Pil van Drion - Hoofdinhoud

"Poging tot zelfdoding in één op de vijf verzorgingshuizen" kopte het AD. Er is duidelijk iets mis met de zorg.

Zoals prof. Smalhout aangaf in de Telegraaf van 13 februari: "Het feit dat er kennelijk zeer veel oudere mensen zijn die uitzien naar een zelfgekozen dood, is in wezen een aanklacht tegen onze huidige samenleving. Die is kennelijk wel in staat mensen op de maan neer te zetten, beginnend menselijk leven in reageerbuizen op te kweken, maar is kenelijk niet in staat medemensen in hun laatste jaren nog enige levensvreugde en waardigheid te verschaffen."

De discussie die volgde ging echter niet over de kwaliteit van de verzorgingshuizen, of hoe wij ouderen meer kunnen betrekken bij het leven, ze zich nuttig laten maken en dat ook laten voelen. Nee het ging over hoe laten we deze mensen dood gaan.

Hedy d'Acona gaf aan dat alleen 70-plussers met een afgerond leven zelfmoord moeten mogen plegen.

Maar waarom is een leven bij 70-plus afgerond? Dit soort uitingen geeft slechts voeding aan het zich overbodig voelen van ouderen. Te vaak vinden ze of wordt hun duidelijk gemaakt dat ze een last zijn voor hun familie. En dan hebben we het nog niet eens over de erfenis die ze opmaken.Het aantal zelfdodingen zal door deze discussie wel toenemen.

Kortom in de gepresenteerde visie is het werken tot 67, 3 jaar vrij en dan is het leven afgerond en rest dus zelfmoord. Natuurlijk is het een grote mogelijkheid om te bezuinigen op de zorg. Maar mijn keuze is toch: verbetering van de zorg in plaats van het overbodig maken van zorg.