Rapa Iti: Van Europa naar het einde van de wereld

Met dank overgenomen van Europees Parlement (EP) i, gepubliceerd op woensdag 21 mei 2014, 16:39.

Rapa Iti: een stukje paradijs dat deel uitmaakt van de EU

Er is geen luchthaven op Rapa Iti en het duurt 50 uur om er te komen per vrachtschip vanuit Tahiti. Er gaan maar weinig boten heen waardoor Rapa Iti één van de meest geïsoleerde eilanden van de Stille Zuidzee, is samen met Pitcairn en Paaseiland. Het eiland, dat hoofdzakelijk bestaat uit basaltrotsen, wordt vaak getroffen door lage drukgebieden. Bultruggen kunnen vanuit de verte worden bewonderd. Dit stukje paradijs is onderdeel van de Europese Unie i.

Rapa Iti is het zuidelijkste bewoonbaar eiland van Frans-Polynesië, wat als een Frans overzees land ook deel uitmaakt van de Europese Unie. Het eiland herbergt ongeveer 400 mensen waaronder veel kinderen die je vaak ziet terwijl ze de geiten de bergen opjagen of wanneer ze duiken in één van de baaien.

Aangezien Frans-Polynesië deel uitmaakt van de EU kan het gebruik maken van financiële steun en van EU-initiatieven, zoals het populaire uitwisselingsprogramma voor studenten: Erasmus i +.

Frans Polynesië is echter zeker niet de enige regio buiten Europa i met sterke banden met de EU. De zogenaamde ultra-perifere regio’s, waaronder bijvoorbeeld de Canarische eilanden en Frans-Guyana, zijn ook volledig onderdeel van de EU.

Er zijn ook overzeese gebieden zoals de Falklandeilanden en Aruba. Vaak zijn dit gebieden die een bijzondere relatie hebben met één van de lidstaten en als gevolg daarvan een associatieovereenkomst met de EU kunnen afsluiten, als ze dat willen, om gebruik te maken van het vrij verkeer van werken en de vrijheid van vestiging. Ze zijn slechts onderworpen aan de EU-wetgeving voor zover deze betrekking heeft op de afgesloten associatieovereenkomst. Sommigen onder hen, zoals Saint-Barthelemy, zitten zelfs in de eurozone i.

Terug in Tahiti, het café van de Franse Polynesische Universiteit geeft uitzicht op de ondergaande zon over Moorea Island. Onder de studenten die samenkomen op de schaduwrijke veranda na de les, is een 22 -jarige vrouw, die net terug is na een Erasmusuitwisseling en het tweede jaar van haar studie internationaal recht afsluit. Het opmerkelijke is dat buitenlanders altijd vrij gelijkaardig zijn. Ze leven elders in verschillende delen van de wereld, met verschillende talen.. maar ze zijn toch met elkaar vergelijkbaar.

Dit is een universele les die wordt weerspiegeld door het motto van EU: In verscheidenheid verenigd. De EU omvat een schat aan landen, culturen, religies en talen, van invloed op de levens van mensen die ver buiten de fysieke grenzen van Europa wonen. Het is een Unie waarvan de rijkdom ook uit deze verschillen voortkomt.

REF. : 20140521STO47802