Verbod op gebruik hormonen in de veehouderij - Hoofdinhoud

Titel

Voorstel

voor een Richtlijn van het EP en de Raad houdende wijziging van Richtlijn 96/22/EGG van de Raad betreffende het verbod op het gebruik, in de veehouderij, van bepaalde stoffen met hormonale werking en van bepaalde stoffen met thyreostatische werking, alsmede van beta-antagonisten

Datum Raadsdoc

4 juli 2000

Nr Raadsdocument

10 060/00

Nr. Commissiedocument

COM(2000) 320 def.

Eerstverantwoordelijke ministerie

LNV i.o.m. VWS, EZ, BZ

Behandelingstraject in Brussel

Het Franse voorzitterschap is van plan dit voorstel in december 2000 in de Landbouwraad te bespreken. Op 4 september 2000 is het voor het eerst door een Raadswerkgroep behandeld.

Consequenties voor EG-begroting in EURO (per jaar)

geen

Korte inhoud en doelstelling van het voorstel

Het voorstel houdt in:

• · 

  een definitief verbod op het gebruik van het hormoon estradiol en esterachtige derivaten daarvan bij landbouwhuisdieren, alleen toediening voor therapeutische doeleinden aan andere dan landbouwhuisdieren is toegestaan;
• · 

  voorlopige handhaving van het verbod op 5 andere hormonen (testosteron, progesteron, trenbolonacetaat, zeranol en melengestrolacetaat) totdat vollediger wetenschappelijke gegevens over de effecten ervan op de volksgezondheid beschikbaar zijn. Het gebruik van sommige van deze stoffen mag, onder voorwaarden (o.a. wachttermijn),wel worden toegestaan voor therapeutische doeleinden of voor zoötechnische behandeling (b.v. om gelijktijdige bevruchting van meerdere dieren mogelijk te maken).

Ten opzichte van de huidige situatie heeft dit voorstel gevolgen voor de invoer uit derde landen waar estradiol en esterachtige derivaten daarvan voor therapeutische of zoötechnische doeleinden legaal aan landbouwhuisdieren worden toegediend. Dat wil zeggen dat vanuit die landen geen rundvlees meer geïmporteerd zal kunnen worden, tenzij die landen kunnen aantonen dat ze een gescheiden systeem hebben voor hormoonvrije en niet-hormoonvrije producten.

De maatregelen worden door middel van wijziging van Richtlijn 96/22/EG doorgevoerd. De huidige Richtlijn verplicht lidstaten het toedienen van hormonale stoffen met oestrogene, androgene of gestagene (dwz spiermassa-vergrotende) werking aan landbouwhuisdieren te verbieden, tenzij voor therapeutische of zoötechnische doeleinden. Bovendien verbiedt de RL de invoer uit derde landen van landbouwhuisdieren of aquacultuurdieren waaraan hormonale stoffen zijn toegediend, behalve als ze zijn toegediend voor therapeutische of zootechnische doeleinden.

Overigens stelt de Commissie ook voor om in het vervolg van het verbieden van gebruik van bepaalde hormonen een uitvoeringsbevoegdheid van de Commissie te maken, d.w.z. via het Permanent Veterinair Comité (regelgevende procedure).

Achtergrond

N.a.v. de uitkomst in februari 1998 van de WTO-geschilprocedure die door de VS en Canada was aangespannen (tegen het verbod van de EG op de zes genoemde stoffen op grond van RL 96/22/EG), nl. dat de EU onvoldoende wetenschappelijke argumenten had om de invoer van hormoonvlees te verbieden, heeft de Commissie besloten alsnog te trachten die argumenten boven tafel te krijgen door middel van een risicoevaluatie voor deze stoffen.

In april 1999 heeft het Wetenschappelijk Comité voor veterinaire maatregelen in verband met de volksgezondheid (WCVMV) een advies uitgebracht over de potentiële risico's van hormoonresiduen in rundvlees voor de volksgezondheid. De belangrijkste conclusie was dat voor geen van de zes onderzochte hormonale stoffen, bij gebruik als groeibevorderaar voor dieren, een aanvaardbare dagelijkse dosis (ADD) kan worden vastgesteld en dat dus alle een kankerverwekkend effect kunnen hebben. Voor estradiol was de conclusie dat de stof als absoluut kankerverwekkend moet worden aangemerkt. Ook onderzoek van recente wetenschappelijke informatie van andere instanties bevat geen overtuigende gegevens die het WCVMV zijn conclusies zouden doen herzien, hetgeen in het eindadvies van het WCVMV van 3 mei 2000 is vastgelegd.

Rechtsbasis van het voorstel

Artikel 152 EG Verdrag

Subsidiariteit, proportionaliteit, deregulering

Positief: Regelgeving inzake het gebruik van hormonen bij landbouwhuisdieren en de invoer van hormoonvlees is in het kader van het EG volksgezondheids-, landbouw- resp. handelsbeleid een bevoegdheid van de EG.

Nederlandse belangen

Dit voorstel is conform bestaand Nederlands en EU-beleid. Wel zullen enkele zoötechnische middelen op basis van estradiol van de markt dienen te verdwijnen. Voor deze middelen zijn echter alternatieven. Het verbod zal dus voor de veehouderij in Nederland geen noemenswaardige gevolgen hebben. Overigens wordt de Nederlandse export naar de VS en Canada door de retaliatiemaatregelen die vorig jaar tegen dit verbod zijn genomen voor 5 miljoen EURO getroffen. Aanneming van dit voorstel zal er niet op korte termijn toe leiden dat deze retaliatiemaatregelen worden ingetrokken.

Consequenties voor nationale regelgeving/beleid c.q. decentrale overheden (betrokkenheid IPO/VNG)

De registratie in het kader van Artikel 11 van de Diergeneesmiddelenwet van enkele zootechnische middelen op basis van estradiol, bestemd voor toediening aan dieren die bestemd zijn voor consumptie, zal moeten worden ingetrokken. Vervangende middelen zijn beschikbaar. Hiervoor hoeft de wet inzake diergeneesmiddelen zelf echter niet te worden aangepast.

Rol EP in de besluitvormingsprocedure

Co-decisie (Artikel 251 EG Verdrag)