Verordening 2019/1010 - Onderlinge afstemming van de verslagleggingsverplichtingen op het gebied van de milieuwetgeving - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 170/115

Teneinde te kunnen inspelen op de behoefte aan informatie over de uitvoering en de naleving en rekening houdend met de resultaten van het verslag van de Commissie van 9 juni 2017 betreffende de maatregelen om milieuverslaglegging te stroomlijnen en de bijbehorende geschiktheidscontrole van de verslaglegging van en het toezicht op het EU-milieubeleid van 9 juni 2017 (hierna tezamen „geschiktheidscontrole inzake verslaglegging” genoemd), is het nodig een aantal milieuwetgevingshandelingen van de Unie te wijzigen.

Deze verordening heeft tot doel het informatiebeheer te moderniseren en een consequente benadering ten aanzien van de door deze verordening bestreken wetgevingsteksten te waarborgen door de verslaglegging te vereenvoudigen om de administratieve lasten te verminderen, de databank voor toekomstige beoordelingen te verbeteren en de transparantie voor het publiek te verhogen, met inachtneming van de omstandigheden.

Bij het toegankelijk stellen van gegevens moet ervoor worden gezorgd dat de administratieve lasten voor alle entiteiten zo beperkt mogelijk blijven, met name voor niet-gouvernementele entiteiten zoals kleine en middelgrote ondernemingen. Om de nodige infrastructuur voor de toegang van het publiek, de verslaglegging en de uitwisseling van gegevens tussen overheidsinstanties te waarborgen, vereist deze toegankelijkheid dat informatie op nationaal niveau actief wordt verspreid, in overeenstemming met de Richtlijnen 2003/4/EG (3) en 2007/2/EG (4) van het Europees Parlement en de Raad en de uitvoeringsbepalingen daarvan.

De gegevens en het proces van alomvattende en tijdige rapportage door de lidstaten zijn cruciaal voor de Commissie bij het volgen, beoordelen en toetsen van de mate waarin de wetgeving haar doelstellingen verwezenlijkt, en de resultaten daarvan vormen de basis van toekomstige beoordelingen van die wetgeving, in overeenstemming met punt 22 van het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven (5). Het is dan ook passend in verschillende milieuwetgevingshandelingen bepalingen op te nemen met het oog op hun toekomstige beoordeling, op basis van de gegevens die tijdens de uitvoering zijn verzameld, eventueel aangevuld met bijkomende wetenschappelijke en analytische gegevens. Er bestaat in dat verband een behoefte aan relevante gegevens die het mogelijk maken de doelmatigheid, doeltreffendheid, relevantie, samenhang en toegevoegde waarde van Uniewetgeving beter te beoordelen; vandaar de behoefte aan geschikte verslagleggingsmechanismen die in dat verband ook kunnen dienen als indicatoren, zowel voor besluitvormers als voor het algemene publiek.

De in de artikelen 10 en 17 van Richtlijn 86/278/EEG van de...