het visserijbeheer en bij te dragen tot doelmatige visserijactiviteiten binnen een economisch levensvatbare en concurrerende visserijsector, daarbij zorgend voor een redelijke levensstandaard voor degenen die van de haringvisserij ten westen van Schotland afhankelijk zijn, en rekening houdend met de belangen van de consument.

Uit wetenschappelijke adviezen van het WTECV en de ICES komt naar voren dat het haringbestand in de zeeën ten westen van Schotland duurzaam is en een redelijk hoge opbrengst zal opleveren mits het zodanig wordt geëxploiteerd dat de visserijsterfte 0,25 bedraagt bij een hoeveelheid biomassa van 75 000 ton of meer en 0,2 bij een hoeveelheid begrepen tussen 75 000 ton en 50 000 ton.

Dat advies moet in de praktijk worden vertaald door de vaststelling van een passende methode ter bepaling van de totaal toegestane vangsten (TAC’s) voor het haringbestand in de wateren ten westen van Schotland op een niveau dat verenigbaar is met een passende visserijsterfte op lange termijn, rekening houdend met de omvang van het visbestand.

Om stabiliteit van de vangstmogelijkheden te waarborgen, dient de verandering van de TAC’s ten opzichte van het voorgaande jaar te worden beperkt bij een hoeveelheid biomassa van 50 000 ton of meer.

Om ervoor te zorgen dat de bij deze verordening vastgestelde maatregelen worden nageleefd, zijn controlemaatregelen nodig ter aanvulling van die welke zijn vastgesteld bij Verordening (EG) nr. 1627/94 van de Raad van 27 juni 1994 tot vaststelling van algemene bepalingen inzake speciale visdocumenten (3), Verordening (EEG) nr. 2847/93 van de Raad van 12 oktober 1993 tot invoering van een controleregeling voor het gemeenschappelijk visserijbeleid (4) en Verordening (EEG) nr. 2807/83 van de Commissie van 22 september 1983 houdende uitvoeringsbepalingen inzake de registratie van gegevens over de visvangst van de lidstaten (5).

Er moeten voorschriften worden...