Bijtertje

Met dank overgenomen van J. (Jan) Schinkelshoek i, gepubliceerd op donderdag 25 maart 2010.

‘Schinkelshoek is wel een bijtertje. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat hij een linkse politicus was.’

Na afloop van het fikse, af en toe prikkelende debat over invoering van een referendum - vanmiddag in de Tweede Kamer - ‘twittert’ Femke Halsema (GroenLinks) haar eigen indrukken rond.

Tussen alle bedrijven door - parlementair onderzoek, parlementair onderzoek en parlementair onderzoek - kon ik vandaag weer eens een ‘gewone handwerk’ van een kamerlid beoefenen: een klassiek debat in grote vergaderzaal van de Tweede Kamer over een wetsontwerp, een grondwetswijziging nog wel.

Na meer dan een jaar werd het debat over invoering van het referendum in Nederland voortgezet, een debat dat wederom in gang was gezet door het ‘linkse trio’ Paul Kalma (PvdA), Femke Halsema (GroenLinks) en Boris van der Ham (D66). Kort en goed komt het er op neer dat ze het referendum ingevoerd willen zien. Linksom of rechtsom.

Voor dat plan kan ik maar verdraaid weinig enthousiasme opbrengen. Natuurlijk ben ik er groot voorstander van om burgers meer bij de publieke zaak te betrekken, om hen te stem te geven. Maar een referendum is voor mij te grof geschut. Er zijn andere, verfijndere methoden om rekening te houden met wensen, opvattingen en suggesties van burgers. Te meer waar het referendum de onhebbelijkheid heeft een kwestie te versimpelen tot een eenvoudig Ja of Nee. En dan heb ik het nog niet eens over het referendum als perfect alibi voor politici met slappe knieën.

Er komt bij dat een referendum de positie van de Tweede Kamer verzwakt. Hoe je het ook wendt of keert: het parlement raakt het laatste woord kwijt. En zo’n verzwakking is wel het laatste wat je in tijden als deze - tijden die vragen om een stevige, politiek, desnoods impopulair - moet willen. We moeten een beetje zuinig zijn op het parlement.

En àls je al een referendum wilt invoeren - beter niet - moet je het langs de koninklijke weg doen, vind ik: via wijziging van de grondwet, het staatsstuk waarin de staatsmachine staat beschreven. Wie het spel wil veranderen, moet beginnen met de spelregels. Dat is wel zo chic.

Die opvattingen heb ik vanmiddag in de Tweede Kamer stevig, vierkant zelfs, vertolkt. Ik behoor niet tot het type parlementariër dat bij voorkeur met meel in de mond spreekt. Al helemaal niet als ik er zulke uitgesproken opvattingen over heb. De Kamer is bij uitstek het democratisch platform om dat open en rond met elkaar te bespreken.

Ja, dat leverde af en toe vinnige debatjes op.

Plus achteraf een twitterend compliment (?) van Femke Halsema: bijtertje.

Binnenhof, maart 2010