Achtergrond: Bewindspersonen vervangen na een kabinetsval - Hoofdinhoud

DEN HAAG - Het lukt de resterende coalitiepartijen van het gevallen kabinet-Schoof i nog niet om te komen tot een nieuwe verdeling van posten. Doordat de PVV i-bewindslieden het kabinet verlaten hebben, zijn er vijf ministersposten en vier staatssecretariaten die (eventueel) ingevuld moeten worden. Zolang daar nog geen afspraak over is, valt men terug op de vervangingsregeling i.

Dat kabinetsposten van een vertrokken partij opgevuld moeten worden, komt vaker voor. Bij het Balkenende IV i werden de ministerposten zonder veel moeite verdeeld over de zittende bewindspersonen. Verder terug was er weliswaar sprake van een tussentijdse formatie, maar de verdeling van ministersposten was daar amper een onderwerp. Zo namen de overgebleven bewindspersonen in de kabinetten Biesheuvel I i (dat in 1972 i overging in II i), Balkenende II i (dat in 2006 i overging in III i) de vrijgekomen taken over.

Ook tijdens de formatie van de zomer 1982 i, toen Van Agt II i overging naar III i, werden ze het snel eens over de verdeling van posten. Wel kwamen er drie ministers nog van buiten het kabinet. In 1958 i werd er één nieuwe minister benoemd in de vrijgekomen vacatures: Beel werd minister-president van zijn tweede kabinet i.

Ook in 1966 i kwam de premier van buiten: Jelle Zijlstra i. Het rompkabinet-Zijlstra i had naast de overgebleven ministers van ARP i en KVP i nog gezocht naar minister van de CHU i, die het kabinet steunde. Toen de aangezochte CHU-politici niet wilden, zei CHU-fractievoorzitter Henk Beernink i "laat dat maar zo".