Verordening 2015/523 - Wijziging van de Verordeningen (EU) nr. 43/2014 en (EU) 2015/104 met betrekking tot bepaalde vangstmogelijkheden - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 84/1

In Verordening (EU) 2015/104 van de Raad (1) zijn geen vangstbeperkingen voor het zeebaarsbestand (Dicentrarchus labrax) in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan opgenomen.

In juni 2014 heeft de Internationale Raad voor het onderzoek van de zee (ICES) wetenschappelijk advies uitgebracht over het zeebaarsbestand in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan en bevestigd dat dit bestand sinds 2012 snel achteruitgaat. Bovendien heeft het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV) de geldende nationale maatregelen ter bescherming van zeebaars beoordeeld en deze, over de hele linie, ondoeltreffend bevonden. Zeebaars is een langzaam groeiende soort die laat geslachtsrijp wordt. De visserijsterfte bij het zeebaarsbestand in het noordoostelijke deel van de Atlantische Oceaan ligt momenteel vier keer zo hoog als het niveau dat de maximale duurzame opbrengst (MDO) zou opleveren.

De Commissie heeft Uitvoeringsverordening (EU) 2015/111 (2) vastgesteld, op basis van artikel 12 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 van het Europees Parlement en de Raad (3), teneinde de visserijsterfte die door bepaalde commerciële visserijen op zeebaars wordt veroorzaakt, te verminderen.

De recreatievisserij draagt fors bij tot de visserijsterfte bij dit bestand. Daarom moeten vangstmogelijkheden worden vastgesteld in de vorm van een dagelijkse beperking van het aantal vissen dat een recreatievisser mag houden. Er wordt op verschillende manieren aan recreatievisserij gedaan, bijvoorbeeld van een recreatievaartuig of vanaf de kust.

Om problemen bij de uitlegging te voorkomen, moeten de leden 1 en 2 van artikel 7 van Verordening (EU) 2015/104 duidelijker worden geformuleerd, zodat zij overeenkomen met de bewoordingen van artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

In afwachting van het advies van de ICES zijn de vangstbeperkingen voor zandspiering in de wateren van de Unie van de ICES-zones IIa, IIIa en IV in bijlage IA bij Verordening (EU) 2015/104 vastgesteld op nul. Aangezien de ICES op 23 februari 2015 advies over het onderhavige bestand heeft uitgebracht, kan nu een totaal toegestane vangst (TAC) voor zandspiering worden bepaald voor dit gebied, dat in zeven beheersgebieden is opgesplitst om plaatselijke uitputting van het betrokken bestand te voorkomen.

Er moet een bepaalde flexibiliteit worden toegestaan tussen gebieden voor scharretongen die eenzelfde biologisch bestand vormen voor alle lidstaten met een quotum in het betreffende gebied.

Verordening (EU) 2015/104 bevat een fout in de TAC en het quotum voor Noorse garnaal in de Noordzee: daarvoor had de TAC voor 2014 moeten worden verlengd. Bijlage IA bij Verordening (EU) 2015/104 moet daarom dienovereenkomstig worden gewijzigd.

Voor bepaalde visbestanden worden de vangstmogelijkheden en voorwaarden voor toegang tot visbestanden voor vaartuigen in wateren van kuststaten elk jaar vastgesteld in het licht van het visserijoverleg tussen de betrokken kuststaten. Aangezien er voor Atlanto-Scandische haring geen akkoord over de quotaverdeling voor 2015 is bereikt, moet een autonoom quotum worden vastgesteld op basis van de EU-verdeling van dit bestand in de afgelopen jaren. Bijlage IB bij Verordening (EU) 2015/104 moet daarom dienovereenkomstig worden...