Beschikking - Hoofdinhoud

Dit type bindend besluit van de Europese Unie i, dat sinds de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon i niet meer wordt toegepast, bevatte regels voor individuele burgers, organisaties of lidstaten. Degenen voor wie de regels gelden, moesten afzonderlijk in de beschikking worden genoemd.

De beschikking is opgegaan in het besluit i.

Toepassingsgebied

Beschikkingen waren direct toepasbaar en hoefden daarom ook niet te worden omgezet naar nationaal niveau. Via een beschikking kon de EU een lidstaat of een burger van de Europese Unie:

• - 

  dwingen te handelen
• - 

  dwingen een handeling achterwege te laten
• - 

  rechten verlenen
• - 

  verplichtingen opleggen

Beschikking maakten het mogelijk om Europese regelgeving effectief toe te kunnen passen. Middels beschikking werden maatregelen tegen staatssteun of kartels genomen, boetes opgelegd of andere dwangmaatregelen ingesteld. Het werd ook gebruikt om bepaalde subsidies toe te kennen.

Tegen een Europese beschikking kon men bezwaar aantekenen en vervolgens in beroep gaan bij de bevoegde instantie. Voor wat betreft het beroep ging het bij beschikkingen om het Gerecht van Eerste aanleg i en vervolgens het Europese Hof van Justitie i.

Vaststellen beschikkingen

Beschikkingen werden vastgesteld door de Raad van Ministers i samen met het Europees Parlement i, de Raad alleen of de Europese Commissie i.

De beschikking bestaat niet meer sinds 1 december 2009. Bestaande beschikkingen zijn nog steeds van toepassing, tenzij dat anders expliciet staat aangegeven.