Besluit 2020/768 - Wijziging van Besluit 2016/915 wat betreft de referentieperiode die moet worden gebruikt om de toename van de CO2-emissies te meten, teneinde rekening te houden met de gevolgen van de COVID-19-pandemie in het kader van Corsia - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 187/10

In 2016 is tijdens de 39e algemene vergadering van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO), opgericht bij het Verdrag van Chicago inzake de internationale burgerluchtvaart (“het verdrag”), bij Resolutie A39-3 besloten een wereldwijd marktgebaseerde maatregel te ontwikkelen om de broeikasgasemissies van de internationale luchtvaart te beperken tot het niveau van 2020. Het standpunt van de Unie over de opstelling en vaststelling van dat mechanisme en de verschillende gedetailleerde elementen daarvan, werd vastgesteld bij Besluit (EU) 2016/915 van de Raad (1).

Op 27 juni 2018 heeft de ICAO-raad tijdens de tiende vergadering van zijn 214e zitting de eerste editie van volume IV van bijlage 16 bij het verdrag goedgekeurd: de internationale normen en aanbevolen praktijken inzake milieubescherming — regeling voor koolstofcompensatie en -reductie voor de internationale luchtvaart (Carbon Offsetting and Reduction Scheme for International Aviation — Corsia). In overeenstemming met Resolutie A39-3, welke werd vervangen door Resolutie A40-19, die door de algemene vergadering van de ICAO tijdens haar 40e zitting werd aangenomen (“Resolutie A40-19”), stelt die eerste editie onder meer de emissiewaarden vast die moeten worden gebruikt voor de berekening van de groeifactoren (zowel de groeifactor voor de sector als de groeifactoren voor de vliegtuigexploitanten). Die waarden zijn bepaald als het gemiddelde van de CO2-emissies in 2019 en 2020 van de internationale luchtvaart die onder Corsia vallen (per sector en per individuele vliegtuigexploitant).

De huidige COVID-19-pandemie zal leiden tot een aanzienlijke daling van de CO2-emissies van de internationale luchtvaart in 2020. Dat zal derhalve ook leiden tot het hanteren van aanzienlijk lagere Corsia-emissiewaarden voor het berekenen van de groeifactoren. Zonder bijstelling van die aanzienlijk lagere Corsia-emissiewaarden zouden de compensatievereisten daardoor sterk kunnen stijgen, afhankelijk van het tempo waarin het internationale luchtverkeer herstelt en de CO2-emissiest ervan zich ontwikkelt.

Het is waarschijnlijk, en ook zeer belangrijk dat de ICAO-raad tijdens zijn 220e zitting van 8 tot en met 26 juni 2020 een besluit neemt over de wijziging van de emissiewaarden die worden gehanteerd voor de berekening van de groeifactoren in het kader van Corsia, meer bepaald over de in acht te nemen referentieperiode.

Elke wijziging van de internationale normen en aanbevolen praktijken van Corsia zou een besluit zijn van een bij een overeenkomst opgerichte instantie, met rechtsgevolgen in de zin van artikel 218, lid 9, VWEU.

Hoewel de Unie en haar lidstaten consequent hebben gepleit voor een wereldwijd streefcijfer om de broeikasgasemissies van de internationale luchtvaart te beperken tot het niveau van 2020, blijkt het jaar 2019 in de huidige omstandigheden de best vergelijkbare referentieperiode op basis van reële gegevens voor de monitoring van de langetermijndoelstelling van de ICAO voor een koolstofneutrale groei vanaf 2020, als bepaald in Resolutie A 39-3. Tegen die achtergrond en met het oog op het behoud van voldoende steun en van de belangrijkste pijlers van Corsia en op basis van de op...